vidu ankaŭ la klarigojn
objekt⭑·/·o
objekt⭑·o
1.
Ĉio, kio est⭑·as vid⭑·ebl·a, tuŝ⭑·ebl·a, percept¹·ebl·a per⭑ sent⭑·um·oj; {aĵ⭑·o}
: sur⭑ la⭑ tabl⭑·o kuŝ⭑·as divers⭑·aj objekt⭑·oj; ŝi pren⭑·is si⭑·ajn ruĝ⭑·ajn
ŝu⭑·ojn, la⭑ plej⭑ kar⭑·an objekt⭑·on, kiu·n ŝi posed⭑·is ; dom⭑-objekt⭑·oj
(mebl⭑·oj) ; valor⭑·on de⭑ objekt⭑·o ni ek·kon⭑·as post⭑ difekt⭑·o ; en⭑ ĉiu
objekt⭑·o trov⭑·iĝ·as difekt⭑·o ; la⭑ artikol⭑·o _la⭑_ est⭑·as uz⭑·at·a […] kiam⭑
ni parol⭑·as pri⭑ person⭑·oj aŭ⭑ objekt⭑·oj kon⭑·at·aj ; ali⭑·aj port⭑·is
simil⭑·an objekt⭑·ar·on en⭑ grand⭑·aj pak⭑·aĵ·oj sur⭑ la⭑ dors⭑·o ;
ne·ident¹·ig·it·a flug⭑·ant·a objekt⭑·o (vd {nif⁽⁺⁾·o} ) .
Rim.: Kvankam⭑ en⭑ tiu last⭑·a ekzempl⭑·o kaj⭑ plej⭑ oft⭑·e oni
kontrast¹·ig·as la⭑ objekt⭑·ojn kun⭑ la⭑ person⭑·oj, est⭑·as okaz⭑·oj, kie
objekt⭑·o pov⭑·as signif⭑·i ankaŭ⭑ person⭑·on: sub⭑ tri⭑ objekt⭑·oj trem⭑·as la⭑
ter⭑·o kaj⭑ kvar⭑ ĝi ne⭑ pov⭑·as port⭑·i: sklav⭑·on, kiam⭑ li far⭑·iĝ·is reĝ⭑·o,
mal·saĝ⭑·ul·on, kiam⭑ li tro⭑ sat⭑·iĝ·is de⭑ pan⭑·o, mal·am⭑·at·an vir⭑·in·on, kiam⭑
ŝi edz⭑·in·iĝ·is kaj⭑ sklav⭑-in⭑·on, kiam⭑ ŝi el·pel⭑·is si⭑·an sinjor⭑·in·on .
2.
Ĉio ajn⭑ abstrakt¹·a, kio est⭑·as koncept²·ebl·a de⭑ la⭑ spirit⭑·o; {afer⭑·o}
: lingv⭑·o inter·naci⭑·a kaj⭑ lingv⭑·o tut⭑+mond⭑·a est⭑·as du⭑ tut⭑·e mal·sam⭑·aj
objekt⭑·oj ; la⭑ tut⭑·an ni⭑·an civiliz⭑·on ni dank⭑·as nur⭑ al⭑ unu⭑ objekt⭑·o,
al⭑ la⭑ posed⭑·ad·o de⭑ lingv⭑·o ; kun⭑ scienc⭑·a aplomb⁶·o ili kred⭑·ig·as,
kvazaŭ⭑ lingv⭑·o est⭑·us objekt⭑·o natur⭑·a, organ¹·a ; ili parol⭑·is pri⭑
mult⭑·aj objekt⭑·oj .
3.
{Tem⭑·o} : la⭑ objekt⭑·o de⭑ la⭑ lecion⭑·o, de⭑ la⭑ diskut¹·o; mult⭑·ajn
leter⭑·ojn mi ricev⭑·is pri⭑ tiu objekt⭑·o; la⭑ leg⭑·it·a objekt⭑·o (objekt⭑·o
de⭑ leg⭑·ad·o) ; kiu·jn […] objekt⭑·ojn vi pov⭑·as kaj⭑ dezir⭑·as instru⭑·i ?
decid⭑·i la⭑ en·konduk⭑·on de⭑ Esperant⭑·o en⭑ lern⭑·ej·ojn, kiel⭑ ne·dev⭑·ig·a
objekt⭑·o de⭑ la⭑ instru⭑·ad·o; la⭑ plej⭑~mult⭑·o de⭑ tiu·j ĉi⭑ talent⭑·aj
publik⭑·aj parol⭑·oj hav⭑·as por⭑ objekt⭑·o Eŭrop⭑·on, Azi⁸·on kaj⭑ Afrik⁸·on .
