ofend⭑·/·i

ofend⭑·i

   (tr)

   1.
          {Koler⭑·ig·i} aŭ⭑ {ĉagren⭑·i} iu·n mal·respekt⭑·ant·e ties⭑ dign³·on: pardon⭑·u,
          se⭑ mi vi·n ne·vol⭑·e ofend⭑·is ; ofend⭑·i la⭑ religi⭑·an sent⭑·on de⭑ person⭑·o,
          hav⭑·ant·a ali⭑·an religi⭑·on ;  send⭑·is send⭑·it·ojn el⭑ la⭑ dezert⭑·o,
          por⭑ dezir⭑·i feliĉ⭑·on al⭑ ni⭑·a sinjor⭑·o, sed⭑ li for·ofend⭑·is ili·n ;
          Eduard⁽⁺⁾·o est⭑·as tre⭑ ek·koler⭑·em·a kaj⭑ venĝ⭑·em·a, kaj⭑ li·n ofend⭑·i est⭑·as
          danĝer⭑·e ; se⭑ iu vi·n ofend⭑·is, mi vok⭑·os li·n al⭑ duel¹·o ; se⭑ iu
          ofend⭑·os vi·n, […] la⭑ baston⭑·o […] danc⭑·os sur⭑ ili⭑·aj dors⭑·oj ; li
          tim⭑·us obstin⭑·ant·e ofend⭑·i si⭑·an ĉarm⭑·an fleg⭑·ist·in·on, li ne⭑ insist¹·is
          ; ofend⭑·as ŝi⭑·ajn okul⭑·ojn la⭑ vid⭑·aĵ·o de⭑ ili⭑·a ge·edz⭑·a sen·ĝen⭑·ec·o ;
          mus⭑·o la⭑ kat⭑·on ĉiam⭑ ofend⭑·is . {aflikt³·i} , {indign⭑·ig·i} ,
          {skandal²·i} , {ŝok⁹·i} , {vund⭑·i}

   2.
          Mal·obe⭑·i scienc⭑·an regul⭑·on, parol⭑·i mal·konform⭑·e al⭑ komun⭑·a sci⭑·o:
          kiam⭑ la⭑ logik¹·o ne⭑ don⭑·as al⭑ ni respond⭑·on tut⭑·e klar⭑·an kaj⭑
          sen·dub⭑·an, kiu ne⭑ ofend⭑·us ni⭑·an lingv⭑·an sent⭑·on, ni dev⭑·as pen⭑·i
          konform⭑·ig·i ni·n al⭑ la⭑ ekzist⭑·ant·aj kutim⭑·oj ; leĝ⭑·a rajt⭑·ig·il·o est⭑·as
          neces⭑·a por⭑ vend⭑·i aŭkci¹·e, sed⭑ far⭑·ant·e ĝi·n invers⁴·e, li evit⭑·is
          ofend⭑·i kontraŭ⭑ la⭑ leĝ⭑·o ; posten⭑·o-nom⭑·oj, kiu·j ne⭑ indik³·as seks⭑·on
          […] ne⭑ ofend⭑·as kontraŭ⭑ la⭑ nov⭑·a leĝ⭑·o ; preciz⭑·a kalkul⭑·ad·o montr⭑·os,
          ke⭑ ĝi ne⭑ est⭑·as real¹·ig·ebl·a per⭑ sum⭑·o, kiu ne⭑ ofend⭑·as prudent⭑·on .
          {kontraŭ⭑·i} , {mal·obe⭑·i} , {mal·respekt⭑·i} , {romp⭑·i} , {trans·paŝ⭑·i}

ofend⭑·a

          Ĉagren⭑·a, {mal·respekt⭑·a} al⭑ ies⭑ dign³·o: neniam⭑ mi toler⭑·os […] tia·n
          ofend⭑·an mal·respekt⭑·on vi⭑·a+flank⭑·e ; voj⭑·o ne·natur⭑·a, ofend⭑·a kaj⭑
          mal·just⭑·a ; la⭑ kurac⭑·ist·o […] ek·atak⭑·is per⭑ la⭑ plej⭑ ofend⭑·aj vort⭑·oj
          .

