vidu ankaŭ la klarigojn
parol⭑·/·i
parol⭑·i
(x)
1.
Aŭd⭑·ig·i vort⭑·ojn, uz⭑·i lingv⭑·on per⭑ si⭑·aj voĉ⭑-organ¹·oj: elokvent⭑·e,
klar⭑·e, elegant¹·e, sen·prepar⭑·e, ne·serioz⭑·e parol⭑·i; parol⭑·i rus⭑·e,
plur⁴·ajn lingv⭑·ojn; en⭑ Svis⁽⁺⁾·uj·o est⭑·as parol⭑·at·aj kvar⭑ lingv⭑·oj;
parol⭑·i kun⭑ iu; li parol⭑·as antaŭ⭑ ol⭑ li pens⭑·is; la⭑ papag⭑·oj pov⭑·as
parol⭑·i; mal·laŭt⭑·e parol⭑·i; vi ja⭑ parol⭑·as terur⭑·an, sur⭑ nenio
fond⭑·it·an sen·senc⭑·aĵ·on ; mi […] parol⭑·as ali⭑·an lingv⭑·on ol⭑ la⭑ gent⭑·o,
kiu en⭑ mi⭑·a land⭑·o prezent⭑·as la⭑ pli·mult⭑·on ; li parol⭑·is: Ho⭑
Etern⭑·ul·o, Di⭑·o de⭑ ! ; la⭑ artikol⭑·o „la⭑“ est⭑·as uz⭑·at·a tiam⭑,
kiam⭑ ni parol⭑·as pri⭑ person⭑·oj aŭ⭑ objekt⭑·oj kon⭑·at·aj ; en⭑ dom⭑·' de⭑
pend⭑·ig·it·o pri⭑ ŝnur⭑·o ne⭑ parol⭑·u ; vi parol⭑·as sen·senc⭑·aĵ·on ; la⭑
serv⭑·ist·oj […] parol⭑·as pri⭑ la⭑ frenez⭑·o de⭑ la⭑ monarĥ⭑·o, silent⭑·ant·e
nur⭑ por⭑ la⭑ moment⭑·o, en⭑ kiu pov⭑·us ili·n aŭd⭑·i super·ul⭑·o ; unu⭑ el⭑ la⭑
burĝ⭑·oj komenc⭑·is parol⭑·i pri⭑ la⭑ terur⭑·a pest⭑·o, kiu furioz⭑·is antaŭ⭑
kelk⭑·e da⭑ jar⭑·oj ; pri⭑ tiu·j ĉi⭑ ide⭑·oj est⭑·as mod⭑·o parol⭑·i ne⭑ ali⭑·e, ol⭑
kun⭑ ironi¹·a kaj⭑ mal·estim⭑·a rid⭑·et·o ; mal·saĝ⭑·ul·o kaj⭑ infan⭑·o parol⭑·as
la⭑ ver⭑·on ; se⭑ vi per⭑ la⭑ lang⭑·o ne⭑ don⭑·as parol⭑·on facil⭑·e
kompren⭑·ebl·an, kiel⭑ oni sci⭑·os, kio est⭑·as parol⭑·at·a? ; de⭑ long⭑·e la⭑
histori⭑·o ne⭑ plu⭑ parol⭑·as pri⭑ tiu gent⭑·o. {dir⭑·i} , {rakont⭑·i}
2.
Hav⭑·i iu·n signif⭑·on, pruv⭑·i, kompren⭑·ig·i: ni ekzamen⭑·u la⭑ motiv¹·ojn,
kiu·j ŝajn⭑·e parol⭑·as por⭑ la⭑ propon⭑·o ; tiu·j rimed⭑·oj parol⭑·as
(traf⭑·as, tuŝ⭑·as, influ⭑·as) pli⭑ al⭑ la⭑ sent⭑·oj ol⭑ al⭑ la⭑ raci¹·o; vi⭑·aj
parol⭑·ant·aj okul⭑·oj, per⭑ kiu·j vi jam⭑ pov⭑·as mal·saĝ⭑·ig·i hom⭑·an kor⭑·on ;
oni ne⭑ dev⭑·as uz⭑·i tiu·n fin⭑·aĵ·on kiam⭑ la⭑ verb⭑·o parol⭑·as pri⭑ la⭑ stat⭑·o
de⭑ la⭑ subjekt⭑·o mem⭑ ; Konsider⭑·int·e kaj⭑ la⭑ ekonomi¹·ajn kaj⭑ la⭑
politik¹·ajn argument⭑·ojn, ni konklud⭑·as, ke⭑ tiu·j faktor²·oj, kiu·j
parol⭑·as kontraŭ⭑ sved⁸·a part⭑·o-pren⭑·o jam⭑ en⭑ 1999, est⭑·as pli⭑ fort⭑·aj
ol⭑ tiu·j, kiu·j parol⭑·as por⭑ part⭑·o-pren⭑·o ; Hom⭑·oj, kiu·j hav⭑·as
mal·san⭑·ig·an viv⭑-stil⭑·on – la⭑ esprim⭑·o parol⭑·as per⭑ si mem⭑ – pov⭑·as
ek·hav⭑·i san⭑~problem¹·ojn jam⭑ ek⭑~de⭑ si⭑·a 50-jar⭑·iĝ·o . {elokvent⭑·a}
Rim.: Dum⭑ „ {dir⭑·i} “ kaj⭑ „ {rakont⭑·i} “ akcent⭑·as la⭑ en·hav⭑·on, la⭑ ide⭑·on,
la⭑ histori⭑·on, kiu·n oni esprim⭑·as, „parol⭑·i“ esprim⭑·as la⭑ manier⭑·on, la⭑
{lingv⭑·on} ktp, kiu·n oni uz⭑·as por⭑ {esprim⭑·iĝ·i} .
