oni

oni

          Person⭑·a ne·difin⭑·it·a {pronom⭑·o} , signif⭑·ant·a „la⭑ hom⭑·oj; mult⭑·aj aŭ⭑
          kelk⭑·aj person⭑·oj“: oni est⭑·as mal·just⭑·aj koncern⭑·e ili·n ; li
          for·est⭑·as, oni preskaŭ⭑ est⭑·as konvink⭑·it·aj, ke⭑ li pere⭑·is ; oni ĉe⭑
          la⭑ fin⭑·o de⭑ si⭑·a viv⭑·o hav⭑·as tiom⭑ mult⭑·e da⭑ paper⭑·o, ke⭑ oni pov⭑·as tre⭑
          mol⭑·e ripoz⭑·i sur⭑ ĝi ; kamp⭑·ar·an·oj, kred⭑·ant·e, ke⭑ la⭑ mal·feliĉ⭑·on
          kaŭz⭑·is sorĉ⭑·oj de⭑ la⭑ fremd⭑·ul·oj, […] komenc⭑·is detru⭑·i la⭑ dom⭑·ojn […]
          kaj⭑ oni mort⭑·ig·is kelk⭑·e da⭑ person⭑·oj ; ĉu⭑ oni ŝuld⭑·as respekt⭑·on al⭑
          fripon⭑·oj, kiu·j oni·n met⭑·as sur⭑ la⭑ pajl⭑·on ; ŝveb³·ant·aj rev⭑·oj port⭑·as
          oni·n ĉiel⭑·en kaj⭑ infer⭑·en ; mil⭑·oj da⭑ hom⭑·oj preter·pas⭑·as oni·n, sed⭑
          ĉiu zorg⭑·as nur⭑ pri⭑ si mem⭑, […] kaj⭑ se⭑ iu vid⭑·as oni·n, oni est⭑·as
          al⭑ li nur⭑·a ombr⭑·o, kiu preter·glit⭑·as ; al⭑ la⭑ buŝ⭑·o de⭑ oni neniu
          pov⭑·as ordon⭑·i (kontraŭ⭑ kalumni⭑·o help⭑·as nenio) ; al⭑ promes⭑·o oni ne⭑
          kred⭑·as ― kred⭑·u, kiu posed⭑·as ; al⭑ du⭑ sinjor⭑·oj sam⭑+temp⭑·e oni serv⭑·i
          ne⭑ pov⭑·as . {ajn⭑·a} , {iu kaj⭑ tiu} , {kelk⭑·aj} , {ni} , {plur⁴·aj}

oni⭑·a

          Rilat⭑·a aŭ⭑ aparten⭑·ant·a al⭑ oni: tim⭑·o antaŭ⭑ la⭑ oni⭑·a opini⭑·o ; ĉu⭑ oni
          dev⭑·as eks·iĝ⭑·i el⭑ organiz¹·o se⭑ la⭑ pli·mult⭑·o ne⭑ akcept⭑·is oni⭑·an
          propr⭑·an vid⭑-punkt⭑·on ? tiu·j trajt⭑·oj […] laŭ⭑ oni⭑·a supoz⭑·o valid⁴·as
          universal⭑·e por⭑ ĉiu·j hom⭑·aj lingv⭑·oj ; jen⭑ hom⭑·o est⭑·as komplet²·e sub⭑
          oni⭑·a pov⭑·o, kaj⭑ oni pov⭑·as sufer⭑·ig·i li·n laŭ·plaĉ⭑·e ; ili pov⭑·is
          laŭ·vol⭑·e sugesti³·i […] el⭑ oni⭑·a vid⭑-kamp⭑·o hom⭑·ojn aŭ⭑ objekt⭑·ojn, kiu·j
          fakt¹·e tie ĉe·est⭑·is . {ĝeneral¹·a} , {ies⭑} , {publik⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________