vidu ankaŭ la klarigojn
okup·/·i

okup·i

   (tr)

   1.
          {Pren·i} en posed·on iu·n lok·on: ili ven·is en la urb·on kaj okup·is
          ĝi·n, kaj rapid·e ek·brul·ig·is la urb·on per fajr·o ; ili ir·is […] kaj
          okup·is la trans·ir·ej·on de  […] kaj permes·is al neniu
          trans·ir·i ; ali·a […] okup·os li·an lok·on ; se la mal·amik·o okup·us
          defend·an pozici¹·on, mi ne mov·iĝ·us ; printemp·aj veget·aĵ·oj okup·as
          la lok·on de la mal·lev·iĝ·ant·aj akv·oj ; paser·oj okup·is la nest·on de
          la cikoni·oj ; mi·a ĝenev⁽⁺⁾·a gazet·o cert·e ĝoj·is pres·i dek·on da
          artikol·oj pri okup·at·a Pol·uj·o . {akir·i} , {ek·okup·i} , {instal²·i
          si·n} , {kapt·i} , {okupaci⁽⁺⁾·i} , {uzurp·i}

   2.
          {Ten·i} en posed·o iu·n lok·on  temp·on; daŭr·e lok·iĝ·i ie: la akv·o
          okup·is la ter·on dum cent kvin×dek tag·oj ; la ĉef·an kaj plej bon·an
          lok·on okup·is mal·jun·a dik·a viand·ist·o ; la art·a lag·o 
          okup·is 300 kilometr·ojn kvadrat¹·ajn ; malgraŭ si·a mal·alt·a popol·a
          de·ven·o, li okup·is grav·an posten·on en la ŝtat·o, dank·' al escept·aj
          kapabl·oj ; vojaĝ·ant·oj okup·is tri etaĝ·ojn ; tabl·o, ŝarĝ·it·a per
          paper·oj […] okup·is la tut·an spac·on inter du fenestr·oj ; okup·i
          sen cel·o lok·on sub ĉiel·o ; mi ankaŭ lok·on sur la ter·o okup·as .
          {kovr·i^2} , {kuŝ·i^3}

   3.
          {Tir·i} al si la atent·on, interes·on  aktiv·ec·on de iu: kiu
          okup·as si·n je ĥemi·o, est·as ĥemi·ist·o ; mi ne okup·as mi·n per
          afer·oj […] ne·ating·ebl·aj por mi ; tiu·j, kiu·j si·n okup·as pri
          sankt·aj afer·oj, manĝ·as el la templ¹·aj manĝ·aĵ·oj ; profund·a
          en·pens·iĝ·o okup·is li·an mens³·on ; li·n tre vigl·e okup·is la pens·o,
          kia·jn profit·ojn oni hav·us ; okup·u vi·n per la grek⁸·aj regiment·oj
          kaj kiel ebl·e plej baldaŭ ; tut·an tag·on […] la mul-te-okup·it·a
          generaci·o dediĉ·as al la grand·aj Angl·uj·o kaj Skot⁽⁺⁾·uj·o ; li·a am·o al
           plen·e li·n okup·is . {ĝen·i} , {klopod·i} , {posed·i} ,
          {zorg·i}

   Rim.: Zamenhof atent·ig·as, kela senc·o de okup·i hav·as du nuanc·ojn:
   pren·i en posed·on kaj ten·i en posed·o; per la form·o mi est·as okup·it·a ni
   esprim·as sam+temp·e ambaŭ nuanc·ojn, dum la form·o mi est·as okup·at·a
   esprim·us nur la unu·an nuanc·on. […] La kutim·o de la popol·oj […]
   postul·as, ke ni dir·u mi est·as okup_i_ta⁽⁺⁾“ .

okup·o

   1.
          Tio, kio okup·as: la kant·ad·o est·as agrabl·a okup·o ; arĝent·aĵ·ist·o
          […] liver·is al la meti·ist·oj mult·e da okup·o ; la fianĉ·o pro si·aj
          mult·aj okup·oj ne pov·is entrepren·i la vojaĝ·on ; li hav·is temp·on
          por ekzerc·i la soldat·ojn, kio est·is li·a plej am·at·a okup·o ; la
          instru·ist·o […] inter·romp·is si·an okup·on kaj dir·is al la knab·oj
          lecion·on . {rol¹·o} , {task¹·o}

   2.
          Daŭr·a {labor·o} per kiu oni si·n viv-ten·as: jun·a hom·o, kiu en si·a
          urb·o hav·is nenia·n okup·on, ven·is London·on por serĉ·i ; [li] trov·is
          por mi okup·on, kaj mi far·iĝ·is lake·o de Kavalir·o de Malt⁽⁺⁾·o ; ĉu vi
          ĉiam plen·um·is la nun·an ofic·on,  ebl·e, kiel ŝajn·as al mi, vi
          hav·is ali·an okup·on ? mi perd·is la okup·on en la kudr·ej·o, en kiu
          mi labor·en~spez·ad·is du×dek spes⁽⁺⁾-dek·ojn por tag·o . {ofic·o} ,
          {labor-lok·o} , {dung·it·o} , {meti·o} , {profesi·o}

okup·ad·o

   Ag·o okup·i.

   1:
          la nazi⁽⁺⁾·a okup·ad·o kaj la milit·o unu·e, kaj post·e la Stalin-a
          mal·permes·o mult·e influ·is lam·ig·e la el·don-kapabl·on de la
          ĉeĥ⁽⁺⁾·o-slovak⁽⁺⁾·aj traduk·em·ul·oj ; la cel·o est·is ne la okup·ad·o de
          teritori²·o, sed la kolekt·ad·o de ofer-material·o .