parol⭑·o
1.
Ag⭑·o parol⭑·i: [ili] konsol⭑·is la⭑ frat⭑·ojn per⭑ mult⭑·e da⭑ parol⭑·o ; de⭑
parol⭑·o ĝis⭑ far⭑·o est⭑·as mal·proksim⭑·e .
a)
Kapabl⭑·o parol⭑·i: mi […] ven⭑·is ne⭑ kun⭑ super·ec⭑·o de⭑ parol⭑·o aŭ⭑
de⭑ saĝ⭑·ec·o ; al⭑ tiu portret⭑·o mank⭑·as nur⭑ la⭑ parol⭑·o.
b)
Permes⭑·o parol⭑·i: kiam⭑ kolekt⭑·iĝ·is la⭑ alt⭑+rang⭑·ul·oj, la⭑ faraon⁽⁺⁾·o
don⭑·is la⭑ parol⭑·on al⭑ la⭑ send⭑·it·o ; la⭑ parol⭑-vic⭑·o aparten⭑·as al⭑
vi.
c)
Prononc³·o, el·parol⭑·o: vi⭑·a parol⭑·o est⭑·as tut⭑·e ne·kompren⭑·ebl·a
kaj⭑ vi⭑·aj leter⭑·oj est⭑·as ĉiam⭑ skrib⭑·it·aj tut⭑·e ne·leg⭑·ebl·e .
2.
Sin⁸-sekv⭑·o da⭑ vort⭑·oj esprim⭑·ant·aj pens⭑·on: li⭑·a parol⭑·o flu⭑·as dolĉ⭑·e
kaj⭑ agrabl⭑·e ; li⭑·a hieraŭ⭑·a parol⭑·o est⭑·is tre⭑ bel⭑·a ; amik⭑·a, profet⭑·a
parol⭑·o; ne⭑ pri⭑ tio est⭑·as la⭑ parol⭑·o; ne⭑ kred⭑·u al⭑ parol⭑·o sen⭑
propr⭑·a kontrol⭑·o ; la⭑ vir⭑·in·o ven⭑·is al⭑ la⭑ tut⭑·a popol⭑·o kun⭑ si⭑·a saĝ⭑·a
parol⭑·o ; oft⭑·e ne·pri·pens⭑·it·a parol⭑·o vund⭑·as kiel⭑ glav⭑·o ; vi⭑·a parol⭑·o
est⭑·u: Jes⭑, jes⭑, ne⭑, ne⭑; ĉio ekster⭑ tio est⭑·as el⭑ mal·bon⭑·o ; en⭑
lingv⭑·oj natur⭑·aj pri⭑ nenio simil⭑·a pov⭑·as est⭑·i parol⭑·o ; liber⭑·o de⭑
parol⭑·o ne⭑ est⭑·as ver⭑·e absolut⭑·a .
3.
(uz⭑·at·a plural⁴·e) {Konsil⭑·o} , ide⭑·o, persvad⁹·o esprim⭑·at·a en⭑ seri⭑·o
kun⭑ ali⭑·aj sam⭑+cel⭑·aj: aŭskult⭑·u do⭑, , mi⭑·ajn parol⭑·ojn, kaj⭑
atent⭑·u ĉiu·jn mi⭑·ajn vort⭑·ojn ; vi est⭑·u gard⭑·at·a kontraŭ⭑ fremd⭑·a
edz⭑·in·o […], kies⭑ parol⭑·oj est⭑·as glat⭑·aj ; el·met⭑·u vi⭑·an kor⭑·on al⭑
instru⭑·o kaj⭑ vi⭑·ajn orel⭑·ojn al⭑ parol⭑·oj de⭑ prudent⭑·o .
Rim.: Tiu senc⭑·o esenc⭑·e ne⭑ diferenc⭑·as al⭑ la⭑ antaŭ⭑·a krom⭑ la⭑
plural⁴·a uz⭑·o en⭑ komun⭑+cel⭑·a kun·tekst⭑·o.
