vidu ankaŭ la klarigojn
ord·/·o

ord·o

   A.
          Regul·a {aranĝ·o} de afer·oj, laŭ kiu ili taŭg·e kaj oportun·e
          rilat·as inter si:

        1.
                En spac·o: [laŭ] la babilon⁽⁺⁾·aj astrolog¹·oj […] turn·iĝ·is
                ĉirkaŭ la Ter·o en la sekv·a ord·o: Lun·o, Merkur⁽⁺⁾·o, Venus⁽⁺⁾·o,
                Sun·o, Mars⁽⁺⁾·o, Jupiter⁽⁺⁾·o kaj Saturn⁽⁺⁾·o ; vi mastr·um·os en ni·a
                dom·o, kuir·os, lav·os, kudr·os, trik·os, zorg·os pri ord·o kaj
                pur·ec·o ; li el·pren·is la bel·ajn blank·ajn ost·ojn […] kaj
                kun·met·is laŭ natur·a ord·o ; vi dev·as ten·i la ĉambr·on en
                bon·a ord·o ; la pretori⁽⁺⁾·an·oj, prem·at·aj de la amas·oj, kun
                plej grand·a pen·o konserv·as la batal-ord·on ; ebl·as hazard²·ig·i
                la list¹·o-ord·on kaj kre·i si·an propr·an .

        2.
                En temp·o  kategori¹·a sin⁸-sekv·o: mi rakont·os ĉio·n laŭ ord·o
                ; la Proverb·ar·o Esperant·a est·as aranĝ·it·a laŭ la alfabet·a
                ord·o ; prezent·i ili·n en kronologi²·a ord·o ; pri la ord·o en
                kun·met·it·a vort·ofal-akv·okajakv·o-fal·oambaŭ est·as bon·aj
                (fal-akv·o signif·as pli la fal·ant·an akv·on mem, akv·o-fal·o
                signif·as pli la lok·on de fal·ad·o) ; la ĉef·oj de la Ĥor-id·oj,
                laŭ la ord·o de ili·a ĉef·ec·o en la land·o ; [ili] laŭ la ord·o
                de si·a al·ven·o, est·is numer·at·aj kaj star·ig·at·aj en vic·oj, po
                ses en unu vic·o ; ili·aj nom·oj […] laŭ la ord·o de ili·a
                nask·iĝ·o ; ord·o de Di-serv·o laŭ la preĝ-libr·o ; ni trakt·u en
                la invers⁴·a ord·o .

        3.
                En regul·ar·o: la amerik⁸·a haven·a komisi·o […] for·las·as la
                ŝip·on, trov·int·e ĉiu·jn paper·ojn en ord·o ; laŭ la nov·a ord·o,
                kiu·n per komun·a voĉ-don·ad·o akcept·is por si ni·a Lingv·a
                Komitat·o, ĉiu hom·o […] hav·as la rajt·on prezent·i […]
                propon·ojn ; la atest·o est·as en ord·o, la inspektor¹·o
                konfirm·as ; se vi·aj person·aj afer·oj est·as en ord·o, neniu
                pov·as kapt·i vi·n ; kontraŭ·a al la jur·a ord·o ; met·i ord·on en
                la financ¹·oj; ord·o est·as ben·o por ĉiu entrepren·o .

        4.
                En korp·o kaj spirit·o: la stomak·o ne est·as en ord·o, li
                dir·is ; met·i ord·on en si·aj ide·oj; li dir·is: ĉu ĉio est·as
                en ord·o,  ? sed tiu respond·is: kia ord·o pov·as est·i
                ĉe la mal·ĉast·ad·o de vi·a patr·in·o  .

