okcident⭑·/·o

okcident⭑·o

   1.
          Unu⭑ el⭑ la⭑ kvar⭑ geografi⭑·aj ĉef·punkt⭑·oj, part⭑·o de⭑ la⭑ horizont¹·o, kie
          oni vid⭑·as la⭑ sun⭑·on sub·ir⭑·i: direkt⭑·u vi⭑·ajn okul⭑·ojn al⭑ okcident⭑·o
          kaj⭑ al⭑ {nord⭑·o} kaj⭑ al⭑ {sud⭑·o} kaj⭑ al⭑ {orient⭑·o} ; [ili] halt⭑·is kaj⭑
          post⭑·e si·n turn⭑·is al⭑ la⭑ okcident⭑·o, al⭑ Nil⁽⁺⁾·o ; vi⭑·a id⭑·ar·o est⭑·os kiel⭑
          la⭑ polv⭑·o de⭑ la⭑ ter⭑·o, kaj⭑ vi dis·vast⭑·iĝ·os okcident⭑·en kaj⭑ orient⭑·en
          .

   2.
          Ter⭑-part⭑·o, region⭑·o direkt⭑·at·a al⭑ la⭑ okcident⭑·o: hom⭑·oj en⭑ la⭑
          orient⭑·o, hom⭑·oj en⭑ la⭑ okcident⭑·o ; la⭑ Mont⭑·o de⭑ Oliv⭑·oj dis·fend⭑·iĝ·os
          en⭑ la⭑ mez⭑·o en⭑ du⭑ part⭑·ojn, de⭑ orient⭑·o ĝis⭑ okcident⭑·o, tiel⭑, ke⭑
          far⭑·iĝ·os tre⭑ grand⭑·a val⭑·o ; oni tim⭑·os en⭑ la⭑ okcident⭑·o la⭑ nom⭑·on de⭑
          la⭑ Etern⭑·ul·o ; en⭑ tiu ĉi⭑ ne⭑ esplor⭑·it·a okcident⭑·o pov⭑·as ebl⭑·e
          trov⭑·iĝ·i ne⭑ kon⭑·at·aj al⭑ ni interes⭑·aj land⭑·oj .

Okcident⭑·o

          Okcident⭑·a {Eŭrop⭑·o} kaj⭑ {Nord⭑-amerik⁸·o} precip⭑·e pro⭑ komun⭑·a
          histori⭑·a, religi⭑·a kaj⭑ kultura-politka fundament⭑·o: komerc⭑·o kun⭑ la⭑
          ne·kon⭑·at·aj popol⭑·oj de⭑ Orient⭑·o kaj⭑ Okcident⭑·o ; mez⭑·e inter⭑ Orient⭑·o
          kaj⭑ Okcident⭑·o kuŝ⭑·as Litv⁽⁺⁾·a land⭑·o ; pro⭑ la⭑ mal·aper⭑·o de⭑ la⭑ Varsovi⭑·a
          Pakt⁽⁺⁾·o kaj⭑ de⭑ Soveti⁽⁺⁾·o […] Okcident⭑·o perd⭑·is grav⭑·an milit⭑·an kaj⭑
          politik¹·an rival⭑·on ; la⭑ Gregori⁽⁺⁾·a kalendar¹·o, uz⭑·at·a en⭑ Okcident⭑·o ;
          en⭑ la⭑ tut⭑·a Okcident⭑·o, neniu lern⭑·ej·o uz⭑·as nur⭑ la⭑ gest⭑-lingv⭑·on ; en⭑
          okcident⭑·o land⭑-nom⭑·o est⭑·as deriv⁴·at·a el⭑ gent⭑-nom⭑·o; en⭑ orient⭑·o
          invers⁴·e .

          Rim.: Tiu+senc⭑·e, Okcident⭑·o pli·oft⭑·e aper⭑·as kun⭑ majuskl⁹·o.

