vidu ankaŭ la klarigojn
pac⭑·/·o
pac⭑·o
1.
Stat⭑·o de⭑ naci⭑·o aŭ⭑ trib⁹·o, kiu ne⭑ est⭑·as milit⭑·ant·a: se⭑ vi vol⭑·as
pac⭑·on, prepar⭑·u milit⭑·on ; en⭑ temp⭑·o de⭑ pac⭑·o ; la⭑ art⭑·oj de⭑ la⭑ pac⭑·o;
arm⭑·it·a pac⭑·o (dum⭑ kiu ĉiu si·n pret⭑·ig·as por⭑ milit⭑·o).
2.
Stat⭑·o de⭑ soci³·o, gent⭑·o, famili⭑·o... inter⭑ kies⭑ an⭑·oj ne⭑ est⭑·as
mal·akord¹·o aŭ⭑ mal·konsent⭑·o: ili viv⭑·u inter⭑ si en⭑ pac⭑·o ; ili
for·ir⭑·is de⭑ li en⭑ pac⭑·o ; la⭑ pac⭑·o kaj⭑ silent⭑·o reg⭑·as ; pac⭑·o al⭑ li⭑·a
cindr⭑·o (vd {ripoz⭑·i} ) . {akord¹·o} , {harmoni¹·o} , {konkord³·o} ,
{konsent⭑·o}
pac⭑·a
1.
Est⭑·ant·a en⭑ pac⭑·o: sever⭑·a ne·tuŝ⭑·ebl·ec·o de⭑ ni⭑·a fundament⭑·o est⭑·as
[...] kondiĉ⭑·o por⭑ ni⭑·a regul⭑·a kaj⭑ pac⭑·a progres⭑·ad·o ; tiu·j hom⭑·oj
est⭑·as pac⭑·aj kun⭑ ni ; pac⭑·aj kun·ven⭑·oj; pac⭑·e diskut¹·ad·i.
2.
Ne⭑ mal·kviet⭑·ig·ant·a la⭑ anim⭑·on: nokt⭑·o sankt⭑·a, nokt⭑·o pac⭑·a ; pac⭑·a
silent⭑·o, ke⭑ ne⭑ blov⭑·as eĉ⭑ vent⭑·o ; est⭑·is trankvil⭑·e kaj⭑ pac⭑·e en⭑ la⭑
buduar¹·et·o . {kviet⭑·a^1}
3.
Cel⭑·ant·a pac⭑·on: ni⭑·a diligent⭑·a koleg⭑·ar·o en⭑ labor⭑·o pac⭑·a ne⭑ lac⭑·iĝ·os
.
pac⭑·em·a
Dezir⭑·ant·a, favor⭑·ant·a kaj⭑ help⭑·ant·a pac⭑·on, evit⭑·ant·a batal⭑·ojn aŭ⭑
mal·konsent⭑·ojn: ĉar⭑ est⭑·ont·ec·on hav⭑·as hom⭑·o pac⭑·em·a .
pac⭑·ig·i
(tr)
1.
Far⭑·i, ke⭑ iu aŭ⭑ io rest⭑·u pac⭑·a, {akord¹·ig·i} : Li eĉ⭑ li⭑·ajn
mal·amik⭑·ojn pac⭑·ig·as kun⭑ li ; jen⭑ est⭑·as la⭑ sol⭑·a rimed⭑·o por⭑ pac⭑·ig·i
Eŭrop⭑·on; pac⭑·ig·i la⭑ logik¹·on kun⭑ la⭑ tradici¹·o .
2.
Far⭑·i ke⭑ iu aŭ⭑ io est⭑·u de·nov⭑·e pac⭑·a: pac⭑·ig·i mal·konsent⭑·on, ribel⭑·on,
disput⭑·on; pac⭑·ig·aj admon⭑·oj. {kviet⭑·ig·i}
pac⭑·ig·ant·o
Iu, kiu zorg⭑·as pri⭑ pac⭑·o, kiu solv⭑·as konflikt²·ojn per⭑·ant·e inter⭑ la⭑
parti⭑·oj: malic⭑·o est⭑·as en⭑ la⭑ kor⭑·o de⭑ mal·bon⭑+intenc⭑·ul·oj, sed⭑ ĉe⭑ la⭑
pac⭑·ig·ant·oj est⭑·as ĝoj⭑·o ; vi⭑·a nom⭑·o Vil⭑~frid⁽⁺⁾·o, ceter⭑·e, est⭑·as […]
antikv⭑·a angl⭑·o-saks⁽⁺⁾·a nom⭑·o kaj⭑ signif⭑·as „pac⭑-far⭑·ant·o“ aŭ⭑ „pac⭑·ig·ant·o“
; la⭑ respublik¹·o […] decid⭑·is konserv⭑·i neŭtral²·ec·on en⭑
inter·kanton²·aj disput⭑·oj, kaj⭑ uz⭑·is tiu·n sin⁸-ten⭑·on ĝust⭑·e kiel⭑
pac⭑·ig·ant·o en⭑ kelk⭑·aj okaz⭑·oj ; vir⭑·o […]respekt⭑·at·a kiel⭑ spert⭑·ul·o
pri⭑ la⭑ leĝ⭑·oj kaj⭑ pac⭑·ig·ant·o en⭑ okaz⭑·oj de⭑ disput⭑·o .