        5.
                En soci³·a viv·o: ĉu ĉio est·as en ord·o? por kio ven·is al vi
                tiu frenez·ul·o? ; li est·as de grand·a kresk·o, tial li star·u,
                pro ord·o, sur la pont·o ; labor·u ĉiam en plen·a unu·ec·o, en
                ord·o kaj konkord³·o ; help·i per ĉiu·j fort·oj al la en·konduk·o
                de ord·o kaj for·ig·o de ĉiu mal·pac·o en ni·a afer·o ; la
                re·star·ig·o de la ord·o en la urb·o tuŝ·is ankaŭ […] la tie·ajn
                trink·ej·ojn ; la post·milit·a ord·o ; sub·ten·ant·oj de lamal·nov·a ord·o“ ; la ord·o de l' mond·o ; la tradici¹·a ord·o
                est·is konfuz·it·a; ord·o bezon·as ordon·on (neniu ord·o sen
                estr·o); sen ord·o en afer·o ne ekzist·as prosper·o .

        6.
                {ord·o-rilat·o}

                Rim.: ĉi-senc·e trov·ebl·asord·ig·oen .

        7.
                Rang·o de matematik¹·a objekt·o, rilat·e ne·fak·e difin·it·an
                hierarĥi³·on  ĝi·a pozici¹·o en tia klasifik³·o.

              a)
                      (de {deriv⁴·aĵ·o} ): la du·a deriv⁴·aĵ·o de funkci¹·o est·as
                      deriv⁴·aĵ·o de ord·o  ; du·a+ord·a diferencial⁽⁺⁾·a ekvaci²·o.

              b)
                      (de element¹·o  en {grup·o} ) Tia plej mal·grand·a
                      ne·nul·a pozitiv¹·a entjer⁽⁺⁾·o  , ke  egal·as al
                      la unu·o.

              c)
                      (de fini⁽⁺⁾·a {grup·o} ) Nombr·o de ĝi·aj element¹·oj: la
                      ord·o ^7.b de element¹·o en grup·o divid·as la ord·on de
                      la grup·o.

              d)
                      (de polinom⁽⁺⁾·a {radik·o} ) {Obl·ec·o} .

              e)
                      (de {infinitezim⁽⁺⁾·o} ) {ĉef·infinitezim⁽⁺⁾·o.}

              f)
                      (de {grafe⁽⁺⁾·o} ) Nombr·o de ĝi·aj vertic⁸·oj.

   B.
          Ĉiu el la ĉef·aj grup·oj, kiu·jn en·hav·as klasifik³·o:

        8.
                Ŝtup·o en la botanik¹·a kaj zoologi·a klasifik³·oj (), inter
                {famili·o^2.a} kaj {klas·o^1.c} : la ord·o de bird·oj
                Kolomb·o-form·aj ; la zingibrac⁽⁺⁾·oj est·as la plej grand·a
                famili·o de la ord·o zingibr-al·oj, al kiu famili·o aparten·as
                pli ol 1200 speci⁽⁺⁾·oj de 53 genr⁹·oj . [list¹·o.gif] botanik¹·aj
                ord·oj [list¹·o.gif] zoologi·aj ord·oj

                Rim.: La ord·o-nom·oj de la zoologi·a klasifik³·o est·as plej
                oft·e for·mit¹·aj per tip¹·a kvalit¹·o kaj la sufiks·o „ {-ul} “:
                par+huf·ul·oj, skvam·ul·oj;  per tip¹·a genr⁹·o kaj la element¹·o „
                {-form·a} j“: paser·o-form·aj, strig·o-form·aj. La inter·naci·a
                nomad²·o tendenc¹·as al la du·a form·o. Pli esperant·ec·a nomad²·o,
                propon·it·a ankaŭ de NBN est·us per tip¹·a genr⁹·o kaj -ord:
                paser-ord·o, paser-ord·an·o.
                {klas·o} {famili·o}

