orel⭑·/·o

orel⭑·o

   1.
          Organ¹·o de⭑ aŭd⭑-kapabl⭑·o: bon⭑+odor⭑·a fojn⭑·o ig⭑·is ĉiu·n ĉeval⭑·on, kiu
          preter·ir⭑·is, akr⭑·ig·i la⭑ orel⭑·ojn ; ili ne⭑ aŭskult⭑·is kaj⭑ ne⭑ al·klin⭑·is
          si⭑·an orel⭑·on ; [ili] for·klin⭑·as si⭑·an orel⭑·on de⭑ aŭd⭑·ad·o de⭑ instru⭑·o ;
          kiu si·n miks⭑·as en⭑ mal·propr⭑·an disput⭑·on, est⭑·as kiel⭑ iu, kiu kapt⭑·as
          hund⭑·on je⭑ la⭑ orel⭑·oj ; kio·n vi parol⭑·is en⭑ orel⭑·on en⭑ intern⭑·aj
          ĉambr⭑·oj, tio est⭑·os proklam⭑·it·a sur⭑ la⭑ tegment⭑·oj ; li ordon⭑·ad·is al⭑
          ni met⭑·i la⭑ orel⭑·on al⭑ la⭑ ter⭑·o ; la⭑ Etern⭑·ul·o send⭑·is mi·n al⭑ vi, por⭑
          dir⭑·i en⭑ vi⭑·ajn orel⭑·ojn ĉiu·jn tiu·jn vort⭑·ojn ; kiu hav⭑·as orel⭑·on,
          tiu aŭskult⭑·u ; mi aŭd⭑·is tio·n per⭑ mi⭑·aj propr⭑·aj orel⭑·oj ;
           sid⭑·is ŝtop⭑·int·e la⭑ orel⭑·ojn per⭑ la⭑ fingr⭑·oj kaj⭑
          rigard⭑·is ; tra⭑ unu⭑ orel⭑·o en·ir⭑·as, tra⭑ la⭑ du⭑·a el·ir⭑·as ; streĉ⭑·i la⭑
          orel⭑·on .

   2.
          {Aŭd⭑·ad·o} , aŭd⭑-kapabl⭑·o: li diabl⭑·e furioz⭑·us, se⭑ io simil⭑·a ven⭑·us al⭑
          li⭑·aj orel⭑·oj ; la⭑ vort⭑·oj slav⁽⁺⁾·aj, kiu·j, en·met⭑·it·e en⭑ sistem⭑·on
          roman¹·a+german⭑·an, tranĉ⭑·as la⭑ orel⭑·on ; ven⭑·os al⭑ vi for·sav⭑·iĝ·int·o,
          por⭑ trans·don⭑·i sci⭑·ig·on al⭑ vi⭑·aj orel⭑·oj ; mal·sat⭑·a stomak⭑·o orel⭑·on ne⭑
          hav⭑·as (ne⭑ aŭd⭑·as) ; la⭑ mur⭑·o hav⭑·as orel⭑·ojn (est⭑·as aŭskult⭑·ant·o post⭑
          ĝi) ; juĝ⭑·ant·o dev⭑·as hav⭑·i du⭑ orel⭑·ojn (aŭskult⭑·i egal⭑·e ambaŭ⭑
          juĝ⭑·ot·ojn) .

orel⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ orel⭑·o: tromp⭑·it·e per⭑ tiu orel⭑·a iluzi¹·o, obstin⭑·ant·e en⭑
          direkt⭑·on kontraŭ⭑·an, ili fin⭑·e tut⭑·e perd⭑·iĝ·is ; hav⭑·ant·aj
          literatur⭑·on skrib⭑·an […], buŝ⭑·an kaj⭑ orel⭑·an ; mal·sek⭑+orel⭑·aj bub⭑·oj
          kapt⭑·as fraz¹·ojn el⭑ la⭑ batal⭑·o ; griz⭑·a pint’orel⭑·a vir⭑-hund⭑·o ;
          long⭑+orel⭑·a hund⭑·et·o .

orel⭑·um·o

          Part⭑·o de⭑ vest⭑·o (aŭ⭑ ali⭑·a objekt⭑·o) kovr⭑·ant·a la⭑ orel⭑·on: ĉap⭑·o kun⭑
          orel⭑·um·oj . {aŭd⭑·il·o} , {aŭskult⭑·il·o}

orel⭑-bru⭑·o

          Ĝen⭑·a el·orel⭑·a bru⭑·o kiu·n iu·j person⭑·oj pov⭑·as aŭd⭑·e percept¹·i kaj⭑ kiu
          ne⭑ de·ven⭑·as de⭑ ekster⭑·a ĉirkaŭ⭑·ant·a son⭑·o. {mal·san⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.125 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________