perd⭑·/·i

perd⭑·i

   (tr)
   Ne·vol⭑·e {sen·iĝ⭑·i} je⭑ posed⭑·aĵ·o:

   1.
          Ĉes⭑·i posed⭑·i, ne⭑ plu⭑ hav⭑·i: mi vol⭑·is ŝlos⭑·i la⭑ pord⭑·on, sed⭑ mi
          perd⭑·is la⭑ ŝlos⭑·il·on ; dum⭑ la⭑ mal·san⭑·o, li perd⭑·is ses⭑ kilogram⭑·ojn
          de⭑ si⭑·a pez⭑·o; perd⭑·i la⭑ voĉ⭑·on, la⭑ spir⭑·on, la⭑ apetit¹·on, la⭑ dorm⭑·an
          ripoz⭑·on, la⭑ viv⭑·on, la⭑ pacienc⭑·on, si⭑·an feliĉ⭑·on, gaj⭑·ec·on, influ⭑·on,
          fort⭑·on, kuraĝ⭑·on, konsci⭑·on; perd⭑·i la⭑ favor⭑·on de⭑ iu, la⭑ konfid⭑·on
          de⭑ iu; perd⭑·i la⭑ konfid⭑·on al⭑ iu; tie la⭑ bord⭑·oj de⭑ la⭑ river⭑·o
          perd⭑·as si⭑·an rid⭑·ant·an mien⭑·on; tiu argument⭑·o perd⭑·is nun⭑ si⭑·an
          valor⭑·on; la⭑ lingv⭑·o de⭑ tiu temp⭑·o perd⭑·is absolut⭑·e nenio·n el⭑ si⭑·a
          valor⭑·o; la⭑ entrepren⭑·o perd⭑·as ĉia·n senc⭑·on kaj⭑ cel⭑·on.

   2.
          Ne⭑ gajn⭑·i io·n, kio·n oni pov⭑·us ek·posed⭑·i: vi ne⭑ mult⭑·on perd⭑·os per⭑
          vi⭑·a for·est⭑·o; perd⭑·i la⭑ batal⭑·on (est⭑·i venk⭑·it·a); perd⭑·i la⭑ lud⭑·on.

   3.
          Van⭑·e uz⭑·i: perd⭑·i la⭑ temp⭑·on kant⭑·ant·e; van⭑·e vi perd⭑·is vi⭑·ajn
          vort⭑·ojn. {mal·ŝpar⭑·i}

   4.
          Ne⭑ plu⭑ vid⭑·i io·n aŭ⭑ iu·n mal·aper⭑·ant·an; ne⭑ pov⭑·i plu⭑ re·trov⭑·i: perd⭑·i
          en⭑ la⭑ prem⭑·ad·o si⭑·an akompan⭑·ant·on; perd⭑·i iu·n el⭑ la⭑ okul⭑·oj, el⭑ la⭑
          vid⭑·o; sid⭑·i en⭑ angul⭑·o perd⭑·it·a en⭑ ombr⭑·o; perd⭑·i la⭑ voj⭑·on.

   5.
          Ruin⭑·ig·i, mal·sukces⭑·ig·i, neni⭑·ig·i: ni est⭑·as perd⭑·it·aj (tuj⭑
          pere⭑·ont·aj) sen·re·ven⭑·e; ĉio est⭑·as perd⭑·it·a; bon⭑·o far⭑·it·a ne⭑ est⭑·os
          perd⭑·it·a; vi est⭑·as perd⭑·it·aj (venk⭑·it·aj). {konsum⭑·iĝ·i} , {mal·aper⭑·i}
          , {pere⭑·i 2}

perd⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Mal·aper⭑·i, tiel⭑ ke⭑ oni ne⭑ re·trov⭑·as ĝi·n: perd⭑·iĝ·as per⭑ prunt⭑·e~don⭑·o
          amik⭑·o kaj⭑ mon⭑·o ; mi⭑·a leter⭑·o perd⭑·iĝ·is; li⭑·a voĉ⭑·o perd⭑·iĝ·is (ne⭑
          est⭑·is aŭd⭑·at·a, rimark⭑·at·a) en⭑ la⭑ bru⭑·eg·o; el·serĉ⭑·i perd⭑·iĝ·int·an
          ŝaf⭑·on; ili unu⭑·op·e aŭ⭑ du⭑·op·e for·las⭑·as la⭑ universitat⭑·an kort⭑·on kaj⭑
          perd⭑·iĝ·as en⭑ la⭑ popol⭑·aj amas⭑·oj; li perd⭑·iĝ·as (perd⭑·as la⭑ voj⭑·on,
          forges⭑·as la⭑ cel⭑·on) en⭑ mal·grav⭑·aj flank⭑·aj afer⭑·oj; ekzist⭑·as
          est⭑·ont·ec·o kaj⭑ vi⭑·a esper⭑·o ne⭑ perd⭑·iĝ·os; mult⭑·aj sem⭑·oj perd⭑·iĝ·as
          (van⭑·e neni⭑·iĝ·as).

dis·perd⭑·i

   (tr)

          Po⭑~iom⭑·e perd⭑·i aĵ⭑·ojn: tie li dis·perd⭑·is si⭑·an hav⭑·on per⭑ diboĉ⭑·a
          viv⭑·ad·o .

for·perd⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Mal·proksim⭑·iĝ·i, el·glit⭑·i kaj⭑ mal·aper⭑·i: dir⭑·u, pro⭑ Di⭑·o, kie·n vi
          for·perd⭑·iĝ·is! ; ni⭑·aj kun·ven⭑·oj for·perd⭑·iĝ·as en⭑ la⭑ amas⭑·o da⭑ ali⭑·aj
          kun·ven⭑·oj.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2023/10/30 06:32:56 ]
     __________________________________________________________________