ofend⭑·o

          Tio per⭑ kio oni ofend⭑·as: saĝ⭑·ul·o ignor²·as ofend⭑·on ; kondamn⭑·it·aj
          pro⭑ ofend⭑·o de⭑ la⭑ religi⭑·o ; sent⭑·ant·e la⭑ pez⭑·on de⭑ la⭑ ofend⭑·o,
           kompren⭑·is ankaŭ⭑, ke⭑ li ne⭑ pov⭑·as tuj⭑ ĝi·n venĝ⭑·i ;
          trem⭑·ant·e de⭑ tim⭑·o kaj⭑ ofend⭑·o, la⭑ jun⭑·a vidv⭑-in⭑·o […] fort⭑·e ĵet⭑-ferm⭑·is
          post⭑ si la⭑ pord⭑·et·on ; al⭑ li ne⭑ mank⭑·as defend⭑·o kontraŭ⭑ ofend⭑·o .
          {bat⭑·o} , {vund⭑·o}

ofend⭑·et·i

   (tr)

          Ĉagren⭑·i iu·n, mal·respekt⭑·ant·e ties⭑ gust⭑·on aŭ⭑ plaĉ⭑·on: sent⭑·ant·e si·n
          ofend⭑·et·it·a, ŝi respond⭑·is malvarm[e] ; tiu vort⭑·o ofend⭑·et·as mi⭑·ajn
          orel⭑·ojn; ofend⭑·et·a kolor⭑·o, voĉ⭑·o. {incit⭑·i^1} , {pik⭑·i^2.a}

ofend⭑·iĝ·em·a

          Facil⭑·e ofend⭑·iĝ·ant·a, koler⭑·iĝ·ant·a pro⭑ ofend⭑·oj; {pik⭑·iĝ·em·a} : jun⭑·ec·o
          est⭑·as ard³·a, ard³·a kaj⭑ ofend⭑·iĝ·em·a ; mi est⭑·as suspekt⭑·em·a kaj⭑
          ofend⭑·iĝ·em·a kiel⭑ ĝib⭑·ul·o aŭ⭑ nan⁹·o, sed⭑ mi efektiv⭑·e hav⭑·is minut⭑·ojn,
          dum⭑ kiu·j oni pov⭑·us mi·n vang⭑·o-frap⭑·i, kaj⭑ mi ebl⭑·e eĉ⭑ ĝoj⭑·us pro⭑ tio
          .

ofend⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Mal·kontent⭑·i, {koler⭑·i} pro⭑ ies⭑ mal·respekt⭑·a ag⭑·o: eĉ⭑ se⭑ ĉiu·j
          ofend⭑·iĝ·os pro⭑ vi, mi neniam⭑ ofend⭑·iĝ·os ; ne⭑ ofend⭑·iĝ·u pro⭑ la⭑
          strang⭑·a manier⭑·o, en⭑ kiu mi prezent⭑·as mi·n al⭑ vi ; mi ofend⭑·iĝ·is de⭑
          tio, kio·n vi dir⭑·is al⭑ mi kaj⭑ mi respond⭑·is per⭑ mal·ĝentil⭑·aĵ·o ; ne⭑
          ofend⭑·iĝ·u pro⭑ tio, ke⭑ mi ne⭑ pov⭑·as mal·kaŝ⭑·e parol⭑·i pri⭑ ĉi⭑ tiu·j
          demand⭑·oj .

ofend⭑·iĝ·o

          {Koler⭑·o} pro⭑ ies⭑ mal·dec⭑·a, mal·respekt⭑·a ag⭑·o: voĉ⭑·o, en⭑ kiu oni
          sent⭑·is ofend⭑·iĝ·on ; en⭑ voĉ⭑·o de⭑  miks⭑·iĝ·is la⭑ kaŝ⭑·it·a
          ofend⭑·iĝ·o, fier⭑·ec·o de⭑ l’ ofend⭑·it·a vir⭑·in·o kaj⭑ la⭑ profund⭑·a am⭑-sent⭑·o
          ; li postul⭑·as re·honor⭑·ig·on pro⭑ si⭑·a person⭑·a ofend⭑·iĝ·o .

sen·ofend⭑·a

          Kiu ne⭑ cel⭑·as, ne⭑ kaŭz⭑·as ofend⭑·on: est⭑·u sincer⭑·aj kaj⭑ sen·ofend⭑·aj ;
          la⭑ blond⭑·ul·in·o ankaŭ⭑ ĝu⭑·is la⭑ situaci⭑·on, ŝi⭑·aj vang⭑·o-sulk⭑·oj
          pli·profund⭑·iĝ·is, kaj⭑ ŝi rigard⭑·ad·is Donald⁽⁺⁾·on sen·embaras⭑·e kaj⭑
          sen·ofend⭑·e .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.42 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________