perfid⭑·/·i

perfid⭑·i

   (tr)

          Mal·lojal¹·i, ag⭑·i {tromp⭑·e} , mal·konform⭑·e al⭑ ies⭑ fid⭑·o:

        a)
                Mal·lojal¹·e {for·las⭑·i} iu·n en⭑ danĝer⭑·o; mal·lojal¹·e mal·serv⭑·i la⭑
                interes⭑·ojn de⭑ fid⭑·ant·a person⭑·o aŭ⭑ si⭑·a grup⭑·o, por⭑ profit⭑·o de⭑
                mal·amik⭑·o: perfid⭑·i si⭑·an estr⭑·on, parti⭑·on, patr⭑·uj·on; Jesu³·o
                dir⭑·is al⭑ li:  , ĉu⭑ vi perfid⭑·as per⭑ kis⭑·o la⭑ Fil⭑·on de⭑
                hom⭑·o ? simpl⭑·a sin⁸+gard⭑·em·o […] ordon⭑·is evit⭑·i rilat⭑·ojn kun⭑
                ili, por⭑ ne⭑ perfid⭑·i ili·n ; la⭑ ĉef·pastr⭑·oj perfid⭑·is la⭑
                ŝtat⭑·on ; la⭑ serv⭑·ist·o de⭑ la⭑ reĝ⭑·o perfid⭑·is si⭑·an sinjor⭑·on,
                oni sci⭑·is ekster⭑·e, kie oni pov⭑·as li·n traf⭑·i, kaj⭑ iu ĵet⭑·is
                ŝton⭑·on tra⭑ la⭑ fenestr⭑·o, kaj⭑ la⭑ reĝ⭑·o fal⭑·is sen·viv⭑·a ;
                ŝtel⭑·ist·o ŝtel⭑·ist·on ne⭑ perfid⭑·as .

        b)
                Mal·lojal¹·e ĉes⭑·i est⭑·i fidel⭑·a al⭑ iu: perfid⭑·i si⭑·an edz⭑·in·on;
                li⭑·a krom·edz⭑·in·o perfid⭑·is li·n kaj⭑ for·ir⭑·is de⭑ li en⭑ la⭑ dom⭑·on
                de⭑ si⭑·a patr⭑·o ; jen⭑ ŝi pens⭑·is, ke⭑ li perfid⭑·is al⭑ ŝi kaj⭑
                ek·am⭑·is ali⭑·an vir⭑·in·on ; ili perfid⭑·us la⭑ tri⭑+unu⭑·an Di⭑·on pro⭑
                dek⭑ arĝent⭑·aj mon⭑·er·oj ; Mi ĵur⭑·is per⭑ Mi⭑·a sankt⭑·ec·o: Mi ne⭑
                perfid⭑·os al⭑  ; neniu·n vir⭑·in·on mi am⭑·is krom⭑ vi: kaj⭑
                vi pag⭑·is mi⭑·an fidel⭑·ec·on per⭑ perfid⭑·o ; kelk⭑+foj⭑·e okaz⭑·as eĉ⭑
                al⭑ la⭑ plej⭑ bon⭑·aj orator¹·oj, ke⭑ la⭑ memor⭑·o ili·n perfid⭑·as ;
                Di⭑·o ne⭑ perfid⭑·as, se⭑ hom⭑·o Li·n fid⭑·as .

        c)
                {Mal·kaŝ⭑·i} , kon⭑·at·ig·i io·n, kio dev⭑·is rest⭑·i sekret⭑·a: perfid⭑·i
                sekret⭑·on, plan⭑·on; neniu bru⭑·et·o de⭑ l'⭑ foli⭑·oj perfid⭑·is la⭑
                ĉe·est⭑·on de⭑ hom⭑·a est⭑·aĵ·o en⭑ ĉi⭑ tiu lok⭑·o ; pere⭑·u ĉiu, kiu
                perfid⭑·as la⭑ sankt⭑·ajn mister⭑·ojn ! vi ne⭑ perfid⭑·u vi·n, ke⭑ vi
                sci⭑·as pri⭑ tio ; ŝi rapid⭑·e brul⭑·ig·is la⭑ paper⭑·ajn
                de·tranĉ⭑·it·aĵ·ojn, kiu·j pov⭑·us ŝi·n perfid⭑·i ; li komand⭑·is al⭑ la⭑
                trajt⭑·oj de⭑ si⭑·a vizaĝ⭑·o, ke⭑ ili ne⭑ perfid⭑·u la⭑ kor⭑+tuŝ⭑·aĵ·ojn,
                kiu·j agit²·as li⭑·an anim⭑·on ; se⭑ en⭑ kor⭑·' io sid⭑·as, vizaĝ⭑·o
                perfid⭑·as . {el·perfid⭑·i}

