muzik⭑·/·o

muzik⭑·o

   1.
          {Bel⭑~art⭑·o} pri⭑ aranĝ⭑·o de⭑ son⭑·oj agrabl⭑·a por⭑ hom⭑·a aŭd⭑·o, precip⭑·e per⭑
          {ritm¹·o} , {melodi¹·o} , {harmoni¹·o} : li aranĝ⭑·ad·is la⭑ muzik⭑·on, ĉar⭑
          li est⭑·is kompetent⭑·ul·o ; Ar⭑-kadi⁽⁺⁾·o, kvankam⭑ li efektiv⭑·e am⭑·is
          muzik⭑·on, ne·volont⭑·e sekv⭑·is ŝi·n . li kompren⭑·as predik⭑·on, kiel⭑ bov⭑·o
          muzik⭑·on .

   2.
          La⭑ prezent⭑·ad·o de⭑ {muzik⭑·aĵ·oj} ; muzik⭑·ad·o: kiam⭑ li ven⭑·is kaj⭑
          al·proksim⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ dom⭑·o, li aŭd⭑·is muzik⭑·on kaj⭑ danc⭑·ad·on ; en⭑
          palac⭑·oj ebur²·aj ĝoj⭑·ig·as vi·n muzik⭑·o ; kiam⭑ la⭑ bel⭑·a muzik⭑·o lud⭑·is
          ĉiam⭑ plu⭑·e, ŝi ne⭑ pov⭑·is plu⭑ el·ten⭑·i, [... ŝi] balanc⭑·ad·is la⭑ kap⭑·on
          laŭ⭑ la⭑ takt¹·o de⭑ la⭑ bel⭑·a muzik⭑·o ; nun⭑ komenc⭑·iĝ·is la⭑ muzik⭑·o ; mi
          jam⭑ ne⭑ aŭd⭑·ad·os la⭑ muzik⭑·on de⭑ la⭑ ond⭑·oj .

muzik⭑·a

   1.
          Rilat⭑·a al⭑ muzik⭑·o: not⭑·o muzik⭑·a ; muzik⭑·a sign⭑·o , ton⭑·o , talent⭑·o ,
          kler⭑·ec·o , repertuar¹·o , kolegi¹·o , termin⭑·ar·o ; ili star⭑·ig·u si⭑·ajn
          frat⭑·ojn la⭑ kant⭑·ist·ojn kun⭑ muzik⭑·aj instrument¹·oj, psalter⁽⁺⁾·oj,
          harp⭑·oj, kaj⭑ laŭt⭑·aj cimbal⭑·oj ; en⭑ ĉiu lingv⭑·o la⭑ muzik⭑·a termin⭑·ar·o
          est⭑·as en⭑ stat⭑·o ĥaos⭑·a .

   2.
          Posed⭑·ant·a muzik⭑·an ec⭑·on, agrabl⭑·a por⭑ la⭑ orel⭑·o.

muzik⭑·i

   (x)

          Muzik⭑·e son⭑·ig·i voĉ⭑·on aŭ⭑ instrument¹·on: per⭑ tamburin²·o kaj⭑ harp⭑·o ili
          muzik⭑·u al⭑ Li ; la⭑ popol⭑·o muzik⭑·is per⭑ flut⭑·oj kaj⭑ est⭑·is tre⭑ gaj⭑·a ;
          la⭑ serv⭑·ist·oj, por⭑ pas⭑·ig·i la⭑ temp⭑·on, manĝ⭑·is, trink⭑·is kaj⭑ muzik⭑·is
          ; la⭑ tur⭑-horloĝ⭑·o muzik⭑·as simpl⭑·an kaj⭑ sam⭑+temp⭑·e tia·n kor⭑+tuŝ⭑·an
          melodi¹·on .

muzik⭑·aĵ·o

          Son⭑·aĵ·o agrabl⭑·e aranĝ⭑·it·a por⭑ hom⭑·a aŭd⭑·o: melankoli³·e son⭑·as ankoraŭ⭑
          mult⭑·aj vers⭑·oj, sed⭑ […] jen⭑ subit⭑·e blov⭑·as vigl⭑·a muzik⭑·aĵ·o ; li
          verk⭑·is poem¹·ojn kaj⭑ kompon¹·is muzik⭑·aĵ·ojn ; kanon¹·o est⭑·as muzik⭑·aĵ·o,
          en⭑ kiu tem⭑·o anonc⭑·it·a de⭑ unu⭑ voĉ⭑·o est⭑·as imit⭑·at·a strikt⁽⁺⁾·e de⭑ ali⭑·a ;
          ili est⭑·as mult⭑+part⭑·aj plur⁴+hor⭑·aj muzik⭑·aĵ·oj, pli⭑ simil⭑·aj al⭑ oper¹·oj
          por⭑ unu⭑ voĉ⭑·o ol⭑ al⭑ kant⭑·oj laŭ⭑ eŭrop⭑·a tradici¹·o ; est⭑·as kvazaŭ⭑ la⭑
          muzik⭑·aĵ·oj de⭑  tiom⭑ influ⭑·us, ke⭑ neniu muzik⭑+konstru⭑·a stil⭑·o
          post⭑·e ekzist⭑·us, nek⭑ akir⭑·us publik⭑·on ; la⭑ Kolekt⭑·o de⭑ Muzik⭑·aĵ·oj
          konsist⭑·as el⭑ 51 000 man⭑-skrib⭑·it·aj kaj⭑ 130 000 pres⭑·it·aj
          muzik⭑-not⭑-dokument⭑·oj, 70 000 libr⭑·oj, 41 000 hered⭑·it·aj objekt⭑·oj kaj⭑
          20 000 son⭑-dokument⭑·oj ; oni kulp⭑·ig·u pri⭑ tio la⭑ interpret¹·an magi⭑·on
          de⭑  kaj⭑  , kiu·j kapabl⭑·as far⭑·i eĉ⭑ el⭑ tekst⭑·o ne⭑ tre⭑
          ekscit⭑·a kaj⭑ melodi¹·o simpl⭑·a kaj⭑ tradici¹·a muzik⭑·aĵ·on ver⭑·e
          atent⭑·o-kapt⭑·an . {kant⭑·o^1} , {kompon¹·aĵ·o} , {simfoni¹·o} , {oper¹·o}