        9.
                Klasifik³·o de klasik¹·a arĥitektur·o: la kvin klasik¹·aj ord·oj
                est·as la plej grav·a ord·ig·a sistem·o de la antikv·a kaj pli
                post·a arkitektur⁸·o […], la komun·a tem·o da kvin arkitektur⁸·aj
                ord·oj est·as la rilat·o de kolon·oj al la fundament·o kaj la
                tegment·aj trab·oj, la trans·ir·o de unu konstru·er·o al ali·a
                kaj la en·plekt·o en la komplet²·a koncept²·o kaj aspekt¹·o de la
                konstru·aĵ·o ; laŭ la arkitektur⁸·o de antikv·a Greki⁽⁺⁾·o okaz·as
                diferenc·ig·o laŭ tri klasik¹·aj kolon·aj ord·oj: la form·o je
                dorik⁽⁺⁾·a, ionik⁽⁺⁾·a kaj korint⁽⁺⁾·a ord·o, al ili al·don·iĝ·is la
                toskan⁽⁺⁾·a ord·o, tiel nom·at·akompozit⁽⁺⁾·a ord·okaj en la
                renesanc²·a epok·o al·don·iĝ·is tiel nom·at·amodern¹·a ionik⁽⁺⁾·a
                ord·o“ .

ord·a

   1.
          Aranĝ·it·a laŭ taŭg·a ord·o: ord·a ĉambr·o, tir-kest·o; ord·e (regul·e)
          elekt·it·aj deleg¹·it·oj ; la adres·ar·o de ĉiu·j grup·oj hom·ar·an·aj kun
          la ord·a (laŭ·vic·a) numer·o de ĉiu el ili ; inter·konsil·iĝ·oj,
          far·at·aj ne en ord·a parlament¹·a manier·o ; la du·an foj·on […] ŝi·aj
          vort·oj est·is pli ord·aj kaj klar·aj ; li·a viv·ad·o est·as tre ord·a
          kaj tre regul·a ; se ŝi ne est·us nobel·ul·in·o, oni ŝi·n ankaŭ ne
          en·ter·ig·us en ord·a manier·o ; ĉu ĉio est·is ord·a kaj trankvil·a ? li
          est·is ord·a profesor¹·o kaj plen+rajt·a membr·o de la Akademi¹·o .
          {antaŭ·vid·ebl·a} , {konform·a} , {konvenci²·a} , {kutim·a} , {norm²·a^2}
          , {regul·a^1} , {tradici¹·a}

   2.
          {bon+ord·a^2}

   3.
          {ord·a ar·o.}

ord·i

   1.
          (ntr)
          Est·i en bon·a ord·o: do ĉio ord·as bon·e kaj kongru⁽⁺⁾·e: nenio nov·a,
          krom mal·nov·a spert·o ; „hm⁽⁺⁾ ... trankvil·on“, pens·is la profesor¹·o
          […] „ĉio ord·assi·n persvad⁹·is  sent·ant·e, ke ĉio
          mal·ord·as, kaj precip·e pro tiu bird·o .

   2.
          (tr)
          {Ord·ig·i} : tie la ide·oj kun si·aj sign·oj est·is ord·it·aj laŭ spec·oj
          ; la flam·o flagr³·ad·is en la aer-blov·o, neniu ord·is la long·an ruĝ·an
          meĉ+brul·aĵ·on .

   3.
          (tr)
          Difin·i ord·o-rilat·on sur ar·o: ord·it·a (t.e. ord·o-hav·a) vektor⁽⁺⁾·a
          spac·o.

          Rim.: Oni ne konfuz·u ĉi tiu·n senc·on kun {ord·ig·i^1.a} : oni pov·as
          ord·ig·i nur ord·it·ajn (t.e. ord·o-hav·ajn, posed·ant·ajn ord·o-rilat·on)
          struktur¹·ojn. Ceter·e, „difin·i ord·onkajord·o-hav·aest·as pli
          klar·aj kaj prefer·ind·aj esprim-manier·oj.

ord·em·a

          Kutim·ant·a aranĝ·i afer·ojn laŭ ord·o: li est·as ord·em·a ĝis
          pedant¹·ec·o; episkop·o do dev·as est·i ne·riproĉ·ebl·a, edz·o de unu
          edz·in·o, sobr·a, moder·em·a, ord·em·a, gast+am·a, […] ; la sol·a kritik·o,
          kiu·n mi far·us al  , est·as, ke, kiel ĝeneral¹·e en Irland⁸·o,
          la loĝ·ant·ar·o est·as mal·pli ord·em·a ol tiu de ali·aj eŭrop·aj land·oj
          .