{ne·rekt⭑·a} , {rekt⭑·a}
parol⭑·a
1.
Esprim⭑·at·a per⭑ parol⭑·o: parol⭑·a ordon⭑·o, promes⭑·o; ni far⭑·is la⭑
kontrakt⭑·on ne⭑ skrib⭑·e sed⭑ parol⭑·e ; la⭑ man⭑+ĉur⁽⁺⁾·a kiel⭑ parol⭑·a lingv⭑·o
mal·aper⭑·os en⭑ dek⭑ jar⭑·oj, se⭑ oni ne⭑ al·pren⭑·os urĝ¹·ajn rimed⭑·ojn .
{buŝ⭑·a ^2} , {voĉ⭑·a}
2.
Rilat⭑·a al⭑ parol⭑·ad·o: grand⭑·a est⭑·as mi⭑·a parol⭑·a liber⭑·ec·o al⭑ vi,
grand⭑·a est⭑·as mi⭑·a fier⭑·ec·o pri⭑ vi ; neniu vi·n tromp⭑·u per⭑ parol⭑·a
al⭑+log⭑·ec·o ; ĉe⭑ parol⭑·a fak⭑·o, inter·naci⭑·a lingv⭑·o prezent⭑·as neŭtral²·an
fundament⭑·on por⭑ sen·ĝen⭑·a renkont⭑·iĝ·o .
parol⭑·ad·o
1.
Ag⭑·o long⭑·e parol⭑·i: la⭑ tro⭑ mult⭑·a parol⭑·ad·o lac⭑·ig·as li·n ; Mose⁽⁺⁾·o
fin⭑·is la⭑ parol⭑·ad·on de⭑ ĉiu·j ĉi⭑ tiu·j vort⭑·oj antaŭ⭑ la⭑ tut⭑·a
; ĉu⭑ vi⭑·a sen·en·hav⭑·a parol⭑·ad·o dev⭑·as silent⭑·ig·i la⭑ hom⭑·ojn ; li
daŭr⭑·ig·is si⭑·an parol⭑·ad·on ĝis⭑ nokt⭑·o-mez⭑·o ; dum⭑ tut⭑·a ĉi⭑ tiu parol⭑·ad·o
kaj⭑ diskut¹·ad·o, kiu nur⭑ por⭑ unu⭑ moment⭑·o est⭑·is in⭑-te⭑-romp⭑·it·a […] ;
li cert⭑·e ne⭑ elekt⭑·as tiu·jn lingv⭑·ojn, kiu·j kvazaŭ⭑ est⭑·as konform⭑·aj
al⭑ li⭑·aj organ¹·oj de⭑ parol⭑·ad·o, sed⭑ nur⭑ tiu·jn, kiu·jn li bezon⭑·as .
2.
Long⭑·e~daŭr⭑·a parol⭑·o antaŭ⭑ publik⭑·o: li far⭑·is du⭑ parol⭑·ad·ojn en⭑ la⭑
komerc⭑·a ĉambr⭑·o; mi ne⭑ far⭑·os long⭑·an parol⭑·ad·on, mi far⭑·os nur⭑
mal·long⭑·an rimark⭑·on ; post⭑ la⭑ pomp²·a parol⭑·ad·o pri⭑ la⭑ grav⭑·ec·o de⭑ l'⭑
scienc⭑·oj, la⭑ instru⭑·ist·o pren⭑·is krajon⭑·on kaj⭑ sur⭑ la⭑ alabastr¹·a
mur⭑·o komenc⭑·is skrib⭑·i la⭑ alfabet⭑·on ; tiel⭑ si·n esprim⭑·is antaŭ⭑
ne·long⭑·e, dum⭑ parol⭑·ad·o en⭑ la⭑ alban⁸·a parlament¹·o, la⭑ ĉef⭑·o de⭑ la⭑
plej⭑ grand⭑·a opozici²·a demokrat²·a parti⭑·o ; la⭑ pilot⭑·o far⭑·is la⭑
kutim⭑·an parol⭑·ad·on, bon⭑~ven⭑·ig·ant·e la⭑ pasaĝer⭑·ojn kaj⭑ don⭑·ant·e
kelk⭑·ajn inform¹·ojn pri⭑ la⭑ flug⭑·o . {diskurs⁽⁺⁾·o} , {lekci³·o} ,
{oraci⁽⁺⁾·o} , {orator¹·aĵ·o} , {preleg⁸·o}
parol⭑·em·a
Volont⭑·e, abund³·e parol⭑·ant·a: mal·jun⭑·a gard⭑·ist·o vigl⭑·a, parol⭑·em·a
hom⭑·o, kiu ŝajn⭑·e ĉio·n el·dir⭑·ad·is kaj⭑ tamen⭑ tre⭑ mult⭑·e kaŝ⭑·is en⭑ si⭑·a
kor⭑·o ; li est⭑·is help⭑·em·a kaj⭑ parol⭑·em·a, kaj⭑ li⭑·a parol⭑·em·ec·o ebl⭑·e
est⭑·is eĉ⭑ iom⭑ tro⭑ grand⭑·a ; la⭑ advokat¹·o tre⭑ kred⭑·ebl·e kon⭑·is bon⭑·e la⭑
hom⭑·on [kaj⭑] hav⭑·is bon⭑·an influ⭑·on sur⭑ la⭑ ĉagren⭑·on de⭑ la⭑ klient¹·o
kaj⭑ inklin⭑·ig·is li·n est⭑·i mal·kovr⭑·it·a kaj⭑ pli⭑ parol⭑·em·a .