4.
Ĉio, kio est⭑·ig·as ia·n sent⭑·on, kio liver⭑·as okaz⭑·on al⭑ ia⭑ ag⭑·o:
objekt⭑·o de⭑ mok⭑·oj ; mi far⭑·os ili·n objekt⭑·o de⭑ hont⭑·o ; la⭑ infan⭑·oj
est⭑·is objekt⭑·o de⭑ plej⭑ zorg⭑·a fleg⭑·ad·o; objekt⭑·o de⭑ dezir⭑·o, de⭑
interes⭑·o; far⭑·iĝ·is objekt⭑·o de⭑ terur⭑·o inter⭑ la⭑ popol⭑·oj ;
ŝi·n hont⭑·ig·is la⭑ kompat⭑·o, kies⭑ objekt⭑·o ŝi est⭑·is ; la⭑ ind⭑·a objekt⭑·o
de⭑ la⭑ admir⭑·o de⭑ du⭑ grand⭑·aj naci⭑·oj; tiu grand⭑·a poet¹·o est⭑·is
objekt⭑·o de⭑ mult⭑·aj monument⭑·oj; du⭑ mal·grand⭑·aj ĉambr⭑·aj hund⭑·et·oj
far⭑·iĝ·is la⭑ escept⭑·a objekt⭑·o de⭑ ŝi⭑·a am⭑·o kaj⭑ al·don⭑·it·ec·o .
5.
La⭑ ekster⭑·a aĵ⭑·o, kiu est⭑·as pens⭑·at·a de⭑ la⭑ pens⭑·ant·a {subjekt⭑·o} : la⭑
ide⭑·o, kiu·n ni hav⭑·as pri⭑ iu afer⭑·o pov⭑·as est⭑·i ne⭑ konform⭑·a al⭑ si⭑·a
objekt⭑·o.
6.
Tio, kio·n ating⭑·as la⭑ ag⭑·o de⭑ la⭑ subjekt⭑·o: oni disting⭑·as en⭑
Esperant⭑·o la⭑ objekt⭑·ojn per⭑ prepozici⭑·o aŭ⭑ per⭑ la⭑ fin⭑·aĵ·o -n.
{komplement²·o} , {cirkonstanc⭑·o}
objekt⭑·a
1.
En⭑ la⭑ form⭑·o de⭑ objekt⭑·o, t.e. percept¹·ebl·a ktp: la⭑ premi⭑·oj est⭑·is
mon⭑·aj kaj⭑ objekt⭑·aj (pokal⭑·oj) .
2.
Rilat⭑·a al⭑ {objekt⭑·o^6} : objekt⭑·a komplement²·o; objekt⭑·a predikativ⁽⁺⁾·o
.
stud¹-objekt⭑·o, objekt⭑·o de⭑ stud¹·o
Objekt⭑·o stud¹·at·a en⭑ kurs¹·o, por⭑ diplom¹-labor⭑·o aŭ⭑ difin⭑·it·a kiel⭑
long⭑·a+temp⭑·a esplor⭑·ind·aĵ·o: oni parol⭑·as pri⭑ am⭑·at·a objekt⭑·o de⭑
stud¹·ad·o ; mi oficial⭑·e instru⭑·is Esperant⭑·on en⭑ MASI/MGIU kiel⭑
dev⭑·ig·an stud¹-objekt⭑·on por⭑ student⭑·oj de⭑ divers⭑·aj teknik³·aj fak⭑·oj .
akuzativ⭑·a objekt⭑·o, rekt⭑·a objekt⭑·o
{Objekt⭑·o^6} artikol⭑·oj divers⭑·e long⭑·aj […], kiu·j parol⭑·as i.a. pri⭑
etimologi²·o, leksik⁽⁺⁾·o […], refleksiv⁽⁺⁾·o, rekt⭑·a objekt⭑·o,
transitiv²·ec·o, vort⭑-ord⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.110 2024/01/30 16:09:13 ]
__________________________________________________________________