ord·ig·i

   (tr)

          Aranĝ·i laŭ ord·o: kiu romp·is la glas·on, ord·ig·u la kas·on ;
           ord·ig·is ankaŭ si·ajn har·ojn kaj sur·met·is nov·an tuk·on ;
          rapid·e li ord·ig·is si·ajn pantofl·ojn, ĉar tio est·is ŝu·oj, kiu·jn li
          est·is tret⁹-plat·ig·int·a ; lev·iĝ·u, kaj ord·ig·u vi·an lit·on ; la
          el·don·ad·on de laBibliotek¹·oni dev·as inter·romp·i, […] ĝis ni
          ord·ig·os la afer·on ; kaj Josu⁽⁺⁾·o […] ord·ig·is la popol·on, kaj ek·ir·is
          li kaj la plej+aĝ·ul·oj de  antaŭ la popol·o ; ord·ig·i al iu
          la kap·on .

        a)
                Aranĝ·i dat·um~struktur¹·on laŭ ord·o difin·it·a super ties an·oj:
                laŭ·alfabet·e ord·ig·it·a list¹·o de la nom·oj kun neces·aj
                inform¹·oj ; ord·ig·i list¹·on laŭ la ·o de la list¹·an·oj;
                kun·fand·i ord·ig·it·ajn list¹·ojn.

al·ord·ig·i

          Met·i io·n al io ali·a, kun la cel·o de grup·ig·o  kun·ord·ig·o:
          komenc·ant·e ĉe la konsonant·o l li al·ord·ig·is la kvin vokal·ojn a,
          e, i, o kaj u tiel·e, ke dum·pas·e al plen~ton·o oni al·ir·as la
          ven·ont·an vokal·on ; kelk·aj kompon¹·aĵ·oj ne est·as klar·e al·ord·ig·ebl·aj
          [al  ] . {al·difin·i} , {atribu¹·i} , {inter·ril⁽⁺⁾·at·ig·i} ,
          {klas·i} , {lig·i^3.a}

bon+ord·a

   1.
          (io) Konven·e, bon·e aranĝ·it·a, bon·e funkci¹·ant·a, en bon·a stat·o: ĉi
          tiu·j afer·oj ne tia·mani¹·er·e est·as far·at·aj en bon+ord·a regn·o ; sur
          la plank·o la flor·oj danc·is tre ĉarm·e unu·j kun la ali·aj, form·is
          bon+ord·ajn ĉen·ojn kaj ten·is si·n reciprok·e je la long·aj verd·aj
          foli·oj ; la tulip·oj kaj fajr·o-lili·oj est·as matron⁽⁺⁾·oj, kiu·j
          observ·as, ke oni bel·e danc·u kaj ke oni kondut·u bon+ord·e ; mi·a
          sol·a plezur·o est·as post la tag-manĝ·o kuŝ·i pur·a kaj bon+ord·a sur la
          kornic·o kaj prudent·e babil·i kun la kamarad·oj ; mi nun bon+ord·e
          aer·um·os vi·an krani·on tiel, ke […] vi ĉio·n vid·os antaŭ vi kiel
          viv·ant·an ; se vi for·ig·os vi·ajn abomen·ind·aĵ·ojn de antaŭ Mi·a
          vizaĝ·o, kaj ne plu vag·ad·os, kaj se vi en ver·o, bon~ord·o, kaj
          pi·ec·o ĵur·os: „Kiel la Etern·ul·o viv·as“, tiam ankaŭ la popol·oj
          ben·os si·n per Li .

   2.
          (iu) Kondut·ant·a laŭ la dec+reg·ul·oj, observ·ant·a la soci³·an ord·on,
          dec·a, konven·a, bon+mor·a: Laŭ la aspekt¹·o li est·is  tut·e bon+ord·a
          hom·o ; vir·in·o bon+ord·a est·as mut·a kaj surd·a ; Bon+ord·aj vir·in·oj ne
          vag·as tra la urb·o, serĉ·ant·e, kio·n ili ne perd·is .

