vidu ankaŭ la klarigojn
pied·/·o

pied·o

   1.
          Artik·it·a part·o ĉe ekstrem·o de la hom·a  best·a {krur·o} ,
          serv·ant·a por star·i kaj paŝ·i: mi sid·as sur seĝ·o kaj ten·as la
          pied·ojn sur benk·et·o; la kolomb·o ne trov·is ripoz·ej·on por si·aj
          pied·oj, kaj ĝi re·ven·is al li ; oni al·port·os iom da akv·o, kaj vi
          lav·u vi·ajn pied·ojn kaj ripoz·u ; la stab·aj oficir·oj […] si·n ĵet·is
          al la pied·oj […] de l' princ·o ; el la salon·o son·is danc·a muzik·o,
          rid·ad·o kaj ŝov·ad·o de pied·oj ; friz·it·a kelner·o […] en·ir·is
          danc·ant·e sur la pint·oj de la pied·oj ; Aĥil⁽⁺⁾·o pied·o-rapid·a ; antaŭ
          ni·aj pied·oj est·is profund·a faŭk·o, kie la river·o muĝ·is ; li est·is
          sur la pied·oj (labor·is) de la fru·a maten·o ; mi ne hav·is la
          intenc·on el·don·i aŭtor·e plen·an vort·ar·on kaj kre·i laŭ mi·a person·a
          plaĉ·o la tut·an lingv·on de l' kap·o ĝis la pied·oj .  kvar pied·oj
          de ĉeval·o ĝi·n ne sav·as de fal·o ; kiu lev·is la pied·on, dev·as
          ek·paŝ·i ; kap·o pek·as, pied·oj sufer·as ; star·i per unu pied·o en la
          tomb·o ; danc·i antaŭ iu sur pied·oj kaj man·oj . {pied-bat·i} ,
          {pied-prem·i}

   2.
          Part·o sur kiu {mebl·o} star·as: seĝ·o, en kiu mank·is unu pied·o,
          star·is apud la mur·o en angul·o ; la ge·fianĉ·oj sid·is, ĉiu apog·it·a
          al pied·o de tabl·o ; kapt·int·e je la pied·o pez·an tabl·on .

          Rim.: Kvankam Zamenhof·a, tiu uz·o ŝajn·as mal·konven·a al iu·j, kiu·j
          prefer·as por tiu senc·o la vort·on {krur·o} (krom se tem·as pri
          special·e fleks·it·a kaj skulpt·it·a part·o de mebl·a krur·o). Kompar·u
          ankaŭ kunbrak-seĝ·o“, kiu hav·as brak-, ne man·--apog·il·ojn.

   3.
          Mal·supr·a part·o de io, baz¹·o, {fundament·o} : [tio·n] vi ek·sci·os nur
          en la templ¹·oj, ĉe la pied·o de la altar·oj ; ĉe la pied·oj de la
          monument·oj […] paŝ·is gard·ist·oj ; ĉe la pied·o de l' mont·o ; ĉe la
          pied·oj de Everest⁽⁺⁾·o ; li re·ating·is la pied·on de la arb·o-kolos¹·o ;
          est·as mis·tajp⁸·o […] pied·e de la last·a paĝ·o ; {pied-not·o} .

   4.
          Part·o de {vers·o} , konsist·ant·a el karakteriz¹·a kombin·aĵ·o de
          {silab·oj} kun difin·it·a long·ec·o  akcent·it·ec·o: leg·ant·o […], por
          kiu la nom·oj de la pied·oj (mezur·oj de la antikv·aj vers·oj)
          aspekt¹·as ne·kon·at·aj, tamen sam·e pov·as si·n las·i al la melodi¹·o de
          la ritm¹·o ; en Esperant·a metrik²·o la ĉef·aj pied·oj est·as du- 
          tri-silab·aj kaj en·ten·as nur unu akcent·it·an silab·on. Du+silab·aj
          pied·oj: {jamb⁽⁺⁾·o} , {pirik⁽⁺⁾·o} , {sponde²·o} , {troke⁽⁺⁾·o} ; tri+silab·aj
          pied·oj: {amfibraĥ⁽⁺⁾·o} , {anapest²·o} , {daktil·o} , {tribrak⁽⁺⁾·o} ;
          kvar+silab·a pied·o: {ĥor-jamb⁽⁺⁾·o} .

