ordon⭑·/·i

ordon⭑·i

   (tr)

          Estr⭑·e esprim⭑·i al⭑ iu si⭑·an vol⭑·on, ke⭑ li far⭑·u io·n: al⭑ la⭑ popol⭑·'
          ordon⭑·u trankvil⭑·iĝ·i ; mi insist¹·e ordon⭑·as al⭑ vi ne⭑ ŝtel⭑·i plu⭑ ;
          ordon⭑·u nur⭑ la⭑ mal·ben⭑·it·an kobold⭑·on re·ven⭑·i en⭑ la⭑ sak⭑·on ; li […]
          ordon⭑·is si⭑·ajn akompan⭑·ant·ojn atend⭑·i ekster⭑·e ; ordon⭑·u al⭑ li, ke⭑ li
          ne⭑ babil⭑·u ; li ordon⭑·is al⭑ mi ripoz⭑·on; kie mi dispon⭑·as, tie mi
          ordon⭑·as ; kiu manĝ⭑·on al⭑ mi don⭑·as, tiu al⭑ mi ordon⭑·as ; ekzempl⭑·o
          propon⭑·as, sed⭑ ne⭑ ordon⭑·as ; ordon⭑·it·a kis⭑·o hav⭑·as gust⭑·on mal·dolĉ⭑·an
          ; kiam⭑ fort⭑·o ordon⭑·as, leĝ⭑·o pardon⭑·as (al⭑ potenc⭑·ul·oj ĉio est⭑·as
          permes⭑·at·a) ; al⭑ la⭑ buŝ⭑·o de⭑ oni neniu pov⭑·as ordon⭑·i . {reg⭑·i} ,
          {dikt⭑·i} , {dekret¹·i} , {instrukci⭑·i} , {komand⭑·i} , {obe⭑·ig·i} .

ordon⭑·o

   1.
          {Esprim⭑·o} de⭑ ies⭑ estr⭑·a {vol⭑·o} : bezon⭑·o est⭑·as plej⭑ fort⭑·a ordon⭑·o ;
          de⭑ la⭑ vol⭑·o la⭑ ordon⭑·o pli⭑ efik⭑·as ol⭑ baston⭑·o ; dezir⭑·o kaj⭑ inklin⭑·o
          ordon⭑·on ne⭑ obe⭑·as ; mi rest⭑·as tie ĉi⭑ laŭ⭑ la⭑ ordon⭑·o de⭑ mi⭑·a estr⭑·o ;
          [tiu] respekt⭑·ant·a ordon⭑·on est⭑·os rekompenc⭑·it·a ; observ⭑·i kaj⭑
          plen⭑·um·i ĉiu·jn […] ordon⭑·ojn ; ne⭑ for·ĵet⭑·u la⭑ ordon⭑·on de⭑ vi⭑·a
          patr⭑·in·o ; [ŝi] jam⭑ est⭑·is for⭑ por⭑ dis·don⭑·i nov⭑·ajn ordon⭑·ojn .
          {edikt³·o} , {ukaz²·o} , {direktiv⁽⁺⁾·o} , {komand⭑·o}

   2.
          En⭑ {program¹·o} , {fraz¹·o} indik³·ant·a ag⭑·on plen⭑·um·end·an: simpl⭑·a
          ordon⭑·o (baz¹·a, kiu ne⭑ en·ten⭑·as ali⭑·ajn ordon⭑·ojn); mal·simpl⭑·a ordon⭑·o
          (konstru⭑·it·a el⭑ pli⭑ simpl⭑·aj ordon⭑·oj); kondiĉ⭑·a, iteraci⁽⁺⁾·a ordon⭑·o;
          est⭑·as du⭑ metod¹·oj agord⭑·i la⭑ ampleks⭑·on de⭑ indic⁽⁺⁾·oj por⭑ tabel⭑·oj
          deklar¹·it·aj per⭑ la⭑ ordon⭑·o  ; la⭑ komput⁹·il·o simpl⭑·e plen⭑·um·as
          tiu·jn ordon⭑·ojn en⭑ la⭑ don⭑·it·a sin⁸-sekv⭑·o ; la⭑ part⭑·o de⭑ la⭑
          proces⭑·--unu⭑·o, kie ĉiu ordon⭑·o el⭑ la⭑ program¹·o est⭑·as „legat²·a“,
          interpret¹·at·a kaj⭑ direkt⭑·at·a . {deklar¹·o} {komand⭑·o}

ordon⭑·a

          Esprim⭑·ant·a ordon⭑·on: ordon⭑·a ton⭑·o, rigard⭑·o, vort⭑·o; [li] io·n dir⭑·is
          al⭑ li kun⭑ ordon⭑·a gest⭑·o ; tiu·j vort⭑·oj frap⭑·us ŝi·n per⭑ ia⭑ subit⭑·a,
          ordon⭑·a re·memor⭑·o ; laŭ⭑ ordon⭑·a trumpet⭑·ad·o, jen⭑ en·ven⭑·as grup⭑·o da⭑
          taŭr⁽⁺⁾·o-pren⭑·ant·oj ; la⭑ mod⭑·o ordon⭑·a „-u“ .

ordon⭑·em·a

          Kutim⭑·ant·a, ŝat⭑·ant·a ordon⭑·i: ordon⭑·em·a kaporal¹·o ; la⭑ venĝ⭑·em·a,
          regul⭑·em·a, pun⭑·em·a, ordon⭑·em·a di⭑·o de⭑ la⭑ mal·nov⭑·a testament⭑·o ;
          ordon⭑·em·aj ide⭑·oj rapid⭑·e dis·vast⭑·iĝ·as sub⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________