   3.
          (p.p. {ord·a} ar·o) Tia, ke ĝi·a {ord·o} est·as {bon·a ord·o} : oni
          ankoraŭ ne sukces·is trov·i ord·on, kiu ig·as la ar·on de reel⁽⁺⁾·oj
          bon+ord·a; grav·a ec·o de la ar·o de {natur·aj entjer⁽⁺⁾·oj} est·as ĝi·a
          bon+ord·ec·o.

kun·ord·ig·i

   1.
          {Aranĝ·i} laŭ difin·it·aj rilat·oj divers·ajn part·ojn por form·i
          harmoni¹·an tut·on: kun·ord·ig·i la part·ojn de sistem·o; Ekonomi¹·a
          Komun·um·o de Okcident+afrik⁸·aj Ŝtat·oj plan·as konferenc²·on por
          kun·ord·ig·i ag·ad·on kontraŭ tiainfan·o-komerc·o“ ; unu·ec·a
          enciklopedi²·e kun·ord·ig·it·a verk·o ; kun·ord·ig·i rilat·ojn de la ŝtat·o
          al unu·op·aj religi·aj organiz¹·aĵ·oj . {harmoni¹·ig·i} , {akord¹·ig·i}

   2.
          Kun·ord·ig·i du sam+funkci¹·ajn propozici²·ojn (ambaŭ ĉef·ajn  ambaŭ
          sam·e de·pend·ajn) por ili·n lig·i  kontrast¹·ig·i: la konjunkci·oj
          _kaj_, _sed_, _nek_ serv·as por kun·ord·ig·i la propozici²·ojn.

kun·ord·ig·il·o

          Gramatik·a vort·o, kiu kun·ig·as sam+funkci¹·ajn element¹·ojn, kiel
          ekzempl·ekaj“, „sed“, „“; {kun·ord·ig·a konjunkci·o} .

kun·ord·iĝ·i

   (ntr)

          Trov·i komun·an ord·on kun ali·aj afer·oj: ĉiu apart·a tra·viv·aĵ·o […]
          kun·ord·iĝ·is kun la ali·aj ; la reg·ist·ar·oj de la membr·o-ŝtat·oj tial
          sub·strek·is la konverĝ⁽⁺⁾·on kaj kun·ord·iĝ·on de la makro⁽⁺⁾·--ekonomi¹·o .

mal·ord·o

          Mank·o de ord·o: jen la ĉi tie·a poŝt·estr·o absolut·e nenio·n far·as,
          ĉiu·j afer·oj est·as en grand·a mal·ord·o ; ili far·as mal·bon·on, trov·as
          plezur·on en la mal·ord·o de la mal·bon·ec·o ; divers·aj mal·ord·oj
          en·glit·is en mi·an kort·eg·on ; ni […] atak·u ili·n, profit·ant·e ili·an
          mal·ord·on ; kun har·oj dis·lig·it·aj en mal·ord·o .

   {neglekt⁸·o}

mal·ord·aĵ·o

          Io kontraŭ·a al la ord·o: la nun·temp·aj mal·ord·aĵ·oj mal·stabil⁹·ig·as 
          la en·ajn struktur¹·ojn de tiu ĉi civilizaci³·o ; oft·e est·as
          publik·ig·at·aj artikol·oj pri mal·ord·aĵ·oj (ekz. korupt³·o) en ĉiu·j
          sfer¹·oj de la publik·a viv·o . {ĥaos·o}

mal·ord·ig·i

   (tr)

          Konfuz·i, detru·i la bon·an aranĝ·on de afer·oj: ŝi frot·is Eliz⁽⁺⁾·on per
          suk·o de jugland·o […] kaj mal·ord·ig·is ŝi·ajn bel·ajn har·ojn ; mi ĵus
          bala·is kaj met·is ĉio·n en ĝust·an lok·on, kaj vi ĉio·n mal·ord·ig·as ;
          tio konduk·as al mal·ord·ig·o de ĉio, kio·n mult·aj mil·oj da person·oj
          ating·is .

