vidu ankaŭ la klarigojn
pend·/·i

pend·i

   (ntr)

   1.
          Est·i al·lig·it·a per unu ekstrem·o tiel, ke la ceter·o est·as liber·a,
          ne tuŝ·ant·e la ter·on  plank·on: grand·a pir-arb·o, sur kiu pend·is
          la plej bel·aj frukt·oj ; sur la verd·a roz·o-frukt·o pend·is ankoraŭ
          nur kelk·e da pal·iĝ·int·aj foli·oj ; glav·o pend·is ĉe li·a flank·o; la
          har·oj pend·is mal·supr·en sur la ŝultr·ojn ; lamp·o pend·as de la
          plafon·o; mal·nov·a portret·o […] pend·is sur la mur·o ; orel+pend·aĵ·o;
          li·aj man·oj pend·is sen·fort·e sur la nigr·a vest·o ; larm·o pend·is en
          ŝi·aj long·aj okul-har·oj ; dog¹·o [kun] el·pend·ant·a lang·o ; kristal·aj
          lustr·oj pend·is de sur la plafon·o ; la pord·o de·lev·iĝ·is de unu
          hok·o kaj pend·is tiel mal·rekt·e, ke tra la fend·o oni pov·is
          tra·ŝov·iĝ·i ; la aŭskult·ant·ar·o kvazaŭ pend·is je la lip·oj de l'
          orator¹·o (avid·e aŭskult·is).

   2.
          Est·i {pend·um·it·a} : long·e ŝtel·as ŝtel·ist·o, tamen fin·e li pend·os ;
          tajlor·o krim·is, bot·ist·o pend·as .

   3.
          Rest·i sen·mov·e super iu  io; {ŝveb³·i} : super ĉio ĉi pend·is la
          pur·a ĉiel·o ; rok³·aj mur·oj tie star·is alt·e […] oft·e sur ili·aj
          supr·oj pend·is nub·oj ; la nud·a lun·o pend·is alt·e en la klar·a ĉiel·o
          ; super la hom-amas·o pend·is polv·o kaj tumult·o; plumb·a nebul·o
          pend·is super la ter·o ; rok³·a plat·aĵ·o, kiu ark·o-form·e pend·as super
          la bord·o de Rejn⁽⁺⁾·o ; ili·aj ĝem·oj pend·is en la venen·it·a aer·o de l'
          kajut·o ; la akcipitr·o flug-pend·as super kolomb·o; pend·os sur li la
          tut·a glor·o de la dom·o de li·a patr·o ; grav·a danĝer·o pend·as super
          ni·a entrepren·o (minac·as ĝi·n); ĝis tiam ni·a afer·o pend·as en la
          aer·o (est·as tut·e ne·cert·a) .

pend·ig·i

   1.
          Fiks¹·i io·n ĉe unu ekstrem·o tiel, ke la ali·a ne tuŝ·u ter·on 
          plank·on: mi ne pend·ig·is mi·an ĉap·on sur la arb·et·o, sed ĝi
          flug·ant·e pend·iĝ·is sur la branĉ·oj ; li de·met·is la mal·sek·an
          mantel·on kaj pend·ig·is ĝi·n […] ĉe la vest·ing·o .

   2.
          {Pend·um·i} : en dom·' de pend·ig·it·o pri ŝnur·o ne parol·u ; por
          pend·ig·i ŝtel·ist·on, antaŭ·e li·n kapt·u .

