vidu ankaŭ la klarigojn
muĝ·/·i

muĝ·i

   (ntr)

          {Bru·i} aŭd·ig·ant·e fort·an, {obtuz³·an} , long·e tir·at·an son·on: la
          muĝ·ad·o de la mar·o kaj la ond·eg·oj ; la river·o muĝ·is, ŝvel·ig·it·a de
          la printemp·aj pluv·oj ; vent·eg·o […] muĝ·is terur·e . kiam la kork·o
          el·ir·is, en la kol·o de la botel·o aŭd·iĝ·is muĝ·o, kaj post·e
          kluk⁴-kluk⁴·ad·o, kiam la vin·o verŝ·iĝ·is en la glas·ojn ; per la
          krak·ad·o de la teler·oj kaj plad·oj, la muĝ·ad·o de la pat·oj, la
          sku·iĝ·ad·o de la kaserol·oj […] en la kuir·ej·o al ili·a tag-manĝ·o ne
          tra·penetr·is  unu vort·et·o ; la kaldron·oj de la ŝip·o kun muĝ·o
          kaj bru·o el·las·as vapor·on ; leon·oj muĝ·as en la best·ej·oj ; est·is
          blek·ant·a bov·in·o en la dom·o, ĝi muĝ·is stult²·ul·e, kiel bov·in·oj
          far·as (vd {mu⁽⁺⁾} i) ; ŝi ek·kri·is en muĝ·ad·o, kiu pli simil·is la
          blek·ad·on de sovaĝ·a best·o ol hom·an voĉ·on ; de mal·proksim·e muĝ·is
          for·a tondr·o . {hup⁽⁺⁾·i} , {ror⁽⁺⁾·i} , {trumpet·i} {blek·i} , {raŭk·a} ,
          {korn·o^1.b}

   [artikol-versi⁹·o: 1.21 2024/01/26 19:05:54 ]
     __________________________________________________________________