   5.
          (de {ort⁸·ant·o} , sur ajn·a al ĝi ort⁸·a {geometri¹·a figur·o} ) La
          punkt·o, en kiu ili si·n ort⁸·e sekc·as: la pied·o de {mez-ort⁸·ant·o} de
          strek·o est·as ties {mez·o} .

pied·a

          Rilat·a al pied·oj: tri+pied·aj kaj unu+pied·aj tabl·oj ; dik+pied·a
          tabl·o ; pied·a (kie kuŝ·as la pied·oj) part·o de la lit·o ; mi·aj
          tag·oj est·is pli rapid+pied·aj ol kur·ist·o ; rapid+pied·a kiel gazel·o
          ; lama²+pied·a art·ist·o .

pied·e

   1.
          Per la pied·oj: li pied·e ek·ir·is la voj·on ;  for·kur·is
          pied·e al la tend·o ; river·on oni trans·paŝ·is pied·e ; kiel lert·e li
          star·iĝ·os pied·e ! mal·feliĉ·o ven·as rajd·e, for·ir·as pied·e .

   2.
          Ĉe la pied·oj: lig·u li·n man·e kaj pied·e ; vest·it·a ĝis·pied·e .

nud+pied·e, nud·a+pied·e

          Per la pied·oj nud·aj: perd·u vi la ŝu-pland·ojn kaj kur·u nud+pied·aj !
          en somer·o ŝi dev·is ĉiam ir·i nud·a+pied·e, ĉar ŝi est·is mal·riĉ·a, ;
          kuraĝ·on mi hav·as sufiĉ·e, por ir·i nud·a+pied·e tra la mez·on de la
          infer·o ; mi pland·as plu nud+pied·e sur pad⁽⁺⁾·o sinu⁽⁺⁾·ant·a preter marĉ·oj
          kaj mont·et·oj .

pied·e de

   1.
          Ĉe la pied·oj de iu.

   2.
          Mal·supr·e de io: ĵur·o el·parol·it·a pied·e de l’ altar·o ; ten·ant·e
          ankoraŭ en si·a krisp·iĝ·ant·a man·o la leter·on kolekt·it·an pied·e de
          l’ apog-seĝ·o ; la ĉeval·o […] si·n frap·eg·is kontraŭ arb·on, pied·e de
          kiu ĝi fal·eg·is ; li fin·e halt·is por iom spir·i pied·e de la mont·o
          ; du-cent·o da apog·ant·oj kun·ven·is pied·e de la  ; [la
          mon·on] mi pet·as spez·i al la kont³·o pied·e de mi·a anonc·il·o .

pied·ing·o

          Pli mal·pli ring+form·a sub·ten·il·o por la pied·o de rajd·ant·o,
          pend·ant·a de la sel·o: star·ant·e sur si·aj pied·ing·oj, si·n klin·ant·e
          antaŭ·en por ke la rapid·ec·o de la kur·ad·o ne li·n sufok·u, Viktor⁽⁺⁾·o
          pen·ad·is traf·i ; li de·fal·as, rest·as al·kroĉ·it·a per pied·o en la
          pied·ing·o, kaj la furioz·e for·rapid·ant·a ĉeval·o post·tren·as li·n sur
          la ŝton·a ter·aĵ·o .

pied·um·i

   (tr)

          Vol·e  ne·vol·e tuŝ·i, prem·i, bat·et·i per la pied·o: li kri·eg·is kaj
          blasfem¹·is ĉiu+tag·e al la infan·oj, […] tir·ad·is ili·ajn orel·ojn,
          pied·um·is ili·n ; las·i ili·n pied·um·i sub pord·o kun la kat·id·o ;
           […] streĉ·is la krur·ojn, tamen zorg·e, por ne pied·um·i
          iu·jn el la hom-figur·oj kiu·j kuŝ·e-sid·e apog·is si·n kontraŭ la mur·o
          .