publik·a ord·o

          Laŭ·leĝ·a pac·a stat·o de ĉiu+tag·a viv·o: kaŝ-observ·i kaj kontrol·i
          politik¹·ajn grup·ojn […], kiu·jn oni kred·is est·i minac·oj por la
          publik·a ord·o ; mi mem feri³·ad·is ĉi-somer·e en  kaj
          for·ir·is de tie tre kontent·a pro la pur·a, virg·a plaĝ⁽⁺⁾·o, bon·a
          proviz·ad·o kaj publik·a ord·o .

re·ord·ig·i

   (tr)

          Aranĝ·i de·nov·e laŭ antaŭ·a ord·o: la diplomat·oj pen·as re·ord·ig·i la
          rilat·ojn inter la popol·oj ; la vir·in·et·o de mar·o […] re·ord·ig·is
          li·ajn mal·sek·ajn har·ojn .

sen·ord·a, mal·ord·a

          Sen ord·o, konfuz·it·a: mal·antaŭ fer·aj krad·oj montr·iĝ·as hom·o
          kadavr¹·e pal·a, kun long·a sen·ord·a barb·o ; kia sen·ord·a miks·aĵ·o !
          nun li […] pov·is iom kolekt·i si·ajn sen·ord·ajn pens·ojn ; sen·ord·a
          sving·ad·o de l' man·oj ; la raport·o est·is tiel enu·ig·a kaj sen·ord·a,
          ke […] la princ·o ordon·is inter·romp·i la leg·ad·on ; la sen·ord·aj
          amas·oj komenc·is form·i vic·ojn ; la river·o […] ·is larĝ·a kaj iom
          mal·ord·a ; ŝi tiam rifuz·is ord·ig·i si·ajn mal·ord·ajn pens·ojn ; en
          li·a mal·ord·a barb·o kaj en la krisp·a harar⁽⁺⁾·o apenaŭ tie kaj ie
          tra·bril·is griz·a faden·o ; [li] kares·is la sen·ord·ajn bukl·ojn .
          {ĥaos·a^2} , {hirt³·a^2} , {implik·it·a} , {konfuz·a^1} , {vil·a}

sen·ord·o

          {Mal·ord·o} : la ŝton+ĵet·ist·oj, dis·sem·it·aj sur la mont·et·oj,
          du·obl·ig·is la fervor·on, kaj dum·e sen rapid·o, sed ankaŭ sen
          sen·ord·o, si·n star·ig·is kontraŭ la Libi⁸·an·oj ; pli facil·e est·as
          decid·iĝ·i en la batal·o, ol en la sen·ord·o, kiu ek·reg·is Egipt⁽⁺⁾·on ;
          se li dir·as, ke tie est·as sen·ord·o, do tie efektiv·e est·as sen·ord·o
          !

soci³-ord·o, soci³·a ord·o

          Ĝeneral¹·a aranĝ·o de la soci³·o sam·e en ĝi·aj politik¹·aj instituci·oj,
          kiel en komun·aj kaj privat·aj mor·oj: for·ig·i la mal·just·an
          soci³-ord·on ; la brit⁹·a filozof¹·o  opini·is, ke viv·o
          sen soci³·a ord·o kaj hierarki³·o mal·long·as kaj brutal⁽⁺⁾·as .

sub·ord·ig·i

   1.
          Ig·i iu·n  io·n sub ies aŭtoritat·o: la tribunal¹·oj est·as
          sub·ord·ig·it·aj unu·j al ali·aj; tiu aŭtoritat·o, suveren⁽⁺⁾·a 
          sub·ord·ig·it·a; komision⁴·o por religi·aj afer·oj, sub·ord·ig·it·a […] la
          re·gant·an Lig·on de Komun·ist·oj ; naci·a tabak·a korporaci·o,
          sub·ord·ig·it·a al la ŝtat·a tabak·a monopol¹·o .

