-os

-os

          Verb⭑·a fin⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ futur⁽⁺⁾·o, uz⭑·at·a:

        a)
                kiam⭑ oni parol⭑·as pri⭑ est⭑·ont·a okaz⭑·o: mi akompan⭑·os vi·n al⭑ la⭑
                nov⭑·a loĝ⭑·ej·o, […] mi tuj⭑ vok⭑·os vetur⭑·il·on ; [li] for·las⭑·os
                si⭑·an patr⭑·on kaj⭑ si⭑·an patr⭑·in·on, kaj⭑ al·iĝ⭑·os al⭑ si⭑·a edz⭑·in·o ;
                al⭑ farun⭑·' mal·bon⭑+spec⭑·a ne⭑ help⭑·os la⭑ spic⭑·o ; ankaŭ⭑ la⭑ lup⭑·on
                ating⭑·os la⭑ sort⭑·o ;

        b)
                por⭑ rilat⭑·ig·i okaz⭑·on, al⭑ ali⭑·a pli⭑ fru⭑·a: mi decid⭑·is, antaŭ⭑
                ol⭑ la⭑ tut⭑·a verk⭑·o pov⭑·os est⭑·i el·don⭑·it·a, el·don⭑·i almenaŭ⭑
                apart⭑·e la⭑ part⭑·on Esperant⭑·an .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.3 2018/11/17 12:10:21 ]
     __________________________________________________________________