paradoks⭑·/·o

paradoks⭑·o

   1.
          Opini⭑·o ŝok⁹·a, surpriz⭑·a, ŝajn⭑·ant·a mal·saĝ⭑·a.

        a)
                Opini⭑·o ŝok⁹·a por⭑ raci¹·o, por⭑ logik¹·o: la⭑ paradoks⭑·o de⭑ Ferm⭑·i
                demand⭑·as, se⭑ viv⭑·o oft⭑·as en⭑ la⭑ univers⭑·o, kial⭑ ne⭑ trov⭑·iĝ·as
                evident¹·a signal⭑·o de⭑ ĝi .

        b)
                Opini⭑·o mal·akord¹·a kun⭑ komun⭑·aj antaŭ·supoz⭑·oj, mal·kutim⭑·a: la⭑
                fort⭑·o de⭑ la⭑ bel⭑·ec·o pli⭑ facil⭑·e far⭑·os el⭑ la⭑ virt⭑·o mal·ĉast⭑·on,
                ol⭑ la⭑ fort⭑·o de⭑ la⭑ virt⭑·o egal⭑·ig·os al⭑ si la⭑ bel⭑·ec·on, tio ĉi⭑
                antaŭ⭑·e est⭑·is paradoks⭑·o, sed⭑ nun⭑ la⭑ temp⭑·o montr⭑·as, ke⭑ tio
                ĉi⭑ est⭑·as ver⭑·o ; obstin⭑·a mal·kapabl⭑·o rid⭑·i pri⭑ si mem⭑ kre⭑·as
                paradoks⭑·on: ĝi vek⭑·as rid⭑·em·on ; est⭑·as paradoks⭑·o, ke⭑ nun⭑ en⭑
                EU var⁴·oj kaj⭑ kapital¹·oj tut⭑·e liber⭑·e cirkul³·as, sed⭑ hom⭑·oj kaj⭑
                ide⭑·oj mult⭑·e mal·pli⭑ ; unu⭑ el⭑ la⭑ mult⭑·aj paradoks⭑·oj de⭑ la⭑
                nun·temp⭑·a Islam⁽⁺⁾·a Respublik¹·o Iran⁸·o est⭑·as ke⭑, kvankam⭑ vir⭑·in·o
                est⭑·as kelk⭑+foj⭑·e diskriminaci⁹·at·a en⭑ la⭑ land⭑·o, hodiaŭ⭑ pli⭑ kaj⭑
                pli⭑ da⭑ jun⭑·ul·in·oj stud¹·as kaj⭑ ating⭑·as plej⭑ alt⭑·ajn grad⭑·ojn de⭑
                instru⭑·it·ec·o .

   2.
          Kontraŭ·dir⭑·o per⭑ abstrakt¹·a rezon¹·ad·o; {apori⁽⁺⁾·o} : grotesk²·a helen⁽⁺⁾·a
          ekzempl⭑·o de⭑ logik¹·--paradoks⭑·o pri⭑ grek⁸·a insul⭑·o Kret⁽⁺⁾·o: Kret⁽⁺⁾·an·o
          asert¹·as: „ĉiu·j kret⭑·an·oj mensog⭑·as!” ; Zenono el⭑ Elajo kre⭑·is ankaŭ⭑
          unu⭑·ajn paradoks⭑·ojn, per⭑ kiu·j pruv⭑·as, ke⭑ mov⭑·o ne⭑ ekzist⭑·as ; la⭑
          Rus⭑-el⭑·a paradoks⭑·o […] pruv⭑·as ke⭑ la⭑ naiv⭑·a ar⭑-teori⭑·o uz⭑·at·a ĝis⭑ tiam⭑
          […] est⭑·as mem·kontraŭ·dir⭑·a .

paradoks⭑·a

          Prezent⭑·ant·a paradoks⭑·on: la⭑ ne·tuŝ⭑·ebl·ec·o de⭑ la⭑ fundament⭑·o nur⭑
          garanti⭑·os al⭑ ni konstant⭑·e, ke⭑ […] perfekt⭑·iĝ·ad·o far⭑·iĝ·ad·os […] ne⭑
          per⭑ nul⭑·ig·ad·o aŭ⭑ sen·taŭg⭑·ig·ad·o de⭑ ni⭑·a ĝis⭑~nun⭑·a literatur⭑·o, sed⭑ per⭑
          voj⭑·o natur⭑·a, sen·konfuz⭑·a kaj⭑ sen·danĝer⭑·a […] nun⭑ mi dir⭑·os pri⭑ tio
          ĉi⭑ nur⭑ kelk⭑·ajn vort⭑·ojn, por⭑ ke⭑ mi⭑·a opini⭑·o ne⭑ ŝajn⭑·u tro⭑ paradoks⭑·a
          ; ek·est⭑·as la⭑ paradoks⭑·a situaci⭑·o, ke⭑ ĝust⭑·e en⭑ moment⭑·o, en⭑ kiu
          tribunal¹·oj konstat⭑·as, ke⭑ la⭑ Blok est⭑·as ras¹·ism·a parti⭑·o, ali⭑·aj
          parti⭑·oj – kvankam⭑ nur⭑ hezit³·em·e – konsent⭑·as pri⭑ eventual¹·a
          kun·labor⭑·o politik¹·a kun⭑ tiu parti⭑·o ; paradoks⭑·ec·o .

paradoks⭑·e

          En⭑ paradoks⭑·a manier⭑·o; kontraŭ⭑·e al⭑ la⭑ komun⭑·a pens⭑·ad·o: usiano
          est⭑·as du⭑·obl·e pli⭑ mal·riĉ⭑·a, ol⭑ la⭑ averaĝ⁽⁺⁾·a ter⭑-loĝ⭑·ant·o, paradoks⭑·e
          tamen⭑, Rusi⁽⁺⁾·o okup⭑·as la⭑ tri⭑·an lok⭑·on en⭑ la⭑ mond⭑·o laŭ⭑ la⭑ nombr⭑·o de⭑
          miliard¹·ul·oj ; paradoks⭑·e, la⭑ konkur⭑·ant·oj ne⭑ uz⭑·is si⭑·ajn pied⭑·ojn
          por⭑ lud⭑·i pied⭑-pilk⭑·on tia·n, sed⭑ fingr⭑·ojn, ĉef⭑·e la⭑ dik⭑·ajn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/20 14:25:19 ]
     __________________________________________________________________