mora⁽⁺⁾·/·o

mora⁽⁺⁾·o

          Son⭑-unu⭑·o pli⭑ mal·long⭑·a ol⭑ {silab⭑·o} baz¹·a por⭑ la⭑ prozodi¹·o de⭑ iu·j
          lingv⭑·oj (ekzempl⭑·e japan⁹·a, klasik¹·a arab⁸·a, latin⁽⁺⁾·a): mal·long⭑·a
          vokal⭑·o valor⭑·as kiel⭑ unu⭑ mora⁽⁺⁾·o, long⭑·a aŭ⭑ diftong¹·a vokal⭑·o valor⭑·as
          kiel⭑ du⭑, silab⭑+fin⭑·aj konsonant⭑·oj eventual¹·e valor⭑·as kiel⭑ unu⭑...:
          la⭑ tri⭑ grup⭑·oj [de⭑ lingv⭑·oj] est⭑·as iom⭑ korelativ²·aj kun⭑ tri⭑ tip¹·oj
          de⭑ manier⭑·o, en⭑ kiu lingv⭑·an·oj percept¹·as parol⭑-son⭑·ojn, nom⭑·e:
          percept¹·ad·o per⭑ silab⭑·oj, percept¹·ad·o per⭑ mora⁽⁺⁾·oj kaj⭑ percept¹·ad·o per⭑
          akcent⭑·at·a ritm¹·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.5 2024/01/26 21:21:12 ]
     __________________________________________________________________