monaĥ⭑·/·o , monak⁽⁺⁾·/·o

monaĥ⭑·o, monak⁽⁺⁾·o

          Religi⭑·an·o viv⭑·ant·a pi⭑·e kaj⭑ asket⁽⁺⁾·e laŭ⭑ si⭑·a religi⭑·a promes⭑·o: kapuĉ⭑·o
          monaĥ⭑·on ne⭑ far⭑·as ; ven⭑·is unu⭑ monaĥ⭑·o, kiu est⭑·is jun⭑·a kaj⭑ bel⭑·a,
          sed⭑ medit⭑·em·a kiel⭑ neniu ali⭑·a ; long⭑·e viv⭑·i en⭑ tia lok⭑·o pov⭑·us nur⭑
          monaĥ⭑·o, sed⭑ mal·long⭑·a gast⭑·ad·o est⭑·us agrabl⭑·a ; la⭑ migr⭑·ant·o
          komenc⭑·as rakont⭑·i pri⭑ si⭑·a mal·ĝoj⭑·a migr⭑·ad·o kaj⭑ ne⭑ sen⭑ mir⭑·o trov⭑·as
          en⭑ la⭑ monaĥ⭑·o-francisk⁽⁺⁾·an·o hom⭑·on, kiu tut⭑·e li·n kompren⭑·as ; en⭑
           loĝ⭑·as nun⭑ ĉirkaŭ⭑ 1500 monaĥ⭑·oj . {cenobit⁽⁺⁾·o} , {abat⭑·o}
          {derviŝ⁽⁺⁾·o} , {ermit⭑·o^1} , {lama²·o}

   Rim.: La⭑ vari³·aĵ·o „monak⁽⁺⁾·o“ est⭑·as apenaŭ⭑ uz⭑·at·a kaj⭑ al·don⭑·e konfuz⭑·ebl·a kun⭑
   la⭑ ŝtat⭑·et·o {Monak⁽⁺⁾·o} .

monaĥ⭑-in⭑·o

          Religi⭑·an·in·o viv⭑·ant·a kiel⭑ monaĥ⭑·o: la⭑ mal·nov⭑·a Wartburga kastel⭑·o
          […] kun⭑ la⭑ ŝton⭑·a bild¹·o de⭑ monaĥ⭑·o kaj⭑ de⭑ monaĥ⭑-in⭑·o ; alban⁸·oj
          detru⭑·is pli⭑ ol⭑ cent⭑ ortodoks²·ajn preĝ⭑·ej·ojn kaj⭑ tim⭑·ig·is monaĥ⭑-in⭑·ojn
          .

monaĥ⭑·ej·o

          Apart⭑·a dom⭑·o, kie kun·viv⭑·as monaĥ⭑·oj: jun⭑·ul·o skrib⭑·as al⭑ iam⭑·a
          amik⭑-in⭑·o, kiel⭑ li ek·loĝ⭑·is en⭑ monaĥ⭑·ej·o . dum⭑ 3 jar⭑·oj 
          de·nov⭑·e stud¹·is en⭑ monaĥ⭑·ej·o (en⭑ ĉi⭑ tiu ekzempl⭑·o probabl³·e neŭtr²·e,
          pri⭑ ej⭑·o por⭑ ge⁽⁺⁾-monaĥ⭑·oj) .

monaĥ⭑+in⭑·ej·o

          Apart⭑·a dom⭑·o, kie kun·viv⭑·as monaĥ⭑-in⭑·oj: neces⭑·is detru⭑·i mal·nov⭑·an
          monaĥ⭑+in⭑·ej·on .

monaĥ⭑·ism·o

          Religi⭑·a viv⭑-manier⭑·o, aper⭑·int·a en⭑ {buda⁽⁺⁾·ism·o} , pli⭑ mal·fru⭑·e en⭑ la⭑
          tradici¹·a (ne·protest¹·ant·a) {krist⭑·an·ism·o} , kies⭑ karakteriz¹·aj
          trajt⭑·oj est⭑·as for·las⭑·o de⭑ la⭑ laik³·a soci³·o, romp⭑·o de⭑ la⭑ soci³·aj
          rilat⭑·oj, for·don⭑·o de⭑ la⭑ hav⭑·aĵ·oj, sin⁸-de·ten⭑·o de⭑ la⭑ seks⭑·aj rilat⭑·oj;
          plej⭑ oft⭑·e, al·iĝ⭑·o al⭑ monaĥ⭑·a asoci¹·o en⭑ monaĥ⭑·ej·o.

monaĥ⭑·ej·estr·o, monaĥ⭑·estr·o

          Estr⭑·o de⭑ monaĥ⭑·ej·o kaj⭑ de⭑ tie viv⭑·ant·aj monaĥ⭑·oj:  dev⭑·is
          al·kutim⭑·iĝ·i al⭑ si⭑·a nov⭑·a nom⭑·o, li far⭑·iĝ·is, en⭑ la⭑ val⭑·o de⭑ 
          , „monaĥ⭑·estr·o  “ .

          Rim.: Laŭ⭑ la⭑ konfesi⁽⁺⁾·oj kaj⭑ tradici¹·oj est⭑·as divers⭑·aj special⭑·aj
          titol⭑·oj: {abat⭑·o} , {arkimandrit⁽⁺⁾·o} , {igumen⁽⁺⁾·o} , {prior²·o} ktp.

monaĥ⭑-in⭑·ej·estr·in·o, monaĥ⭑-in⭑·estr·in·o

          Estr⭑·in·o de⭑ monaĥ⭑+in⭑·ej·o kaj⭑ de⭑ tie viv⭑·ant·aj monaĥ⭑-in⭑·oj: du⭑ soldat⭑·oj
          de⭑ german⭑·a SS ek·sonor⭑·ig·is ĉe⭑ la⭑ pord⭑·eg·o de⭑ la⭑ dom⭑·o kaj⭑ ordon⭑·is
          al⭑ la⭑ monaĥ⭑-in⭑·estr·in·o, ke⭑  dum⭑ 5 minut⭑·oj for·las⭑·u la⭑
          monaĥ⭑+in⭑·ej·on .

pastr⭑·o-monaĥ⭑·o, patr⭑·o-monaĥ⭑·o

          Monaĥ⭑·o kiu ankaŭ⭑ est⭑·as {pastr⭑·o} (pastr⭑·ig·it·a monaĥ⭑·o aŭ⭑
          monaĥ⭑·iĝ·int·a pastr⭑·o): patr⭑·o-monaĥ⭑·o: mi·n send⭑·as la⭑ alt⭑·a estr⭑·ar·o,
          kiu dispon⭑·as pri⭑ viv⭑·o kaj⭑ mort⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.45 2024/01/26 19:05:53 ]
     __________________________________________________________________