parol⭑·ist·o
Hom⭑·o, kiu profesi⭑·e parol⭑·as, prezent⭑·ant·e la⭑ sci⭑·ig·ojn de⭑
amas⭑-inform¹·il·o, instituci⭑·o aŭ⭑ simil⭑·a: grand⭑·a parol⭑·ist·o est⭑·as dub⭑·a
far⭑·ist·o ; la⭑ parol⭑·oj de⭑ saĝ⭑·ul·oj est⭑·as kiel⭑ akr⭑·aj pint⭑·oj, kaj⭑
kiel⭑ en·bat⭑·it·aj najl⭑·oj est⭑·as la⭑ vort⭑·oj de⭑ publik⭑·aj parol⭑·ist·oj ;
vi⭑·a voĉ⭑·o est⭑·os kiel⭑ voĉ⭑·o de⭑ ventr⭑·o-parol⭑·ist·o el⭑ sub⭑ la⭑ ter⭑·o ; dum⭑
paf⭑·il·eg·oj fabrik⭑·iĝ·is, jam⭑ labor⭑·is gazet⭑·ist·oj, parol⭑·ist·oj, eĉ⭑
poet¹·oj ŝovinist¹·aj, por⭑ form⭑·i sent⭑·on ĝeneral¹·an ; parol⭑·ist·o de⭑ la⭑
prezid⭑·ant·o dir⭑·is: „Ni⭑·a politik¹·o […] ne⭑ ŝanĝ⭑·iĝ·is.“ ; li trov⭑·is
labor⭑·on de⭑ parol⭑·ist·o […] en⭑ la⭑ rus⭑·a sekci¹·o de⭑ la⭑ brit⁹·a
radi⭑·o-staci⭑·o .
al·parol⭑·i
(tr)
Direkt⭑·i si⭑·an parol⭑·on al⭑ iu: la⭑ knab⭑·o la⭑ tri⭑·an foj⭑·on al·parol⭑·is
li·n, sed⭑ van⭑·e ; almoz⭑·ul·o al·parol⭑·is la⭑ soldat⭑·on ; kvazaŭ⭑ profet⭑·a
sol⭑·ul·o mal·supr⭑·en ven⭑·int·a de⭑ mont⭑·o si⭑·a, li unu⭑ foj⭑·on en⭑ la⭑ jar⭑·o
al·parol⭑·is la⭑ popol⭑·on, kaj⭑ post⭑·e re·mal·aper⭑·is en⭑ silent⭑·on ; la⭑
franc⭑·a ministr¹·o ĉe·est⭑·is kaj⭑ al·parol⭑·is fremd⭑·ajn ambasador¹·ojn .
antaŭ·parol⭑·i
(tr)
Parol⭑·i antaŭ⭑ publik⭑·o: ho⭑ mal·saĝ⭑·ul·oj kaj⭑ kor⭑·e mal·vigl⭑·aj por⭑ kred⭑·i
ĉio·n, kio·n la⭑ profet⭑·oj antaŭ·parol⭑·is !
