perfekt⭑·/·o

perfekt⭑·o

          Verb⭑·a {temp⭑·o} uz⭑·at·a en⭑ kelk⭑·aj lingv⭑·oj por⭑ montr⭑·i rezultat⭑·on de⭑
          ag⭑·o tut⭑·e plen⭑·um·it·a, ne⭑ preciz⭑·ig·ant·e kiam⭑ ĝi plen⭑·um·iĝ·is:
          verb⭑·o-form⭑·oj, intenc⭑·e el·las⭑·it·aj el⭑ Esperant⭑·o de⭑ Zamenhof:
          perfekt⭑·o, pluskvamperfekt⁽⁺⁾·o, imperfekt²·o k.a. {preterit²·o}
          {imperfekt²·o}

          Rim.: Ekzist⭑·as nenia logik¹·a rilat⭑·o inter⭑ la⭑ gramatik⭑·a termin⭑·o
          perfekt⭑·o kaj⭑ la⭑ fundament⭑·a radik⭑·o „ {perfekt} /“. Tut⭑·e prav⭑·e
          Kab⁽⁺⁾·e en⭑ si⭑·a vort⭑·ar·o apart⭑·ig·as la⭑ gramatik⭑·an termin⭑·on en⭑ apart⭑·an
          artikol⭑·on, kiel⭑ homonim¹·on. Iam⭑ en⭑ Latin⁽⁺⁾·o inter⭑ tiu·j vort⭑·oj
          ekzist⭑·is etimologi²·a rilat⭑·o, sed⭑ nun⭑ en⭑ Esperant⭑·o ili est⭑·as pur⭑·aj
          homonim¹·oj.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.7 2023/10/20 14:25:20 ]
     __________________________________________________________________