opozici²·/·o

opozici²·o

   1.
          Tut⭑·o de⭑ tiu·j hom⭑·oj, de⭑ tiu·j grup⭑·oj aŭ⭑ {parti⭑·o} j, kiu·j kontraŭ⭑·as
          la⭑ politik¹·on de⭑ reg⭑·ist·ar·o, de⭑ estr⭑·ar·o: en⭑ la⭑ parlament¹·oj, la⭑
          orator¹·oj de⭑ la⭑ opozici²·o, dezir⭑·ant·aj mal·akcept⭑·ig·i iu·n projekt⭑·on
          de⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·o, parol⭑·as dum⭑ plur⁴·aj tag⭑·o […] (vd {obstrukc⭑·o} )
          kun⭑ la⭑ sol⭑·a cel⭑·o mal·help⭑·i la⭑ labor⭑·on de⭑ la⭑ parlament¹·o ; la⭑
          reg⭑·ist·ar·o prezent⭑·is relativ²·e bon⭑·an leĝ⭑·o-projekt⭑·on de⭑ impost¹·ad·o
          kaj⭑ serĉ⭑·is kompromis²·on kun⭑ la⭑ opozici²·o por⭑ re·form⭑·i la⭑ leĝ⭑·an
          pens⭑·i-asekur⭑·on .

   2.
          Kontraŭ·star⭑·o al⭑ la⭑ politik¹·o de⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·o aŭ⭑ al⭑ la⭑ direkt⭑·ad·o
          de⭑ parti⭑·estr·ar·o: la⭑ opozici²·o de⭑ la⭑ alt⭑+rang⭑·ul·oj, tre⭑ fort⭑·a antaŭ⭑
          kelk⭑·e da⭑ monat⭑·oj, hodiaŭ⭑ ek·silent⭑·is kaj⭑ ced⭑·is la⭑ lok⭑·on al⭑
          sen·lim⭑·a humil⭑·ec·o ; [ili] dis·volv⭑·is instinkt¹·an opozici²·on kontraŭ⭑
          ies⭑ person⭑·a monopol¹·o .

   3.
          Rekt⭑·a kontraŭ·ec⭑·o, vid⭑·ebl·a kontrast¹·o de⭑ du⭑ mal·sam⭑·aj element¹·oj.

        a)
                Kontrast¹·o inter⭑ du⭑ fonem⁽⁺⁾·oj pro⭑ mal·sam⭑·a son⭑·a trajt⭑·o: la⭑
                opozici²·o /i-u/ de·pend⭑·as de⭑ antaŭ·ec⭑·o kaj⭑ rond⭑·ec·o .

        b)
                Kontrast¹·ig·a kun·ig⭑·o de⭑ kontraŭ·senc⭑·aj vort⭑·oj de⭑ sam⭑·a
                gramatik⭑·a rol¹·o: opozici²·o est⭑·as kun·ig⭑·o de⭑ vort⭑·oj, kiu·j laŭ⭑
                si⭑·a kutim⭑·a signif⭑·o est⭑·as kontraŭ⭑·aj unu⭑ al⭑ la⭑ ali⭑·a: frenez⭑·e
                saĝ⭑·a, terur⭑·e bel⭑·a ; la⭑ kontrast¹·o est⭑·as pli⭑ fort⭑·a, pli⭑
                evident¹·a ĉe⭑ antitez²·o ol⭑ ĉe⭑ opozici²·o . {oksimor⁽⁺⁾·o}

opozici²·i

   (x)

   1.
          Ag⭑·i kiel⭑ opozici²·o: opozici²·i la⭑ princip⭑·ojn, al⭑ la⭑ princip⭑·oj de⭑ la⭑
          parti⭑·o; la⭑ ĉef·opozici²·a parti⭑·o de·nov⭑·e komenc⭑·is efik⭑·e opozici²·i,
          tiel⭑ ke⭑ sen·dub⭑·e gajn⭑·as demokrati⁸·o en⭑ la⭑ brit⁹·a parlament¹·o .

   2.
          {Kontraŭ·star⭑·i} , {opon⁸·i} : en⭑ la⭑ 80-aj⁽⁺⁾ jar⭑·oj TEJO esting⭑·iĝ·is
          kiel⭑ font⭑·o de⭑ nov⭑·ig·aj ide⭑·aj impuls¹·oj por⭑ la⭑ mov⭑·ad·o […], anstataŭ⭑
          opozici²·i la⭑ nun⭑·a TEJO proviz⭑·as UEA per⭑ laŭt⭑·aj postul⭑·oj pri⭑ mon⭑·o
          .

opozici²·ul·o

          Iu kiu opozici²·ad·as, an⭑·o de⭑ la⭑ opozici²·o: la⭑ parti⭑-diskut¹·ad·o, kiu
          nun⭑ okaz⭑·as, klar⭑·e montr⭑·as, kiu·n apog⭑·as la⭑ opozici²·ul·oj ; la⭑
          ĉi⭑-sekv⭑·a konfes⭑·o far⭑·it·a en⭑ 1936 cert⭑·a+grad⭑·e sen·kulp⭑·ig·is la⭑
          opozici²·ul·ojn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________