orientalistik⁽⁺⁾·/·o

orientalistik⁽⁺⁾·o

          Stud¹·o de⭑ popol⭑·oj, lingv⭑·oj, mor⭑·oj de⭑ la⭑ orient⭑·a, t.e. azi⁸·a part⭑·o
          de⭑ la⭑ mal·nov⭑·a mond⭑·o, precip⭑·e de⭑ ĝi⭑·aj okcident⭑·aj kaj⭑ sud⭑·aj
          land⭑·oj; {orientalism⁽⁺⁾·o} : la⭑ pri·antikv⭑·a orientalistik⁽⁺⁾·o ... de·nov⭑·e
          pli⭑ mult⭑·e mal·ferm⭑·iĝ·as al⭑ la⭑ mens³+histori⭑·a problem¹·ar·o .

   Rim.: Pli⭑ mal·oft⭑·aj form⭑·oj est⭑·as _orientistiko_: ŝi stud¹·is en⭑ Vien⁽⁺⁾·o
   orientistikon . kaj⭑ _orientologio_: en⭑ Peterburg⁽⁺⁾·o li instru⭑·is en⭑ la⭑
   kurs¹·oj pri⭑ orientologio .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.6 2024/01/30 16:09:26 ]
     __________________________________________________________________