okej⁽⁺⁾, o kej

okej⁽⁺⁾, o kej

   (ek·kri⭑·o)

          {Bon⭑·e} , konsent⭑·it·e, {en⭑ ord⭑·o} : okej⁽⁺⁾, mi kompren⭑·as ; - do⭑, ĉu⭑
          ni ir⭑·u? - okej⁽⁺⁾! ; o kej, la⭑ man⭑·on al⭑ vi mi ced⭑·as .

          Rim.:  skrib⭑·is en⭑ Plen⭑·a Man⭑-libr⭑·o de⭑
          Esperant⭑·a Gramatik⭑·o, ke⭑ la⭑ liter⭑·um·o _okej⁽⁺⁾_ est⭑·as erar⭑·a kaj⭑ oni
          dev⭑·us skrib⭑·i _o kej_, ĉar⭑ oni ĉiam⭑ efektiv⭑·e el·parol⭑·as la⭑ vort⭑·on
          kun⭑ akcent⭑·o je⭑ la⭑ last⭑·a silab⭑·o.

          Rim.: Konsider⭑·ind·a kvant⭑·o da⭑ esperant⭑·ist·oj evit⭑·as ĉi⭑ tiu·n
          vort⭑·on, kaj⭑ prefer⭑·as anstataŭ⭑·e uz⭑·i alternativ²·ojn kiel⭑ _bon⭑·e_,
          _en⭑ ord⭑·o_, _en·ord⭑·e_, kaj⭑ simil⭑·aj.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.4 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________