   3.
          {Kruc·um·i} : la princ·oj est·as pend·ig·it·aj je si·aj man·oj .

pend·ig·il·o

          {Pend·um·il·o} : ekster la urb·o est·is konstru·it·a grand·a pend·ig·il·o,
          ĉirkaŭ·e star·is la soldat·oj ; Johan·o est·is kondamn·it·a kaj
          konduk·it·a al la pend·ig·il·o .

pend·ing·o

          {Pend·um·il·o} : sur la unu·a renkont·it·a pend·ing·o oni dev·as pend·ig·i
          tiu·n kanajl·on .

pend·um·i

          {Mort·ig·i} pend·ig·ant·e per ĉirkaŭ·kol·a ŝnur·o; {pend·ig·i^2} : pend·um·i
          krim·ul·on; si·n pend·um·i; pend·um·ind·a fripon·o; drakon⁽⁺⁾·a juĝ·ist·o
           , kiu laŭ legend·o en la 15a jar-cent·o kondamn·is kaj
          pend·um·is si·an propr·an fil·on je la fenestr·o de tur·o ; li tiom
          sufer·is de depresi⁽⁺⁾·o, ke post unu tag·o li prov·is pend·um·i si·n en
          la karcer¹·o . {ekzekut·i}

pend·um·il·o

          Trab·aĵ·o destin¹·it·a por pend·um·i ekzekut·at·ojn; {pend·ig·il·o} :
          person·oj, kiu·j zorg·is pri la star·ig·o  pri ripar¹·o de la
          pend·um·il·oj, hav·is apart·e mal·alt·an renom⁽⁺⁾·on, kaj sam·e la person·oj,
          kiu·j plen·um·is la mort-pun·on .

de·pend·a

   1.
          De·pend·ant·a, ne·liber·a: de·pend·a situaci·o; lingv·o ĉiam de·pend·a de
          ĝi·a aŭtor·o ; la loĝ·ant·ar·o de tiu·j land·oj ·as pli kaj pli
          de·pend·a de nutr·aĵ-liver·ad·o el okcident·o .

   2.
          {ne-de·pend·a.}

de·pend·e de, de·pend·e je

   (prepozici·aĵ·o)

          Ne mem·star·e, sed influ·it·e de, {laŭ^3} : li·a frak·o el silk·o […]
          bril·et·as verd·e, ruĝ·e kaj blu·e, de·pend·e de tio, en kia direkt·o li
          si·n turn·as ; supr·e kaj mal·supr·e est·as la sam·a afer·o, de·pend·e de
          la vid-punkt·o, kiu·n oni okup·as ; de·pend·e de la cirkonstanc·oj ; la
          son·oj pov·as diferenc·i iom·et·e, de·pend·e de kia komput⁹·il·o aŭd·ig·as
          ili·n .

de·pend·i

   (ntr)

   1.
          Est·i sub·ig·it·a sub ies vol·o  pov·o: la fil·o de·pend·as de si·a
          patr·o; la afer·o ne de·pend·as de mi·a vol·o ; la pag·o […] de·pend·os
          […] de vi·a labor·o ; de vi·a lang·o de·pend·as ili·a viv·o ; ne de ili
          de·pend·as ili·a bon~stat·o ; la sort·o de hom·o de·pend·as de la
          Etern·ul·o ; de ili de·pend·as, ĉu la nov·a organiz¹·o est·os kontent·ig·a
           ne. {obe·i} , {sub·met·it·a} .

   2.
          Est·i lig·it·a kun io per mal·larĝ·a rilat·o de konsekvenc·o: [tio]
          de·pend·as de divers·aj cirkonstanc·oj ; tio de·pend·as de la vent·o
          kaj veter·o ; ĉio de·pend·as de la kutim·o ; ĉio de·pend·as de se kaj
          kiam ; mi·a feliĉ·o de·pend·as de tio, ĉu mi edz·iĝ·os al ŝi; de·pend·e
          de tio, kiel (laŭ tio kiel) li al mi respond·os.

   3.
          Est·i konsist·ig·a part·o de tut·o: tiu ĝarden·o de·pend·as de la bien·o;
          la afer·oj, kiu·j de·pend·as de ni·a meti·o; tiu vilaĝ·o ne de·pend·as de
          ni·a distrikt·o. {aparten·i} .

