parad⭑·/·o

parad⭑·o

   1.
          Solen⭑·a milit⭑·ist·a {marŝ⭑·o} : en⭑ la⭑ sekv⭑·ant·a tag⭑·o […] ven⭑·is
           kaj⭑  kun⭑ grandioz¹·a parad⭑·o, kaj⭑ ili en·ir⭑·is en⭑
          la⭑ aŭditori²·on kun⭑ la⭑ ĉef·kapitan⭑·oj kaj⭑ la⭑ eminent⭑·ul·oj el⭑ la⭑ urb⭑·o
          ; la⭑ soldat⭑·oj kun⭑ etend⭑·it·aj standard⭑·oj kaj⭑ bril⭑·ant·aj bajonet⭑·oj
          star⭑·is ord⭑·it·aj en⭑ parad⭑·o ; vesper⭑·e la⭑ tut⭑·a urb⭑·o est⭑·is fest⭑·e
          ilumin⭑·it·a, la⭑ kanon¹·oj tondr⭑·is „bum⁽⁺⁾!“ kaj⭑ la⭑ soldat⭑·oj far⭑·is
          parad⭑·on ; la⭑ funebr⭑·a solen⭑·o est⭑·as aranĝ⭑·at·a en⭑ plen⭑·a parad⭑·o […],
          kaj⭑ ni el·marŝ⭑·is […] hav⭑·ant·e lantern⭑·on en⭑ unu⭑ man⭑·o kaj⭑ ni⭑·ajn
          spad¹·ojn en⭑ la⭑ ali⭑·a . {revu²·o^1}

   2.
          Ali⭑·a impon¹·a marŝ⭑·ad·o, {procesi¹·o} : karnaval⭑·a parad⭑·o ; la⭑ 4a
          Parad⭑·o de⭑ Gej⁽⁺⁾·a Fier⭑·o .

   3.
          Festen⭑·a, solen⭑·a, pomp²·a aŭ⭑ fanfaron⭑·a aranĝ⭑·o, el·montr⭑·ad·o, sin⁸-ten⭑·o:
          la⭑ pom⭑-arb⭑·oj kaj⭑ persik⭑-arb⭑·oj […] star⭑·is en⭑ plen⭑·a parad⭑·o ; en⭑ la⭑
          palac⭑·o ĉio est⭑·is en⭑ fest⭑·a parad⭑·o ; ŝi ven⭑·is vizit⭑·e […], en⭑ plen⭑·a
          parad⭑·o ŝi tie star⭑·is, kaj⭑  hav⭑·is sur⭑ si si⭑·ajn mal·nov⭑·ajn
          ĉiu+tag⭑·ajn vest⭑·ojn ; reĝ⭑·a rigard⭑·o […], kiu frakas⭑·as la⭑ luks⭑·on, la⭑
          parad⭑·on, la⭑ triumf¹·ojn de⭑ la⭑ grand⭑·ul·oj ; sen·en·hav⭑·a vort⭑-parad⭑·o .

parad⭑·a

          El·montr⭑·a, destin¹·it·a al⭑ parad⭑·o: ĉiu·j hom⭑·oj kri⭑·is hura³, la⭑ parad⭑·a
          gard⭑·ist·ar·o ek·son⭑·ig·is muzik⭑·on sur⭑ la⭑ strat⭑·oj, la⭑ sonor⭑·il·oj
          sonor⭑·is ; la⭑ reĝ⭑·o ir⭑·is en⭑ parad⭑·a marŝ⭑·o sub⭑ la⭑ bel⭑·eg·a baldaken⭑·o,
          kaj⭑ ĉiu·j hom⭑·oj sur⭑ la⭑ strat⭑·oj kaj⭑ en⭑ la⭑ fenestr⭑·oj kri⭑·is ;
          serv⭑·ist·oj en⭑ parad⭑·a livre⭑·o ; en⭑ plen⭑·e parad⭑·aj uniform⭑·oj .

parad⭑·i

   (ntr)

   1.
          Laŭ·vic⭑·e kaj⭑ ceremoni¹·e {marŝ⭑·i} ĉe⭑ revu²·o: soldat⭑·oj el⭑ eks·koloni¹·oj
          parad⭑·as en⭑ Pariz⭑·o okaz⭑·e de⭑ la⭑ naci⭑·a fest⭑·ot-ag⭑·o ; laŭ⭑ la⭑ strat⭑·oj
          de⭑ la⭑ urb⭑·o parad⭑·as mil⭑·oj da⭑ breton⁽⁺⁾·oj, kun⭑ riĉ⭑·aj folklor⁹·aj
          kostum⭑·oj kun⭑·e kun⭑ tradici¹·aj muzik⭑-instrument¹·oj . {defil⁽⁺⁾·i}

   2.
          Fier⭑·e kaj⭑ afekt⭑·e fanfaron⭑·i, {pav⭑·i} , {dand⭑·i} : li ricev⭑·is
          bot⭑·ojn, kun⭑ kiu·j oni efektiv⭑·e pov⭑·us parad⭑·i, kaj⭑ ankaŭ⭑ plej⭑
          bon⭑+spec⭑·ajn vest⭑·ojn ; serv⭑·ist·ar·o […] parad⭑·is en⭑ silk⭑·aj ŝtrump⭑·oj,
          tiu·j fier⭑·aj hom⭑·oj ; hom⭑·oj […] parad⭑·as si⭑·ajn talent⭑·ojn antaŭ⭑
          kon⭑·at·ul·oj

por⭑ parad⭑·o

          El·montr⭑·e, ŝajn⭑·ig·e, por⭑ impon¹·i: li hav⭑·as dent⭑·ojn ne⭑ por⭑ parad⭑·o
          (sed⭑ por⭑ mord⭑·i) ; la⭑ direktor¹·o nur⭑ salt⭑·et·is ĉirkaŭ⭑·e kun⭑ la⭑
          fajf⭑·il·o kaj⭑ de⭑ temp⭑·o al⭑ temp⭑·o li por⭑ parad⭑·o admon⭑·is: „mi pet⭑·as,
          mez⭑·en!“ .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2023/10/20 14:25:19 ]
     __________________________________________________________________