   2.
          Kun·ig·i du propozici²·ojn, kies unu de·pend·as de ali·a: la
          konjunkci·oj _ke_, _kiam_, _se_ kaj ceter·aj serv·as por sub·ord·ig·i
          la propozici²·ojn; stil·o […] tre simil·a al la kelt¹⁰·a: verb·o komenc·e
          de fraz¹·o, inversi⁽⁺⁾·o de vort-ord·o, simpl·aj fraz¹·oj sen sub·ord·ig·it·aj
          propozici²·oj ktp .

sub·ord·ig·il·o

          Gramatik·a vort·o, kiu de·pend·ig·as propozici²·on de ali·a, kiel
          ekzempl·eke“, „kvankam“, „se“, „antaŭ ke“, „antaŭ ol“;
          {sub·ord·ig·a konjunkci·o} , {subjunkci⁽⁺⁾·o} : kelk·aj prepozici·oj, kieldum“, „ĝis“, est·as ankaŭ sub·ord·ig·il·oj.

tag-ord·o

          List¹·o de task¹·oj, far·ind·aĵ·oj, sin⁸+sekv·aj okup·oj por la tag·o  por
          difin·it·a temp·o: li iom post iom al·kutim·iĝ·is al la sol·ec·o; li·a
          tag-ord·o est·is preciz·a kaj neniu mal·trankvil·ig·is li·n .

        a)
                List¹·o de la demand·oj pri·trakt·ot·aj en iu kun·ven·o; program¹·o:
                met·i (en·skrib·i) io·n en la tag-ord·on; super la okaz·int·aj
                fakt¹·oj ni pov·us silent·e trans·ir·i al la tag-ord·o ; (for·puŝ·i
                propon·on por re·ven·i al la anonc·it·a tag-ord·o); ĉar la
                kun·ven·o de·flank·iĝ·is de la tag-ord·o, mi ferm·as ĝi·n !

        b)
                Instrukci·oj por la hodiaŭ·a tag·o sci·ig·at·aj al soldat·oj.

          {agend⁽⁺⁾·o}

vort-ord·o

          Elekt·it·a ord·o, vic·ig·o de vort·oj en dir·aĵ·o: liber·a vort-ord·o ; la
          slav⁽⁺⁾·aj lingv·oj hav·as vort-ord·on pli simpl·an kaj sekv·e ankaŭ pli
          proksim·an al la vort-ord·o en Esperant·o ; en la ĝeneral¹·a
          lingvistik⁽⁺⁾·o ĉef·rol¹·as demand·oj pri la influ·o de cert·aj sintaks¹·aj,
          semantik⁽⁺⁾·aj kaj pragmatik⁽⁺⁾·aj funkci¹·oj sur la vort-ord·on, kiu·n
          parol·ant·o fin·e elekt·as en si·a dir·aĵ·o . AdE: Oficial·aj inform¹·oj /
          Numer·o 35: 2021/07/14

bon·a ord·o

   1.
          Bon·e aranĝ·it·a: en bon·a ord·o tra la pord·o ; vi dev·as ten·i la
          ĉambr·on en bon·a ord·o ; kie est·as bon·a ord·o, tie ven·as en la
          dom·on ĉiam pli grand·a bon~stat·o .

   2.
          Tia {ord·o-rilat·o} , ke laŭ ĝi ĉiu sub·ar·o akcept·as {minimum³·on} :
          laŭ aksiom¹·o far·e de Zermelo por ĉiu ar·o ebl·as trov·i bon·an ord·on.
          {bon+ord·a.}

en ord·o!

          Konsent·it·e, tio bon·as, taŭg·as, ĝust·as: ĉu ĉio est·as en ord·o? ;
          la trink·ad·o est·is en ord·o, neniu dev·ig·is ; ŝajn·is bon·e ankaŭ al
          mi, esplor·int·a ĉio·n atent·e de la komenc·o, skrib·i en ord·o al vi,
          plej eminent·a Teofil⁽⁺⁾·o ; mi dev·as est·i mal·delikat·a kaj sever·a, se
          mi vol·as ten·i en ord·o mi·ajn fil·ojn ; labor·u ĉiam en plen·a
          unu·ec·o, en ord·o kaj konkord³·o ; ŝajn·as al mi, ke la afer·o nun
          ir·os en ord·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.177 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________