vidu ankaŭ la klarigojn
mord·/·i

mord·i

   (tr)

   1.
          En {tranĉ·i}  ŝir·i per {dent·o} j: ĉirkaŭ·is mi·n hund·oj […] ili
          mord·as mi·ajn man·ojn kaj pied·ojn ; mord·is la serpent·o ; ili
          mord·is si·an lang·on pro dolor·eg·o ; [tiu·j] profet·oj […] mord·as per
          si·aj dent·oj kaj predik·as pac·on ; malgraŭ si·a humil·a ten·iĝ·o, la
          princ·o mord·is la lip·ojn kaj kun·prem·is la pugn·ojn ; [la best·oj]
          tra·mord·is per la dent·oj la trunk·et·on ; unu anas·o al·flug·is kaj
          mord·is la anas·id·on en la nuk·o ; la infan·o grat·is kaj mord·is kiel
          sovaĝ·a katet⁽⁺⁾·o ; kiel arb·o, kiu·n mord·as verm·o ; rest·is nenio
          absolut·e, nek por mord·i, nek por glut·i ; kiu boj·as, ne mord·as ;
          kiu mord·i ne pov·as, kis·i ek·prov·as .

   2.
          Ek·difekt·i, ek·konsum·i kvazaŭ per mord·o; {atak·i^3} : la vapor·o
          mord·is mi·ajn brak·ojn kaj la brust·on kaj brog·is ili·n ; la nud·ajn
          pied·ojn mord·is la akr·a sabl·o ; grinc·ad·o de seg·il·o mord·ant·a la
          lign·on ; la salpetr·o-kamp·o de la intern·a land·o mord·as la pied·ojn
          de la vag·ant·a indi⁽⁺⁾·an·in·o . {mord·um·i} , {kaŭstik⁽⁺⁾·a} , {korod⁽⁺⁾·i} ,
          {skrap·i} .

   3.
          Ripet·e dolor·ig·i kvazaŭ per mord·ad·o: ĉu la dent-dolor·o ne mord·is
          vi·ajn nerv¹·ojn ? ŝi·a ĵaluz·ec·o vek·iĝ·as kaj kruel·e ŝi·n mord·as en
          kor·o ; koler·o kaj mal·sat·o mord·is intern·e en ŝi·a mal·plen·a korp·o ;
          la fum·o mord·is la okul·ojn ; la bulvard¹·ist·oj sukces·emord·osla
          reg·ist·ar·on ; tiu konstant·a zorg·o mord·ad·is li·an kor·on; mord·et·it·a
          de ĉagren·o, de enu·o.

mord·et·i

   (tr)

   1.
          Sen·ŝir·e, sin⁸+gard·e, nervoz⁸·e  petol·e io·n mord·i: li ek·medit·is kaj
          mord·et·is la mal·supr·an lip·on ; la klient¹·o mord·et·is la ung·ojn kaj
          de·nov·e profund·iĝ·is en si·an medit·ad·on .

   2.
          {Ronĝ⁹·i} : Gre⁽⁺⁾·nj·o star·iĝ·is antaŭ la fenestr·o kaj mord·et·is la
          vitr·on .

   3.
          Dolor·e, iom post iom {konsum·i} optimism²·on, ĝoj·on: zorg·o? — tiu
          ĉi verm·o mord·et·as tro mal·rapid·e ; Herb-en·o ne est·is feliĉ·a, ĉar
          li·n mord·et·is du konscienc-riproĉ·oj ; tiu konscienc-riproĉ·ad·o
          [komenc·is] mord·et·i mi·an tut·an viv·ad·on . {dub·ig·i} , {el·ĉerp·i} ,
          {el·suĉ·i^2} , {lac·ig·i}

mord·um·i

   (tr)

          Pri·labor·i surfac⁸·on per kaŭstik⁽⁺⁾·a substanc²·o por ĝi·n pur·ig·i,
          kolor·ig·i, kre·i desegn·aĵ·on, cirkvit⁸·on ktp: mord·um·i lign·on per
          solv·aĵ·o de kolor·il·o; la kupr·an plat·on de gravur·o ni mord·um·u per
          azot-acid·o.

ĉirkaŭ·mord·i

   (tr)

          Mord·i ĉe la ĉirkaŭ·o: la mal·sat·o vi·n dev·ig·os ĉirkaŭ·mord·i vi·ajn
          propr·ajn ost·ojn ; li hav·as sufiĉ·e da mon·o, por aĉet·i ĉe buĉ·ist·o
          ŝaf·an kap·on, kiu·n li ĉirkaŭ·mord·as ; ten·ant·e per paper·et·o
          ost·et·on, ŝi ĉirkaŭ·mord·is kotlet¹·on .

de·mord·i

   (tr)

          De·ig·i per mord·o part·on de io: ĉarm·a pup·o, […] nun la abomen·ind·a
          buldog⁽⁺⁾·o de·mord·is al ĝi la kap·on ; neĝ·ul·in·o rigard·is la bel·an
          pom·on […] sed apenaŭ ŝi de·mord·is pec·et·on, ŝi fal·is sen·viv·a ;
          pren·i[nte…] pec·on da pan·o, […] ŝi de·mord·is pec·et·on kaj maĉ·ant·e
          ĝi·n re·pren·is la labor·on .

el·mord·i

   (tr)

          Est·ig·i kav·aĵ·on  tru·on mord·ant·e: en la palm·a foli·o, kiu·n mi
          don·is al vi, ĝi el·mord·is tru·on, kiel salut·on al la reĝ·id·in·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.41 2024/01/26 19:05:53 ]
     __________________________________________________________________