antaŭ·parol⭑·o
Akcesor³·a antaŭ⭑·a part⭑·o de⭑ iu parol⭑·ad·o aŭ⭑ {verk⭑·o} , destin¹·it·a por⭑
klar⭑·ig·i la⭑ tem⭑·on, la⭑ cel⭑·on, la⭑ metod¹·on: la⭑ oficir⭑·o komenc⭑·is sen⭑
ia⭑ antaŭ·parol⭑·o ; antaŭ·parol⭑·o liber⭑·ig·as de⭑ post·parol⭑·o ; ke⭑ la⭑
fabel⭑·oj est⭑·is efektiv⭑·e kolekt⭑·it·aj de⭑ frat⭑·oj kaj⭑ dikt⭑·it·aj
de⭑ kamp⭑·ar·aj rakont⭑·ant·oj, ― tio·n plej⭑ bon⭑·e montr⭑·as la⭑ sekv⭑·ant·a
fragment⭑·o el⭑ la⭑ antaŭ·parol⭑·o de⭑ frat⭑·oj . {en·konduk⭑·o} ,
{prolog¹·o}
ĉirkaŭ·parol⭑·i
(ntr)
Parol⭑·i ĉirkaŭ⭑ la⭑ koncern⭑·a tem⭑·o, ne⭑ tuŝ⭑·ant·e ĝi·n rekt⭑·e: oft⭑·e oni
pov⭑·as ĉirkaŭ·parol⭑·i la⭑ pronom⭑·on uz⭑·ant·e esprim⭑·on kiel⭑ „tiu (hom⭑·o)“
; mal·kaŝ⭑·e (sincer⭑·e) parol⭑·i, parol⭑·i eksplicite (per⭑ preciz⭑·aj
vort⭑·oj), ne⭑ ĉirkaŭ·parol⭑·i ; eŭfemism⁹·o aŭ⭑ ĉirkaŭ·parol⭑·o est⭑·as tip¹·o
de⭑ vort⭑-figur⭑·o kiu konsist⭑·as je⭑ uz⭑·o de⭑ pli⭑ mild²·a, ne·akr⭑·a vort⭑·o aŭ⭑
esprim⭑·o anstataŭ⭑ ali⭑·a kiu pov⭑·us vund⭑·ig·i la⭑ sent⭑·on ;
el·parol⭑·i
(tr)
1.
El·dir⭑·i, esprim⭑·i io·n: mi plen⭑·um·os al⭑ Vi mi⭑·ajn promes⭑·ojn, kiu·jn
el·ig⭑·is mi⭑·aj lip⭑·oj kaj⭑ el·parol⭑·is mi⭑·a buŝ⭑·o, kiam⭑ mi est⭑·is en⭑ prem⭑·o
; el⭑ si⭑·a buŝ⭑·o li el·parol⭑·is al⭑ mi ĉiu·jn tiu·jn vort⭑·ojn, kaj⭑ mi
skrib⭑·is en⭑ la⭑ libr⭑·on per⭑ ink⭑·o ; Kal⭑·a sid⭑·is silent⭑·e, dum⭑ li⭑·aj
el·parol⭑·it·aj pens⭑·oj fort⭑·e ŝi·n ekscit⭑·is .
2.
Dir⭑·i la⭑ vort⭑·ojn, la⭑ silab⭑·ojn per⭑ ĝust⭑·aj aŭ⭑ mal·ĝust⭑·aj son⭑·oj;
{prononc³·i} : ili dir⭑·is al⭑ li: dir⭑·u: „Ŝibolet“, li dir⭑·is: „
“, (kp {ŝibolet⁽⁺⁾·o} ) ĉar⭑ li ne⭑ pov⭑·is el·parol⭑·i ĝust⭑·e ;
ili ricev⭑·as franc⭑·an nom⭑·on, kiu·n mi ne⭑ pov⭑·as el·parol⭑·i kaj⭑ kiu mi·n
eĉ⭑ tut⭑·e ne⭑ interes⭑·as ; li⭑·a nom⭑·o est⭑·as tiel⭑ mal·facil⭑·e
el·parol⭑·ebl·a, ke⭑ vi tut⭑·e ne⭑ pov⭑·us ĝi·n el·parol⭑·i ; en⭑ ni⭑·a lingv⭑·o ne⭑
ekzist⭑·as du⭑·obl·aj vokal⭑·oj, sed⭑ ĉiu liter⭑·o est⭑·as el·parol⭑·at·a ĉiam⭑
egal⭑·e kaj⭑ ĉiam⭑ apart⭑·e .
fest⭑-parol⭑·ad·o
Publik⭑·a, solen⭑·a parol⭑·ad·o en⭑ apart⭑·a okaz⭑·o: mi leg⭑·ig·is al⭑ mi⭑·a
fi·lin⭑·o Seren²·a (de·nask⭑·a) la⭑ tekst⭑·on de⭑ la⭑ fest⭑-parol⭑·ad·o de⭑ Iv⁽⁺⁾·o
por⭑ la⭑ 39a UK en⭑ Harlem⁽⁺⁾·o ; la⭑ du⭑·a el·don⭑·o [de⭑ Elekt⭑·it·aj
parol⭑·ad·oj kaj⭑ preleg⁸·oj] est⭑·as pli·vast⭑·ig·it·a per⭑ la⭑ fest⭑-parol⭑·ad·oj
de⭑ la⭑ aŭtor⭑·o en⭑ la⭑ UK-oj⁽⁺⁾ en⭑ Helsink⁽⁺⁾·o (1969) kaj⭑ Vien⁽⁺⁾·o (1970) ;
la⭑ nov⭑~elekt⭑·it·a prezid⭑·ant·o en⭑ la⭑ fest⭑-parol⭑·ad·o dir⭑·is, ke⭑ nek⭑ li,
nek⭑ Serbi⁽⁺⁾·o akcept⭑·os Kosov⁽⁺⁾·on kiel⭑ nov⭑·an ŝtat⭑·on sur⭑ serb⁽⁺⁾·a
teritori²·o .