   2:
          dum la soveti⁽⁺⁾·a okup·ad·o de Afgani⁽⁺⁾·o Uson⁹·o sub·ten·is
          ekstrem~fanatik²·ajn talib⁽⁺⁾·ojn ; nur·ajn 11 jar·ojn post la rus·a sieĝ·o
          fin·int·a la german·an okup·ad·on, grand·a part·o de Budapeŝt⁽⁺⁾·o de·nov·e
          kuŝ·is en ruin·oj .

   3:
          oni ne far·as ĉiam tio·n, kio·n oni vol·as, mi est·is de·ten·it·a de
          okup·ad·oj, kiu·jn est·is ne·ebl·e evit·i ; ĉef·a okup·ad·o est·as la amor⁴·o
          ; sur·ŝarĝ·it·a de okup·ad·oj pro skandal²·a proces·o ; mi post ne pli
          ol du hor·oj da sin⁸-okup·ad·o hav·is la ebl·on se ne skrib·i, tamen
          liber·e leg·i ; ĉar la politik¹·o est·is ferm·it·a, sinjor·o de Prelongo
          hav·is do nur unu ebl·an okup·ad·on, la meti·on de kamp·ar·a nobel·ul·o ;
          mi baldaŭ trov·is okup·ad·on sur ŝip·o .

okup·iĝ·o, okup·at·ec·o

          Stat·o de iu okup·at·a: el·ir·as hom·o por si·a okup·iĝ·o, por si·a labor·o
          ĝis la vesper·o ; la divers·ec·o de la profesi·oj kaj ali·aj okup·iĝ·oj
          kaŭz·as la lingv·an heterogen⁽⁺⁾·ec·on ; la mal·al·tig⁸·o de salajr·oj
          mal·al·tig⁸·as la postul·ad·on, la konsum·ad·on kaj la okup·at·ec·on en
          Japani⁽⁺⁾·o ; pro si·a tro·a okup·at·ec·o […li] ne plu dezir·is est·i
          prezid·ant·o de la fili³·o de le⁽⁺⁾·a ; mi prefer·is silent·i kaj nur
          daŭr·ig·i la dis·don·on de la flav·aj ŝton·er·oj, pli post·e mi sukces·is
          kon·at·iĝ·i  kun pli fantazi¹·aj okup·iĝ·oj .

okup·iĝ·i

          Si·n okup·i pri io: Fra⁽⁺⁾·nj·o okup·iĝ·is pri la te-maŝin·o, kaj mi iom
          leg·is ; en ni·a magazen·o vir·in·oj neniam okup·iĝ·as per vend·ad·o de
          komerc·aĵ·oj, tio·n far·as nur vir·oj ; ŝi·aj pens·oj komenc·as okup·iĝ·i
          pri ili mem anstataŭ pri ili·aj diskut¹·oj ; la cezar⁽⁺⁾·o […]
          ne·volont·e okup·iĝ·as per fremd·aj afer·oj, ebl·e  ne vol·os help·i ;
          vi okup·iĝ·as pri spirit·ism·o ? {labor·i} , {zorg·i}

ek·okup·i

   (tr)

   1.
          Okup·i^1:  ek·okup·is la tron·on kaj ornam·is si·an
          frunt·on per  ;  kiu·n oni sieĝ·as kaj kiu·n oni ne
          ek·okup·as .

   2.
          Subit·e okup·i^3: ir·u do ĝi·n serĉ·i, kaj rapid·u, ek·kri·is Fernand⁽⁺⁾·o,
          kiu·n koler·o ek·okup·is ; ŝi·n ek·okup·is tiu ne·difin·ebl·a
          mal·trankvil·ig·o, kiu·n ni sent·as, kiam iu ni·n fiks¹·e rigard·as ;
          post·e li re·e ek·okup·is si·n pri si·aj afer·oj .

mal·okup·i

   (tr)

          For·las·i okup·it·an lok·on: mal·okup·u la lok·on,  mi vok·os gard·ist·on
          ; post tri jar·oj la trup¹·oj mal·okup·is la venk·it·an land·on.
          {evaku⁽⁺⁾·i}

pri·okup·o

          Ag·o okup·i^1  ^3 vent·et·o-petol·ul·o help·as mi·ajn pri·okup·ojn: li
          ĉe ĉiu strat-angul·o blov·as sub knab·in·ajn jup·ojn ; seks·aj plezur·oj
          invad³·is pli kaj pli la teren⁸·on de li·aj pri·okup·ojjen de la
          sent·o reg·i . {akir·o}

sen·okup·a

          Hav·ant·a nenia·n okup·iĝ·on:  est·is don·it·a al ŝu·ist·o por
          lern·ad·o, la ge·patr·oj ne pov·is plu las·i li·n sen·okup·a ; li vid·as
          amas·on da kolekt·iĝ·int·aj sen·okup·aj labor·ist·oj ; mi du·on·e sid·is
          sur la angul·o de grand·a tabl·o, […] kun sen·kuraĝ·a kaj sen·okup·a
          (vd {indiferent·a} ) mien·o ; vintr·o ven·is, kaj Kristofor⁽⁺⁾·o est·is
          sen·okup·a ; oni pet·as mi·n dis·pel·i la enu·on de sen·okup·aj hor·oj per
          rakont·o . {sen·labor·a}

   [artikol-versi⁹·o: 1.38 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________