perfid⭑·a

          {Mal·lojal¹·a} , tromp⭑·ant·a ies⭑ fid⭑·on: ili est⭑·as generaci⭑·o perfid⭑·a,
          infan⭑·oj, kiu·j ne⭑ hav⭑·as en⭑ si fidel⭑·ec·on ; kial⭑ mi aŭskult⭑·is vi⭑·ajn
          perfid⭑·ajn konsil⭑·ojn ; oni montr⭑·as al⭑ mi leter⭑·ojn […], kiu·j est⭑·as
          plen⭑·aj de⭑ plej⭑ perfid⭑·a en·hav⭑·o ; [esper⭑·ebl·e] tio est⭑·as nur⭑
          perfid⭑·a sonĝ⭑·o .

perfid⭑·o

          Ag⭑·o de⭑ tiu, kiu perfid⭑·as: la⭑ ministr¹·ar·o […] send⭑·is sekret⭑·e
          ofic⭑·ist·on, por⭑ sci⭑·iĝ·i, ĉu⭑ ne⭑ ekzist⭑·as ie perfid⭑·o ; sur⭑ li⭑·a
          vizaĝ⭑·o kuŝ⭑·is ruz⭑·o, intrig⭑·o kaj⭑ perfid⭑·o ; ĉi⭑ tie ĉirkaŭ⭑·as mi·n nur⭑
          perfid⭑·o ;  de·long⭑·e jam⭑ suspekt⭑·is la⭑ edz⭑·in·on pri⭑ la⭑
          perfid⭑·o, sed⭑ ĝis⭑ nun⭑ est⭑·is trov⭑·int·a neniu·jn sign⭑·ojn ; tro⭑ da⭑
          konfid⭑·o konduk⭑·as al⭑ perfid⭑·o ; oni perfid⭑·on pren⭑·as sed⭑ perfid⭑·ul·on
          abomen⭑·as .

perfid⭑·ul·o

          Tiu, kiu perfid⭑·as: Jud³-as⭑·o Iskariota, kiu far⭑·iĝ·is perfid⭑·ul·o ; al⭑
          perfid⭑·ul·o propr⭑·as la⭑ perfid⭑·aĵ·a or⭑·o ; li promes⭑·is mort⭑·ig·i la⭑
          perfid⭑·ul·on .

el·perfid⭑·i

   (tr)

          Ne·vol⭑·ant·e las⭑·i vid⭑·i io·n: kiu ir⭑·as kun⭑ kalumni⭑·oj, tiu el·perfid⭑·as
          sekret⭑·on ; Karol⁽⁺⁾·o ankoraŭ⭑ viv⭑·as? […jes⭑, sed⭑] ne⭑ el·perfid⭑·u mi·n ;
          ŝi⭑·a tut⭑·a est⭑·aĵ·o ekscit⭑·iĝ·is, el·perfid⭑·is ŝi·n la⭑ larm⭑·oj ; la⭑ satan¹·o
          mi·n el·perfid⭑·is !

ŝtat⭑-perfid⭑·o

          Krim⭑·o konsist⭑·ant·a en⭑ ag⭑·ad·o kontraŭ⭑ la⭑ sekur⁴·ec·o de⭑ la⭑ ŝtat⭑·o,
          eventual¹·e kontraŭ⭑ ĝi⭑·a honor⭑·o aŭ⭑ tiu de⭑ ĝi⭑·aj plej⭑ alt⭑·aj re·gant⭑·oj:
          la⭑ tut⭑·a gvid⭑·ant·ar·o de⭑ la⭑ opozici²·o […] est⭑·as akuz³·it·a pro⭑
          ŝtat⭑-perfid⭑·o ; tri⭑ semajn⭑·ojn post⭑ tio oni de·nov⭑·e invad³·is la⭑
          konsul²·ej·on kaj⭑ arest⭑·int·e Ĝon'on, en·karcer¹·ig·is li·n sub⭑ akuz³·o pri⭑
          ŝtat⭑-perfid⭑·o ; la⭑ prezid⭑·ant·in·o de⭑ la⭑ Dan⁸·a Popol⭑·a Parti⭑·o […]
          akuz³·is la⭑ Islam⁽⁺⁾·an Asoci¹·on pri⭑ ŝtat⭑-perfid⭑·o kaj⭑ la⭑ asoci¹·o proces⭑·is
          kontraŭ⭑ ŝi pri⭑ kalumni⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.36 2023/10/20 14:25:20 ]
     __________________________________________________________________