fi·parol⭑·i
Parol⭑·i mal·dec⭑·e, mal·ĝentil⭑·e, vulgar¹·e: ĉes⭑·u tiel⭑ fi·parol⭑·i ; „ili
bezon⭑·os kre⭑·i ali⭑·ajn nom⭑·ojn por⭑ fi·parol⭑·i pri⭑ ni!“, li dir⭑·is, jam⭑
antaŭ·vid⭑·ant·e la⭑ kritik⭑·ojn, kiu·jn ili ricev⭑·os .
inter·parol⭑·ej·o
Lok⭑·o por⭑ inter·parol⭑·oj, precip⭑·e tia kiu apart⭑·ig·as renkont⭑·iĝ·ant·ajn
inter·nul⭑·ojn kaj⭑ ekster·ul⭑·ojn: mi kun⭑ mi⭑·aj ge·patr⭑·oj kaj⭑ av⭑·in·o
vizit⭑·is li·n du⭑+foj⭑·e, sed⭑ mi ne⭑ sci⭑·is, ke⭑ mi est⭑·as en⭑
inter·parol⭑·ej·o de⭑ prizon⁽⁺⁾·o ; la⭑ kapel⭑·o uz⭑·iĝ·as kiel⭑ inter·parol⭑·ej·o .
inter·parol⭑·i
Plurope inter·ŝanĝ⭑·i dir⭑·ojn, opini⭑·ojn, propon⭑·ojn, sci⭑·aĵ·ojn: li
for·ir⭑·is kaj⭑ inter·parol⭑·is kun⭑ la⭑ ĉef·pastr⭑·oj kaj⭑ kapitan⭑·oj,
kia·mani¹·er·e trans·don⭑·i li·n ; ili inter·parol⭑·is preskaŭ⭑ dum⭑ la⭑ tut⭑·a
nokt⭑·o ; ili […] inter·parol⭑·is pri⭑ la⭑ nun⭑·a mal·modest⭑·ec·o de⭑ la⭑
mond⭑·o ; mi ne⭑ pov⭑·as plu⭑ inter·parol⭑·i kun⭑ vi ; ju⭑ pli⭑ ni
inter·parol⭑·is, des⭑ pli⭑ mi konvink⭑·iĝ·is, ke⭑ li iĝ⭑·is ŝovinist¹·o .
{negoc⭑·i}
inter·parol⭑·o
Pluropa inter·ŝanĝ⭑·o de⭑ inform¹·oj kaj⭑ pens⭑·oj; {konversaci³·o} :
Georg⭑·o ne⭑ atent⭑·is tiu·n inter·parol⭑·on, dir⭑·is adiaŭ⭑ kaj⭑ ir⭑·is ; post⭑
tiu inter·parol⭑·o la⭑ ambaŭ⭑ vir⭑·in·oj kaj⭑ la⭑ infan⭑·o el·iĝ⭑·is el⭑
vetur⭑·il·o ; la⭑ demand⭑·o, per⭑ kiu ŝi vid⭑·ebl·e ordinar⭑·e komenc⭑·ad·is la⭑
inter·parol⭑·ojn kun⭑ la⭑ ven⭑·ant·aj kandidat¹-in⭑·oj ; la⭑ rid⭑·ad·o de⭑ la⭑
infan⭑·oj kaj⭑ la⭑ bru⭑·aj inter·parol⭑·oj de⭑ la⭑ feliĉ⭑·aj famili⭑·oj,
kolekt⭑·iĝ·int·aj ĉirkaŭ⭑ la⭑ fest⭑·e aranĝ⭑·it·aj tabl⭑·oj ; ĉambr⭑·o de⭑
inter·parol⭑·oj ; en⭑ la⭑ templ¹·o hilel⁽⁺⁾·ist·a mi aŭskult⭑·ad·os […]
filozofi¹·e-etik¹·ajn inter·parol⭑·ojn .