muzik⭑·aĵ·ist·o

          Kort⭑·eg·an·o respond⭑·ec·a pri⭑ la⭑ prezent⭑·ad·o de⭑ muzik⭑·aĵ·oj: ĉi⭑ tiu ne⭑
          est⭑·as kulp⭑·a, dir⭑·is la⭑ muzik⭑·aĵ·ist·o, ĉi⭑ tiu sever⭑·e observ⭑·as la⭑
          takt¹·on kaj⭑ est⭑·as tut⭑·e el⭑ mi⭑·a lern⭑·ej·o ;

muzik⭑·ig·i

   (tr)

          Far⭑·i muzik⭑·aĵ·on por⭑ ekzist⭑·ant·a tekst⭑·o, oft⭑·e poezi¹·aĵ·o, verk⭑·ant·e
          por⭑ ĝi taŭg⭑·an kant⭑·an form⭑·on: kelk⭑·aj li⭑·aj jun⭑+aĝ⭑·aj vers⭑·aĵ·oj est⭑·is
          muzik⭑·ig·it·aj kaj⭑ prezent⭑·at·aj en⭑ bard¹·aj koncert¹·oj ; la⭑
          kajt⁽⁺⁾·o-kant⭑·oj, kiu·jn mi plej⭑ ŝat⭑·as, est⭑·as la⭑ muzik⭑·ig·it·aj poem¹·oj
          Orangutang⁽⁺⁾·o, La⭑ soldat⭑·o kiu marŝ⭑·as kaj⭑ Rab⭑·ist·a dorm⭑·o .

          Rim.: Kvankam⭑  a, tiu deriv⁴·aĵ·o est⭑·as gramatik⭑·e dub⭑·ind·a. Oni
          ne⭑ far⭑·as vers⭑·aĵ·on muzik⭑·o, oni ĝi·n proviz⭑·as je⭑ muzik⭑·o. Konven⭑·a
          sufiks⭑·o est⭑·us  (se⭑ oni ĝi·n akcept⭑·as); aŭ⭑ ebl⭑·us uz⭑·i io·n pli⭑
          pri·skrib⭑·an (en·muzik⭑·ig·i, sur·muzik⭑·ig·i ‐ kp „sur·scen⭑·ig·i“ ktp).

muzik⭑·il·o

          {Muzik⭑-instrument¹·o} : ven⭑·is unu⭑ rus⭑·a vilaĝ⭑·a jun⭑·ul·o kun⭑ si⭑·a
          man⭑·--orgen⭑·et·o (rus⭑·a muzik⭑·il·o) ; stereotip⁽⁺⁾·a aŭtomat¹·a akompan⭑·ad·o
          help⭑·e de⭑ modern¹·aj teknik³·aĵ·oj, ne⭑ muzik⭑·il·oj sed⭑ son⭑-sintez²·il·oj ;
          ni ĝu⭑·is bel⭑·an harp⭑-muzik⭑·on sur·strat⭑·e, lud⭑·at·an de⭑ franc⭑·a
          muzik⭑·ist·o, loĝ⭑·ant·a en⭑  , kie li lern⭑·as konstru⭑·i
          muzik⭑·il·ojn ; sonat¹·on vi aŭskult⭑·as plen⭑·um·at·a de⭑ ordinar⭑·a
          violonĉel⭑·ist·o per⭑ mez⭑+kvalit¹·a muzik⭑·il·o ; Antoni⁽⁺⁾·o 
          (1644-1737), la⭑ plej⭑ mond⭑+fam⭑·a meti⭑·ist·o, neniam⭑ super⭑·it·a, de⭑
          arĉ⭑·o-muzik⭑·il·oj ; son⭑·oj de⭑ original¹·a bulgar⁸·a muzik⭑·il·o gadulk⁽⁺⁾·o
          (ribek⁽⁺⁾·o) ; tondr⭑·ad·as muzik⭑·il·oj modern¹·aj, ankaŭ⭑ tamtam²·oj kaj⭑
          tambur⭑·oj, ne⭑ silent⭑·as gong⁽⁺⁾·oj kaj⭑ kastanjet⁴·oj .