du+pied·ul·o

          {Animal⁸·o} , ir·ant·a sur du pied·oj: ni, du+pied·ul·oj, vetur·aĉ·is kun
          mal·pli da spac·o, mal·pli da baz¹·aj komfort·oj, ol kvar+pied·ul·oj
          protekt¹·at·aj de divers·aj best·o-rajt·aj leĝ·oj ; mi opini·as, ke
          du+pied·ul·o sen hom·aj virt·oj ne est·as real¹·a hom·o .

kvar+pied·ul·o

          {Animal⁸·o} , ir·ant·a sur kvar pied·oj: la kvar+pied·ul·o est·is ŝlos·it·a
          sen nutr·aĵ·o kaj akv·o dum 17 tag-nokt·oj kaj tamen rest·is viv·a ;
          oni sur ĝi·n kuŝ·ig·is la vunditan kvar+pied·ul·on .

tri-pied·o

   1.
          Piramid¹+form·a instal²·aĵ·o el tri stang·oj uz·at·a ekz. por pend·ig·i
          pot·on super fajr·o: [ili] fand·ig·is or·on ĉe mal·grand·aj flam·oj
          super fer·aj tri-pied·oj ; se vi sci·us, kia·n ban·uj·on send·is la
          princ·o hodiaŭ, kupr·an ban·uj·on!... kaj kia·n tri-pied·on por la
          fajr·uj·o, kia·jn pot·ojn […] . {stativ⁽⁺⁾·o}

   2.
          Tabl·o, seĝ·o  sub·ten·il·o kun tri pied·oj:  sid·is sur
          tri-pied·o ; la fidel·a serv·ist·in·o met·is la skrib·il·ar·on sur kanap·on
          kaj la incens²·il·on sur tri-pied·on .

          Rim.: „Tri_krur·a_ seĝ·oest·us pli traf·a kaj klar·a.

kap·o-pied·ul·oj

          {Cefalopod⁽⁺⁾·oj} : li est·as okup·at·a dis·met·i si·ajn kap+pied·ul·ojn en
          la sun·o, kiam ili est·as sek·aj, li vend·os ili·n kiel log·aĵ·ojn por
          skombr⁽⁺⁾·oj ; amonit⁽⁺⁾·o est·is kap·o-pied·ul·o, kiu viv·is de mal·fru·a
          Devoni⁽⁺⁾·o ĝis mal·fru·a Kretace⁽⁺⁾·o .

mult+pied·ul·oj

          {Miriapod⁽⁺⁾·oj} : mult+pied·ul·o […] artik·ul·o kun mult·aj pied·oj .

sur·pied·ig·i

   (tr)

          Sur·ŝov·i, {sur·met·i^2} sur pied·on: ili […] sur·pied·ig·is mol·ajn
          ŝu·ojn ; mal·riĉ·aj poet¹·oj, kiu·j ne hav·is ŝu·ojn por sur·pied·ig·i, ĉar
          si·an sol·an par·on ili for·don·is por ripar¹·i .

sur·pied·iĝ·i

   (ntr)

          {Ek·star·i} sur si·aj pied·oj:  facil+mov·e sur·pied·iĝ·is ; li
          halt·ig·is si·an mul·on, sur·pied·iĝ·is kaj lig·is ĝi·n al la pord·eg·a
          ring·o ; la krur·oj de  liber·iĝ·is kaj li sur·pied·iĝ·is
          sku·iĝ·ant·e .

ŝajn-pied·o

          Lob⁴·o  faden·o de ĉel-intern·a substanc²·o, serv·ant·a al iu·j {ĉel·oj}
          por en·korp·ig·i al si ekster·an material·on,  por mov·iĝ·i: [ĉe]
          protistoj […] la antaŭ·en-mov·iĝ·o okaz·as oft·e naĝ·ant·e per flagel⁽⁺⁾·oj
           cili⁽⁺⁾·oj  per […] ŝajn-pied·oj . {ameb⁹·o}

vers-pied·o

          {Pied·o^4} : kalkul·as la poet¹·o sur la fingr·oj / vers-pied-nombr·ojn
          ; vir·aj rim·oj princip·e kaj precip·e est·iĝ·as ĉe la uz·o de jamb⁽⁺⁾·oj,
          de tiu vers-pied·o, kiu trans·ir·as de ne·akcent·a al akcent·a silab·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.157 2023/12/12 20:10:26 ]
     __________________________________________________________________