kontraŭ·parol⭑·i
(x)
Argument⭑·i kontraŭ⭑ iu aŭ⭑ io: kiam⭑ la⭑ Jud³·oj kontraŭ·parol⭑·is, tiam⭑
mi est⭑·is dev⭑·ig·at·a apelaci³·i al⭑ Cezar⁽⁺⁾·o ; ĉar⭑ neniu al⭑ ili
kontraŭ·parol⭑·is, tio kompren⭑·ebl·e est⭑·is rigard⭑·at·a kiel⭑ ver⭑·aĵ·o ;
kiam⭑ oni montr⭑·is al⭑ la⭑ hom⭑·oj la⭑ fort⭑·on de⭑ la⭑ vapor⭑·o kaj⭑ ĝi⭑·an
uz⭑·ebl·ec·on […] kia prudent⭑·a hom⭑·o pov⭑·us io·n kontraŭ·parol⭑·i kontraŭ⭑
ĝi ? sen·senc⭑·aj kontraŭ·parol⭑·oj . {kontest⁸·i} , {refut¹·i}
kun·parol⭑·ant·o
Person⭑·o, kun⭑ kiu oni inter·ŝanĝ⭑·as dir⭑·ojn: mi⭑·a kun·parol⭑·ant·o hav⭑·is
mezur⭑·il·on, or⭑·an verg⭑·on, por⭑ mezur⭑·i la⭑ urb⭑·on kaj⭑ ĝi⭑·ajn pord⭑·eg·ojn
; la⭑ membr⭑·o de⭑ unu⭑ naci⭑·o humil⭑·iĝ·as antaŭ⭑ membr⭑·o de⭑ ali⭑·a naci⭑·o
[…] kaj⭑ sent⭑·as si·n ĝen⭑·at·a antaŭ⭑ si⭑·a kun·parol⭑·ant·o ; li rapid⭑·e
el·pren⭑·is el⭑ la⭑ poŝ⭑·o mon⭑·uj·on kaj⭑ tuj⭑ el·kalkul⭑·is al⭑ la⭑ vilaĝ⭑·an·o
tri⭑×cent⭑ rubl¹·ojn, kiu·jn li⭑·a kun·parol⭑·ant·o pren⭑·is kaj⭑ trankvil⭑·e
kaŝ⭑·is en⭑ si⭑·an poŝ⭑·on ; ebl⭑·e io simil⭑·a ekzist⭑·as ankaŭ⭑ en⭑ la⭑
ge·patr⭑·a lingv⭑·o de⭑ mi⭑·a kun·parol⭑·ant·o .
laŭd⭑-parol⭑·o, laŭd⭑-parol⭑·ad·o
Solen⭑·a parol⭑·a aŭ⭑ skrib⭑·a laŭd⭑·o; {laŭdaci⁽⁺⁾·o} , {panegir⁽⁺⁾·o} : la⭑
film⁸·o montr⭑·as la⭑ laŭd⭑-parol⭑·on de⭑ prezid⭑·ant·o al⭑
la⭑ jubile¹·ul·o ; amas⭑-komunik⭑·il·oj omaĝ⁹·is per⭑ raport⭑·oj kaj⭑
laŭd⭑-parol⭑·ad·oj la⭑ 75-an nask⭑·iĝ-dat⭑-re·ven⭑·on de⭑ .
por·parol⭑·ant·o
Person⭑·o, kiu defend⭑·as la⭑ interes⭑·ojn de⭑ iu aŭ⭑ de⭑ ia⭑ afer⭑·o antaŭ⭑
iu; {advokat¹·o^2} : „est⭑·as evident¹·e, ke⭑ tiu mon⭑·o post⭑·e mank⭑·os
ali⭑+lok⭑·e“, dir⭑·is la⭑ por·parol⭑·ant·o de⭑ la⭑ ministr¹·ej·o ; mal·permes⭑·o de⭑
tabak⭑-fum⭑·o en⭑ la⭑ labor⭑·ej·oj ankoraŭ⭑ ne⭑ aktual⁴·as, konfirm⭑·is
komision⁴·a por·parol⭑·ant·o ; la⭑ ĉef⭑·o de⭑ la⭑ Skot⁽⁺⁾·a Naci⭑·a Parti⭑·o kaj⭑ la⭑
plej⭑ fervor⭑·a por·parol⭑·ant·o de⭑ sen·de·pend⭑·iĝ·o, vol⭑·is, ke⭑
referendum⁽⁺⁾·il·o prezent⭑·u tri⭑ ebl⭑·ojn por⭑ determin²·i la⭑ sort⭑·on de⭑
Skot⁽⁺⁾-land⭑·o .
post·parol⭑·o
Akcesor³·a post⭑·a part⭑·o de⭑ iu parol⭑·ad·o aŭ⭑ {verk⭑·o} , destin¹·it·a por⭑
ĝi·n konklud⭑·i, aŭ⭑ al·don⭑·i rilat⭑·ant·ajn inform¹·ojn: antaŭ·parol⭑·o
liber⭑·ig·as de⭑ post·parol⭑·o ; en⭑ la⭑ post·parol⭑·o oni don⭑·as interes⭑·ajn
inform¹·ojn pri⭑ ek·est⭑·aj faz¹·oj dum⭑ la⭑ prepar⭑·ad·o de⭑ la⭑ libr⭑·o ; en⭑
iom⭑ mal·long⭑·ig·it·a form⭑·o publik⭑·ig·it·a en⭑ la⭑ prezent⭑·at·a libr⭑·o kiel⭑
post·parol⭑·o .