          Rim.: La⭑ noci⁽⁺⁾·o tre⭑ vari³·as laŭ⭑ epok⭑·oj kaj⭑ parol⭑·ant·oj. Ĝi oft⭑·e
          inklud⁽⁺⁾·as Nord⭑-amerik⁸·on, foj⭑·e etend⭑·iĝ·as al⭑ tut⭑·a Eŭrop⭑·o nord⭑·a, sud⭑·a
          kaj⭑ orient⭑·a ĝis⭑ Turk⭑·uj·o aŭ⭑ Rus⭑·uj·o. Ekonomik⁽⁺⁾·aj aŭ⭑ politik¹·aj
          difin⭑·oj, kia·j „riĉ⭑·aj land⭑·oj“ aŭ⭑ „kapital¹·ism·aj land⭑·oj“ ne⭑ plen⭑·e
          koincid⁴·as kun⭑ iu ajn⭑ el⭑ la⭑ cel⭑·at·aj senc⭑·oj.

okcident⭑·a

          Situ⁸·ant·a en⭑ okcident⭑·o aŭ⭑ de⭑ tie ven⭑·ant·a: sur⭑ la⭑ orient⭑·a flank⭑·o,
          […] la⭑ okcident⭑·a lim⭑·o ; [jen⭑] etend⭑·iĝ·is la⭑ mal·nov⭑·a  kun⭑
          si⭑·a okcident⭑·a kaj⭑ orient⭑·a urb⭑·o ; la⭑ ide⭑·o de⭑ Kolumb⁽⁺⁾·o [est⭑·is], ke⭑
          dev⭑·as ekzist⭑·i okcident⭑·a voj⭑·o Hind⁽⁺⁾·uj·on .

okcident⭑·an·o

          Loĝ⭑·ant·o de⭑ {Okcident⭑·o} : la⭑ atmosfer¹·o, satur⭑·it·a de⭑ inter·gent⭑·a
          mal·pac⭑·o […] al⭑ Okcident⭑·an·oj, antaŭ⭑ mond⭑-milit⭑·o, ne⭑ tiel⭑ klar⭑·e […]
          aper⭑·is ; se⭑ UN decid⭑·us frost⭑·ig·i tiu·n mon⭑·on, kiu profit⭑·us?
          Okcident⭑·an·oj ; la⭑ man⭑+ĉur⁽⁺⁾·a lingv⭑·o est⭑·as pli⭑ bon⭑·e kon⭑·at·a inter⭑ la⭑
          okcident⭑·an·oj sub⭑ la⭑ nom⭑·o de⭑ tungus⁽⁺⁾·a, aparten⭑·ant·a al⭑ la⭑ altaj⁽⁺⁾·a
          lingv⭑·a famili⭑·o .

okcident⭑·e de⭑

   (prepozici⭑·aĵ·o)

   1.
          {Ekster⭑} , pli⭑ okcident⭑·e ol⭑: la⭑ popol⭑·o star⭑·ig·is la⭑ tut⭑·an
          tend⭑·ar·on […] okcident⭑·e de⭑ la⭑ urb⭑·o ; tiu kanal¹·o, du⭑×cent⭑ paŝ⭑·ojn
          larĝ⭑·a, si·n etend⭑·is kelk⭑~dek⭑·on da⭑ mejl⭑·oj, okcident⭑·e de⭑ Nil⁽⁺⁾·o .

   2.
          {En⭑} la⭑ okcident⭑·a part⭑·o de⭑: mi nask⭑·iĝ·is en⭑ 1958, en⭑ urb⭑·o 
          (okcident⭑·e de⭑ Iran⁸·o) .

          Rim.: Por⭑ evit⭑·i mis·kompren⭑·ojn oni prefer⭑·e esprim⭑·as tiu·n senc⭑·on
          per⭑ „en⭑ la⭑ okcident⭑·o de⭑“.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.115 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________