          Rim.: Ĉi tiu·n senc·on ^3 mi opini·as fremd·a al Esperant·o.

el·pend·aĵ·o

          Plat·o pend·ant·a super butik·o kaj sign·ant·a la spec·on de komerc·o;
          {ŝild·o^3.a} : La ruĝ·et·a el·pend·aĵ·o el·rigard·is kun si·aj or·aj, en
          la sun·o bril·ant·aj liter·oj ; la el·pend·aĵ·o, fleks·it·a super la
          en·ir·ej·o en la angul·o ĉe ambaŭ flank·oj de la fasad¹·o, est·is
          montr·ant·a elefant·an kap·on .

ne-de·pend·a

   1.
          Ne de·pend·ant·a: li·a ag·ad·o subit·e ĉes·is pro kial·oj, de li
          ne-de·pend·aj ; mi·a ne·de·pend·em·a natur·o ig·is mi·n ĉiam ne·kapabl·a por
          la sub·met·iĝ·oj, kiu·j neces·as por tiu, kiu vol·as kun·viv·ad·i kun la
          hom·oj . Kvazaŭ·a sinonim¹·o: {sen·de·pend·a} .

   2.

        a)
                (p.p. {okaz·oj} ) Tia·j, ke la probabl³·o de ili·a {komun·aĵ·o}
                egal·as al la produt⁽⁺⁾·o de ili·aj probabl³·oj: se  kaj 
                est·as okaz·oj ne-de·pend·aj kun ne·nul·a probabl³·o, la {kondiĉ·a
                probabl³·o} de unu, sci·ant·e, ke okaz·is la du·a, egal·as al la
                probabl³·o de la unu·a (simb.  ).

        b)
                (p.p. du {hazard²·aj variabl⁽⁺⁾·oj}  kaj  super la sam·a
                {probabl³·o-spac·o} ) Tia·j, ke por ajn·aj reel⁽⁺⁾·oj  kaj  la
                okaz·oj  kaj  est·as ne-de·pend·aj ^2.a: se
                du variabl⁽⁺⁾·oj est·as ne-de·pend·aj, la ekspekt⁽⁺⁾·o de ili·a produt⁽⁺⁾·o
                egal·as al la produt⁽⁺⁾·o de ili·aj respektiv²·aj ekspekt⁽⁺⁾·oj (simb.
                 ).

                Rim.: Trov·ebl·asstokast⁽⁺⁾·e ne-de·pend·aen , probabl³·e kun la
                senc·oj ^2.a kaj ^2.b. Por la sam·aj senc·oj trov·ebl·asstokast⁽⁺⁾·e sen·de·pend·aen .

        c)
                {linear⁽⁺⁾·e ne-de·pend·a} , de·pend·a kaj ne-de·pend·a {variabl⁽⁺⁾·oj} .

sen·de·pend·a

          De·pend·ant·a de neniu  nenio, tut·e liber·a: mi jam est·as plen+aĝ·a
          kaj sen·de·pend·a ; la sen·de·pend·a pol·a Respublik¹·o konsist·is el du
          ĉef·aj part·oj: Pol·a kron·o kaj Litv⁽⁺⁾·o ; riĉ·ec·o est·as unu el la plej
          neces·aj kondiĉ·oj de feliĉ·o, ĉar nur ĝi don·as sen·de·pend·an
          situaci·on .

sen·de·pend·e, ĉu

   (de·pend·ig·a konjunkci·o)

          Egal·e ĉu tio efektiv·as  ne; kia ajn est·as la tiu+rilat·a
          situaci·o: la estr·ar·o klopod·as sekv·i ĉio·n, kio okaz·as favor·e al
          Esperant·o, sen·de·pend·e ĉu tio est·as atribu¹·ebl·a  ne al la propr·a
          organiz¹·aĵ·o .

sen·de·pend·e de, sen·de·pend·e je

   (prepozici·aĵ·o)