pri·parol⭑·i
(tr)
Esprim⭑·i si⭑·an pens⭑·on, si⭑·an opini⭑·on pri⭑ io: ni ĉiu·j kun·ven⭑·is, por⭑
pri·parol⭑·i tre⭑ grav⭑·an afer⭑·on, sed⭑ ni ne⭑ pov⭑·is ating⭑·i ia·n
rezultat⭑·on, kaj⭑ ni dis·ir⭑·is ; dum⭑ ili pri·parol⭑·is tio·n, li mem⭑
star⭑·is mez⭑·e de⭑ ili ; mi ne⭑ kuraĝ⭑·os pri·parol⭑·i io·n, krom⭑ tio, kio·n
Krist⭑·o far⭑·is per⭑ mi ; ; sed⭑ ni ne⭑ pov⭑·is ating⭑·i ia·n rezultat⭑·on,
kaj⭑ ni dis·ir⭑·is oni raport⭑·is pri⭑ tio al⭑ la⭑ polic⭑·o, oni pri·parol⭑·is
la⭑ okaz⭑·int·aĵ·on, kaj⭑ maten⭑·e oni trans·port⭑·is la⭑ korp⭑·on en⭑ la⭑
hospital¹·on ; la⭑ vojaĝ⭑·on ni pri·parol⭑·is jam⭑ dum⭑ jar⭑·oj, kaj⭑ nun⭑ ĝi
dev⭑·is efektiv⭑·iĝ·i .
pri·parol⭑·ind·a
Kiu·n ind⭑·as pri·parol⭑·i, ĝeneral¹·e grav⭑·a, {interes⭑·a} : [ĝi] rakont⭑·is
pri⭑ la⭑ batal⭑·o, kiu tie okaz⭑·is kaj⭑ kiu en⭑ efektiv⭑·ec·o ne⭑ est⭑·is
pri·parol⭑·ind·a ; aper⭑·is nov⭑·a versi⁹·o sub⭑ la⭑ titol⭑·o „Lern⭑·o-libr⭑·o de⭑
la⭑ lingv⭑·o Esperant⭑·o“, ekzist⭑·as ankaŭ⭑ pri·labor⭑·it·a ret⭑·a versi⁹·o,
kiu·n el·ŝut⭑·is mil⭑·oj de⭑ person⭑·oj, la⭑ lern⭑·o-libr⭑·o est⭑·as uz⭑·at·a en⭑
amas⭑·a ret⭑·a kurs¹·o – tio est⭑·as tri⭑ apart⭑·e pri·parol⭑·ind·aj histori⭑·oj
.
pro·parol⭑·ant·o
{Por·parol⭑·ant·o} : se⭑ li hav⭑·as por⭑ si anĝel⭑·on pro·parol⭑·ant·on,
kvankam⭑ unu⭑ el⭑ mil⭑, kiu el·montr⭑·us pri⭑ la⭑ hom⭑·o li⭑·an prav⭑·ec·on,
tiam⭑ Li indulg⭑·as li·n ; la⭑ pro·parol⭑·ant·o de⭑ la⭑ uson⁹·a ambasad⁸·o
klar⭑·ig·is, ke⭑ Uson⁹·o kred⭑·as, ke⭑ la⭑ daŭr⭑·ig·o de⭑ la⭑ diskut¹·o inter⭑ la⭑
part⭑·o-pren⭑·ant·aj parti⭑·oj help⭑·os solv⭑·i la⭑ rest⭑·ant·ajn demand⭑·ojn ; la⭑
polic⭑·o ricev⭑·as vid⭑-bend⁸·on, kie laŭ·dir⭑·a pro·parol⭑·ant·o de⭑ Al·kaid⁽⁺⁾·o
atribu¹·as al⭑ ĝi la⭑ atenc⭑·ojn .
Rim.: Malgraŭ⭑ la⭑ bibli¹·a ekzempl⭑·o ĉi⭑ tiu vort⭑·o ŝajn⭑·as evit⭑·ind·a
pro⭑ la⭑ mal·facil⭑·o interpret¹·i ĝi·n sur·baz¹·e de⭑ la⭑ normal¹·a senc⭑·o de⭑
prepozici⭑·o „pro⭑“. Ŝajn⭑·as est⭑·i paŭs⁽⁺⁾·aĵ·o el⭑ la⭑ latin⁽⁺⁾·a: „ “
sat⭑~parol⭑·i, fin⭑-parol⭑·i
Parol⭑·i sufiĉ⭑·e, ĝis⭑ la⭑ stat⭑·o en⭑ kiu oni ne⭑ plu⭑ dezir⭑·as parol⭑·i: mi
ja⭑ ĉiam⭑ silent⭑·as, ĉiam⭑ mi hav⭑·as seren²·an vizaĝ⭑·on, permes⭑·u do⭑ al⭑
mi sat⭑~parol⭑·i hodiaŭ⭑... .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.166 2023/12/12 20:10:25 ]
__________________________________________________________________