oficir⭑·/·o

oficir⭑·o

   1.
          Ĝeneral¹·a nom⭑·o de⭑ ĉiu·j arme¹·aj {estr⭑·o} j, ek⭑~de⭑ {sub·leŭtenant⭑·o} ,
          ĝis⭑ {marŝal⭑·o} aŭ⭑ {general⭑·o} : oficir⭑·o mi fin⭑·e jam⭑ est⭑·as sed⭑,
          kiel⭑ antaŭ⭑·e, riĉ⭑·ec·o for·est⭑·as ; la⭑ patr⭑·o opini⭑·is li·n super⭑·a
          oficir⭑·o kaj⭑ konduk⭑·is li·n en⭑ la⭑ ĉambr⭑·on ; en·ir⭑·is polic⭑·a oficir⭑·o
          kaj⭑ pet⭑·is apart⭑·an aŭdienc¹·on en⭑ tre⭑ grav⭑·a afer⭑·o ; kiel⭑
          oficir⭑-aspir³·ant·o li batal⭑·is en⭑ la⭑ rus⭑·a front⭑·o ; oficir⭑·o kovr⭑·it·a
          de⭑ amulet²·oj .

   2.
          Rang⭑·ul·o sub⭑ la⭑ {ŝip⭑·estr·o} , kun⭑ gvid⭑·ant·aj navig⁽⁺⁾·aj aŭ⭑ teĥnik³·aj
          task¹·oj: la⭑ ŝip⭑·estr·o aŭ⭑ la⭑ unu⭑·a oficir⭑·o akcept⭑·ad·is la⭑ poŝt⭑·on ; la⭑
          Du⭑·a Oficir⭑·o ten⭑·is not⭑-blok³·on kun⭑ en·ŝov⭑·it·a karb⭑·o-paper⭑·o ; la⭑
          ŝip⭑·estr·o, la⭑ oficir⭑·oj kaj⭑ la⭑ inĝenier⭑·oj du⭑+foj⭑·e ĉiu+tag⭑·e ebri¹·iĝ·is
          en⭑ la⭑ tut⭑·a temp⭑·o, kiam⭑ ni nun⭑ ankr⭑·um·is . {stevard⁽⁺⁾·o}

   3.
          Tiu, kiu hav⭑·as, en⭑ {orden⭑·o} , rang⭑·on mez⭑·an inter⭑ {kavalir⭑·o} kaj⭑
          {komandor⁽⁺⁾·o} : oficir⭑·o de⭑ la⭑ franc⭑·a orden⭑·o  .

sub·oficir⭑·o

          Ĝeneral¹·a nom⭑·o de⭑ ĉiu·j arme¹·aj estr⭑·oj, ek⭑~de⭑ {serĝent⭑·o} ĝis⭑
          ekskluziv²·e {sub·leŭtenant⭑·o} : la⭑ sub·oficir⭑·oj ĉiam⭑ arm⭑·it·aj per⭑
          kan⭑·oj kalkul⭑·is al⭑ li kelk⭑~dek⭑·on da⭑ baston⭑·oj ; post⭑ iom⭑·a
          inter·konsil⭑·iĝ·o li re·ven⭑·is kaj⭑ parol⭑·is kun⭑ la⭑ al·kur⭑·int·aj
          sub·oficir⭑·oj gest⭑·ant·e al⭑ la⭑ orient⭑·o .

          Rim.: En⭑ kelk⭑·aj arme¹·oj, kaporal¹·o est⭑·as jam⭑ sub·oficir⭑·a rang⭑·o
          (ekz. en⭑ Svis⁽⁺⁾-land⭑·o).

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________