{arbitraci³·ant·o} , {mediaci⁽⁺⁾·ist·o} , {mediator⁽⁺⁾·o^1} , {ombud⁽⁺⁾·o}
pac⭑·iĝ·i
(ntr)
Firm⭑·ig·i pac⭑·ajn rilat⭑·ojn, esting⭑·i kverel⁴·ojn: se⭑ vi [...] memor⭑·as,
ke⭑ vi⭑·a frat⭑·o hav⭑·as io·n kontraŭ⭑ vi, las⭑·u tie vi⭑·an ofer⭑·on antaŭ⭑ la⭑
altar⭑·o, kaj⭑ for·ir⭑·u, unu⭑·e pac⭑·iĝ·u kun⭑ vi⭑·a frat⭑·o ; ven⭑·as […] pac⭑·iĝ·o
post⭑ mal·pac⭑·o ; mi ne⭑ pov⭑·as pac⭑·iĝ·i kun⭑ tiu ide⭑·o.
pac⭑·ism·o
{Pacifism³·o} : al⭑ la⭑ emoci³·e kor⭑-tuŝ⭑·it·aj zelot⁽⁺⁾·oj de⭑ l'⭑ pac⭑·ism·o,
kiu·j oportun⭑·e kun·port⭑·as si⭑·ajn arm⭑·il·ojn, rest⭑·is la⭑ kutim⭑·a ag⭑·ad·o:
kun⭑ agit²·aj banderol¹·oj en⭑ la⭑ man⭑·o almoz⭑-pet⭑·i por⭑ mild²·ig·i for⭑·ajn
sufer⭑·ojn de⭑ ali⭑·ajn ; LDP publik⭑·e propon⭑·is amend⁹·on por⭑ lim⭑·ig·i la⭑
pac⭑·ism·on kaj⭑ baz¹·ajn hom⭑·ajn rajt⭑·ojn en·ten⭑·at·ajn en⭑ la⭑ nun⭑·a
konstituci²·o ; post⭑ propr⭑·aj spert⭑·oj en⭑ la⭑ nord⭑·a Irak⁸·o, li
for·las⭑·is strikt⁽⁺⁾·an pac⭑·ism·on .
pac⭑·ist·o
{Pacifist³·o} : inter·naci⭑·ist·oj, pac⭑·ist·oj, hom⭑·ar-am⭑·ant·oj cel⭑·as
for·ig⭑·i el⭑ la⭑ mond⭑·o la⭑ milit⭑·on ; mi est⭑·as sam⭑·e pac⭑·ist·o kaj⭑
kontraŭ⭑ la⭑ milit⭑·oj […] mi hont⭑·as pro⭑ krim⭑·oj far⭑·it·aj de⭑ kroat⁽⁺⁾·oj
en⭑ la⭑ last⭑·a milit⭑·o ; apog⭑·ant·e israel⁹·ajn pac⭑·ist·ojn, iu·j pov⭑·as
asert¹·i, ke⭑ la⭑ israel⁹·a ŝtat⭑·o sub·prem⭑·as la⭑ palestin⁽⁺⁾·an popol⭑·on .
inter·pac⭑·iĝ·o
Reciprok⭑·a rezign³·o je⭑ milit⭑·o, kverel⁴·o, mal·akord¹·o: nask⭑·iĝ·os baldaŭ⭑
la⭑ seren²·a tag⭑·o de⭑ ĝeneral¹·a inter·pac⭑·iĝ·o ; tio […] pov⭑·us montr⭑·i
voj⭑·on al⭑ inter·pac⭑·iĝ·o kun⭑ jud³·ism·o kaj⭑ islam⁽⁺⁾·o, kiu·j ambaŭ⭑ ja⭑ eg⭑·e
emfaz³·as la⭑ unu⭑·ec·on de⭑ Di⭑·o .
mal·pac⭑·em·a
Inklin⭑·a al⭑ kverel⁴·oj, mal·konsent⭑·oj, per·fort⭑·oj: mal·pac⭑·em·a edz⭑·in·o
est⭑·as kiel⭑ konstant⭑·a gut⭑·ad·o ; episkop⭑·o dev⭑·as est⭑·i sen⭑ riproĉ⭑·o,
[...] ne⭑ koler⭑·em·a, ne⭑ drink⭑·em·a, ne⭑ mal·pac⭑·em·a ; mal·pac⭑·em·ul·o .