          Sen influ·o de, ne reg·at·e de, mem·star·e: sen·pend·e de la situaci·o,
          kiu·n hom·o hav·as en la mond·o […] ĉiu·j est·as egal·aj .

sen·de·pend·ec·o

          Plen·a {mem·reg·ec·o} : ĉiu·j dezir·as la sen·de·pend·ec·on de la land·o;
          Hindi⁽⁺⁾·a sen·de·pend·ec·o re·al·iĝ·is sen arm·il·oj, al·front·int·e potenc·eg·an
          brit⁹·an arme¹·on . {aŭtonom⁴·ec·o} , {suveren⁽⁺⁾·ec·o}

sen·de·pend·ism·o

          Politik¹·a mov·ad·o por mem·star·ig·o de provinc·o  de part·o de regn·o:
          balot²·ad·o en Skot⁽⁺⁾-land·o pov·as sign·i kresk·on de la land·a
          sen·de·pend·ism·o .

sen·de·pend·ist·o

          {senpendism} an·o: la okup·ad·o trans·form·iĝ·as en arm·it·a batal·o
          kontraŭ la sen·de·pend·ist·oj

super·pend·i

   (x)

          Pend·i, rest·i sen·mov·e super: el fend·oj kaj tru·oj kresk·is siring·aj
          arb·et·aĵ·oj, kiu·j super·pend·ig·is si·ajn branĉ·ojn super la mal·grand·aj
          mal·alt·aj dom·oj ĉe la intern·a flank·o de la urb·a mur·eg·o ; la
          mal·pli grand·a lun·o aper·is post la super·pend·ant·aj tegment·oj .

linear⁽⁺⁾·e de·pend·a

          {linear⁽⁺⁾·e ne-de·pend·a.}

linear⁽⁺⁾·e ne-de·pend·a, linear⁽⁺⁾·e sen·de·pend·a

          (p.p. {vektor⁽⁺⁾·oj} ) Tia·j, ke {linear⁽⁺⁾·a kombin·aĵ·o} el ili est·as
          nul·a, se kaj nur se ĉiu·j ĝi·aj {koeficient¹·oj} est·as mem nul·aj: en
          polinom⁽⁺⁾·--ring·o, konsider·at·a kiel {modul¹·o} super ĝi·a baz¹·a ring·o,
          la polinom⁽⁺⁾·oj  est·as ne-de·pend·aj unu·j de la ali·aj.
          {liber·a.}

          Rim.: Pro oportun·ec·o oni dir·as ankaŭde·pend·as de  “, „
           est·as de·pend·a deanstataŭkaj  ne est·as
          ne-de·pend·aj“, kajne de·pend·as deanstataŭkaj
           est·as ne-de·pend·aj“.

liter+pend·aĵ·o

          Tiu part·o de laprofund·aj“ {minuskl⁹·oj} (g, ĝ, j, ĵ, p ktp) kiu
          sink⁽⁺⁾·as pli mal·alt·en ol la trunk·o (ol la sub·a rand·o de la liter·oj
          kiel z  m): kompakt⁹·a tip¹·ar·o kun mal·grand·aj liter+pend·aĵ·oj.

mal·pend·aĵ·o

          Tiu part·o de laalt·aj“ {minuskl⁹·oj} (b, d, f, h, k ktp) kiu
          etend·iĝ·as super la trunk·on (pli alt·en ol la supr·a rand·o de la
          liter·oj kiel z  v): la liter·o ĥ hav·as ĉapel·on super si·a
          mal·pend·aĵ·o  super la genu·o.

orel+pend·aĵ·o

          {Orel-ring·o} : la sinjor·in·o est·is riĉ·e kaj koket·e vest·it·a, ŝi·aj
          orel+pend·aĵ·oj el perl·oj bril·e radi·is mal·proksim·en sub la sun·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.155 2023/10/20 14:25:20 ]
     __________________________________________________________________