vidu ankaŭ la klarigojn
pacienc·/·o

pacienc·o

          Fort·o, kapabl·o, {virt·o} trankvil·e el·ten·i:

        a)
                atend·ad·onekzempl·e de iu  io malfruanta,  de event⁸·o,
                kies moment·o de okaz·o ne est·as kon·at·a: hav·i, perd·i la
                pacienc·on; li ne hav·is plu pacienc·on aŭskult·i la plend·ojn
                ; atend·int·e kun pacienc·o li ating·is la promes·on .

        b)
                antaŭ·vid·ebl·an mal·bon·ondo atend·ad·on de ties esper·ebl·a
                fin·o: vi pacienc·e el·ten·is en la daŭr·o de du×dek jar·oj
                malgraŭ la mult·aj atak·oj kaj mal·agrabl·aĵ·oj kiu·j al neniu
                el vi mank·is .

        c)
                pez·an labor·ondo atend·ad·on de ties esper·ebl·a rezult²·o:
                per pacienc·o kaj fervor·o sukces·as ĉiu labor·o ; ili perd·as
                ĉia·n pacienc·on, ĵet·as la labor·on kaj jam plu ne montr·as
                si·n antaŭ la publik·o .

pacienc·a

          Hav·ant·a pacienc·on.

   {infer·a} , {obstin·a} , {ŝtal·a}

pacienc·i

   (ntr)

          Trankvil·e {el·ten·i} , {persist·i} , est·i pacienc·a: Di·o long·e
          pacienc·as sed sever·e rekompenc·as .

   {esper·i} , {indulg·i} .

mal·pacienc·a

          Ne hav·ant·a, perd·int·a la pacienc·on: la princ·o mal·pacienc·e
          rigard·is al la mal·dekstr·a flank·o, de kie li van·e atend·is la
          al·ven·on de Mentezufis .

mal·pacienc·o

          Mal·kapabl·o por long·e el·ten·i sen re·ag·o: la hom·o konsist·as el
          mal·pacienc·o .

sen·pacienc·iĝ·i, perd·i la pacienc·on

   (ntr)

          Post pacienc·ad·o ne plu el·ten·i, {incit·iĝ·i} : pri la hejm·a viv·o li
          sen·pacienc·iĝ·is .

   [artikol-versi⁹·o: 1.47 2023/10/20 14:25:19 ]
     __________________________________________________________________