{koler⭑·em·a}
mal·pac⭑·et·o
Mal·grand⭑·a, bagatel⭑·a, mal·grav⭑·a kverel⁴·o: neniam⭑ ĝis⭑ nun⭑ okaz⭑·is
inter⭑ ili ia⭑ mal·pac⭑·et·o .
mal·pac⭑·i
(ntr)
Est⭑·i en⭑ mal·pac⭑·a stat⭑·o: pro⭑ lim⭑·oj kaj⭑ bar⭑·oj mal·pac⭑·as najbar⭑·oj ;
pli⭑ bon⭑·e est⭑·as hav⭑·on for·don⭑·i ol⭑ kun⭑ hom⭑·oj mal·pac⭑·i .
mal·pac⭑·iĝ·i
Mal·akord¹·i kaj⭑ ek·disput⭑·i, kverel⁴·i aŭ⭑ batal⭑·i: mal·pac⭑·iĝ·int·a frat⭑·o
est⭑·as pli⭑ obstin⭑·a ol⭑ fortik⭑·ig·it·a urb⭑·o ; knab⭑·oj lud⭑·as,
mal·pac⭑·iĝ·as, bat⭑·iĝ·as – kelk⭑+foj⭑·e eĉ⭑ sang⭑·e, – hom⭑·oj grand⭑+aĝ⭑·aj [...]
vol⭑·as pren⭑·i la⭑ man⭑·on unu⭑ de⭑ la⭑ ali⭑·a .
mal·pac⭑·o
Stat⭑·o de⭑ mal·akord¹·oj inter⭑ hom⭑·oj aŭ⭑ hom⭑-grup⭑·oj: est⭑·is mal·pac⭑·o
inter⭑ la⭑ paŝt⭑·ist·oj de⭑ la⭑ brut⭑·ar·o de⭑ kaj⭑ la⭑ paŝt⭑·ist·oj de⭑
la⭑ brut⭑·ar·o de⭑ ; koler⭑·em·a hom⭑·o kaŭz⭑·as mal·pac⭑·ojn ; rab⭑·ad·o
kaj⭑ per·fort⭑·ad·o est⭑·as antaŭ⭑ mi, lev⭑·iĝ·as disput⭑·oj kaj⭑ mal·pac⭑·o .
{milit⭑·o}
re·pac⭑·ig·i
(tr)
Post⭑ mal·pac⭑·o est⭑·ig·i de·nov⭑·e pac⭑·on inter⭑ hom⭑·oj: li dezir⭑·is
re·pac⭑·ig·i ili·n, dir⭑·ant·e: ho⭑ vir⭑·oj, vi est⭑·as frat⭑·oj ; mal·saĝ⭑·ul·o
mal·pac⭑·ig·is kaj⭑ dek⭑ saĝ⭑·ul·oj re·pac⭑·ig·i ne⭑ pov⭑·as ; tim⭑·u lup⭑·on
eduk⭑·it·an kaj⭑ mal·amik⭑·on re·pac⭑·ig·it·an ; vort⭑·o re·pac⭑·ig·a ; vi dev⭑·as
re·pac⭑·ig·i Serpent⭑-di⭑·on, kaj⭑ li de·pren⭑·os la⭑ mal·ben⭑·on de⭑ sur⭑ vi .
re·pac⭑·iĝ·i
(ntr)
Iĝ⭑·i de·nov⭑·e pac⭑·a, re·bon⭑·ig·i si⭑·ajn inter·rilat⭑·ojn: Di⭑·o re·pac⭑·iĝ·is kun⭑
la⭑ ter⭑·o ; rest⭑·is al⭑ mi ankoraŭ⭑ io, por⭑ kio mi pov⭑·as re·pac⭑·iĝ·i kun⭑
la⭑ ofend⭑·it·aj leĝ⭑·oj ; ili […] etend⭑·as al⭑ si⭑·aj antaŭ⭑·aj mal·amik⭑·oj
la⭑ man⭑·on de⭑ re·pac⭑·iĝ·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.67 2024/01/30 21:22:37 ]
__________________________________________________________________