muzik⭑·ist·o

          Profesi⭑·ul·o aŭ⭑ kompetent⭑·ul·o pri⭑ muzik⭑·ad·o: la⭑ Levid⁽⁺⁾·oj ĉiu·j est⭑·is
          kompetent⭑·aj muzik⭑·ist·oj ; kant⭑·ist·oj kaj⭑ muzik⭑·ist·oj ; la⭑ bard¹·o,
          du⭑·on·e muzik⭑·ist·o kaj⭑ du⭑·on·e milit⭑·ist·o, kiu part⭑·o-pren⭑·is en⭑ la⭑
          milit⭑-ir⭑·o kaj⭑ est⭑·is vid⭑·ant·a atest⭑·ant·o de⭑ la⭑ far⭑·oj, kiu·jn li
          prezent⭑·is, kant⭑·is al⭑ ili kant⭑·on, kiu glor⭑·is ili⭑·ajn grand⭑·ajn
          milit⭑·ajn ag⭑·ojn ; la⭑ bremen⁽⁺⁾·aj muzik⭑·ist·oj (fabel⭑·o), urb⭑·a muzik⭑·ist·o
          ; la⭑ spektakl¹·o komenc⭑·iĝ·is per⭑ procesi¹·o de⭑ muzik⭑·ist·oj, kant⭑·ist·oj
          kaj⭑ danc⭑·ist·in·oj ; la⭑ muzik⭑·ist·oj agord⭑·as si⭑·ajn instrument¹·ojn en⭑
          la⭑ Spegul⭑-ĉambr⭑·o .

muzik⭑·ist·ar·o

          {Muzik⭑-grup⭑·o} , precip⭑·e trejn⁸·it·a aŭ⭑ profesi⭑·ul·a, {ensembl⁽⁺⁾·o} aŭ⭑
          {orkestr¹·o} : folklor⁹·a muzik⭑·ist·ar·o akompan⭑·as la⭑ vojaĝ⭑·ant·ojn ;
          rakont⭑·as  […] „oni marŝ⭑·is, mal·antaŭ⭑ uniform⭑·it·a
          muzik⭑·ist·ar·o“ .

ĉambr⭑·o-muzik⭑·o, ĉambr⭑·a muzik⭑·o

          Muzik⭑·o de⭑ mal·grand⭑·a muzik⭑·ist·ar·o, ĝis⭑ ok⭑- aŭ⭑ dek⭑+hom⭑·a, aŭd⭑·ebl·a en⭑
          ne⭑ tre⭑ vast⭑·a spac⭑·o de⭑ ne⭑ tre⭑ grand⭑·a publik⭑·o, kontrast¹·e al⭑
          {orkestr¹·o-muzik⭑·o} : en⭑ lok⭑·a monaĥ⭑·ej·o okaz⭑·is et⭑·a koncert¹·o de⭑
          ĉambr⭑·a muzik⭑·o . {ensembl⁽⁺⁾·o^1.a}

orkestr¹·o-muzik⭑·o, orkestr¹·a muzik⭑·o

          Muzik⭑·o de⭑ {orkestr¹·o} por⭑ vast⭑·a spac⭑·o kaj⭑ mul⭑+nombr⭑·a publik⭑·o,
          kontrast¹·e al⭑ {ĉambr⭑·o-muzik⭑·o} : vi aŭd⭑·as la⭑ orkestr¹·an muzik⭑·on
          „Kant⭑·o pri⭑ la⭑ Ruĝ⭑·a Flag⭑·o“ .

muzik⭑·o-scienc⭑·o, muzik⭑-scienc⭑·o

          Scienc⭑·o pri⭑ muzik⭑·o, muzik⭑-sistem⭑·oj, ĉio rilat⭑·a al⭑ son⭑-art⭑·o:
          lingv⭑·ist·oj kaj⭑ filolog¹·oj tre⭑ oft⭑·e el·uz⭑·as la⭑ terminologi⁽⁺⁾·on kaj⭑ la⭑
          metodologi⁽⁺⁾·on de⭑ la⭑ muzik⭑-scienc⭑·o dum⭑ si⭑·aj fak⭑·aj esplor⭑·oj .

muzik⭑·o-scienc⭑·ist·o, muzik⭑+fak⭑·ul·o

          Fak⭑·ul·o pri⭑ muzik⭑·o-scienc⭑·o: est⭑·ant·e muzik⭑+fak⭑·ul·o, vi cert⭑·e sci⭑·as,
          ke⭑ muzik⭑·o, kiu taŭg⭑·as por⭑ ni⭑·a radi⭑·o-staci⭑·o kaj⭑ aŭskult⭑·ant·ar·o, ne⭑
          tro⭑ abund³·as ; la⭑ verk⭑·ojn de⭑  kun·ig⭑·is kaj⭑ katalog¹·is la⭑
          muzik⭑+scienc⭑·ist·o  .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.135 2024/01/26 19:05:54 ]
     __________________________________________________________________