parabol²·/·o

parabol²·o

   1.
          {Konik⁽⁺⁾·o} kun⭑ dis⭑+centr⭑·ec·o egal⭑·a al⭑ unu⭑: parabol²·o est⭑·as inter·sekc⭑·o
          de⭑ konus⭑·o kun⭑ eben⭑·o paralel⭑·a al⭑ nask⭑·ant·o de⭑ ĝi; parabol²·o hav⭑·as
          unu⭑ fokus⭑·on; la⭑ kartezi⁽⁺⁾·a ekvaci²·o de⭑ parabol²·o est⭑·as de⭑ la⭑ tip¹·o  ; la⭑ trajektori⁽⁺⁾·o de⭑ paf⭑·aĵ·o est⭑·as parabol²·o.

   2.
          {Apolog¹·o} , alegori¹·a rakont⭑·o moral¹+instru⭑·a, precip⭑·e bibli¹·a: kaj⭑
          aper⭑·is al⭑ mi vort⭑·o de⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o, dir⭑·ant·e: Ho⭑ fil⭑·o de⭑ hom⭑·o,
          propon⭑·u enigm⭑·on kaj⭑ parabol²·on al⭑ la⭑ dom⭑·o de⭑  , kaj⭑ dir⭑·u:
          […] ; tio·n la⭑ poet¹·o skrib⭑·is, li skrib⭑·is tio·n en⭑ form⭑·o de⭑
          parabol²·o kaj⭑ nom⭑·is ĝi·n „La⭑ majstr⭑·o kaj⭑ la⭑ instrument¹·oj“ ; ali⭑·aj
          rakont⭑·oj pli⭑ simil⭑·as mal·nov⭑·ajn parabol²·ojn („La⭑ kas⭑·o“, „En⭑ la⭑
          taksi⁹·o“) .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/10/20 14:25:19 ]
     __________________________________________________________________