pik⭑·/·i

pik⭑·i

   (tr)

   1.
          Pli⭑ mal·pli⭑ profund⭑·e en·ig⭑·i pint⭑·on en⭑ io·n: ŝi pik⭑·is si⭑·an fingr⭑·on
          per⭑ la⭑ kudr⭑·il·o ; ili kri⭑·is per⭑ laŭt⭑·a voĉ⭑·o, kaj⭑ pik⭑·is si·n […] per⭑
          glav⭑·oj kaj⭑ lanc¹·oj, ĝis⭑ sang⭑·o verŝ⭑·iĝ·is sur⭑ ili ; korv⭑·o al⭑ korv⭑·o
          okul⭑·on ne⭑ pik⭑·as ; li ven⭑·is hejm⭑·en kaj⭑ apog⭑·is si⭑·an man⭑·on al⭑ mur⭑·o
          kaj⭑ li·n pik⭑·as serpent⭑·o ; unu⭑ el⭑ la⭑ abel⭑·oj pik⭑·is li·n en⭑ la⭑ man⭑·o,
          tiel⭑ ke⭑ li el·fal⭑·ig·is la⭑ flor⭑-pot⭑·on ; minaret¹·oj pik⭑·as en⭑ la⭑ aer⭑·on;
          pik⭑·e kaj⭑ tranĉ⭑·e bat⭑·i; en·pik⭑·it·a skrib⭑·o (tatu¹·o).

   2.
          Akr⁽⁺⁾·e ekscit⭑·i la⭑ sent⭑·ojn: la⭑ frost⭑·o pik⭑·as la⭑ vizaĝ⭑·on; pik⭑·i al⭑ iu
          la⭑ vund⭑·an lok⭑·on ; silent⭑·u! mal·grand⭑·a vipur⭑·o! […] vi ĉiam⭑ pik⭑·as
          la⭑ frat⭑·in·on! .

        a)
                Koler⭑·et·ig·i, incit⭑·i, vund⭑·et·i: tiu kri⭑·o pik⭑·is (ofend⭑·et·is) la⭑
                reĝ⭑·on ; ĉiu bagatel⭑·o, kiu ne⭑ est⭑·as konform⭑·a al⭑ ni⭑·a gust⭑·o,
                pik⭑·as al⭑ ni la⭑ okul⭑·ojn ; nur⭑ unu⭑ mal·ĝoj⭑·o mi·n pik⭑·as en⭑ kor⭑·o
                — ke⭑ vi nun⭑ izol⭑·a ek·rest⭑·os ; tiu·j form⭑·oj pik⭑·as
                (mal·plaĉ⭑·as); al⭑ vi oni predik⭑·as, kaj⭑ ni·n oni pik⭑·as ; mi·n
                pik⭑·as (mal·trankvil⭑·ig·as) la⭑ dub⭑·o, ĉu⭑...; mal·laŭd⭑·o pik⭑·as
                (stimul²·as) la⭑ nobl⭑·ajn kor⭑·ojn; ge·am⭑·ant·oj si·n pik⭑·as (petol⭑·e
                incit⭑·as) ; pik⭑-parol⭑·o. {provok⁴·i} , {spit⭑·i}

        b)
                Vigl⭑·ig·e kaj⭑ agrabl⭑·e ekscit⭑·i la⭑ sent⭑·ojn: mustard⭑·o pik⭑·as la⭑
                lang⭑·on; la⭑ gust⭑·o […] est⭑·as mild²·e pik⭑·ant·a kaj⭑ sal⭑·a ;
                pik⭑·ant·a ŝerc⭑·o, bild¹·o, novel¹·o; la⭑ pik⭑·ant·ec·o en⭑ la⭑ situaci⭑·o
                rid⭑·ig·is ĉiu·jn; pik⭑+spirit⭑·a fraŭl⭑-in⭑·o.

pik⭑·a

   1.
          Pik⭑·ant·a, pint⭑·a: per⭑ la⭑ fork⭑·' kun⭑ dent⭑·oj pik⭑·aj ; en⭑ vintr⭑·aj
          kondiĉ⭑·oj kaj⭑ sur⭑ mol⭑·a teren⁸·o la⭑ pik⭑·a baston⭑-pint⭑·o pov⭑·as util⭑·i .

   2.
          Agrabl⭑·e vigl⭑·a, incit⭑·et·a: la⭑ pik⭑·a, mord⭑·a, sagac⭑·a ironi¹·o de⭑
          Volt⁽⁺⁾·a+ir⭑·e; pik⭑·a original¹·ec·o de⭑ la⭑ stil⭑·o; ferment⭑·ad·o en⭑ la⭑ botel⭑·o
          zorg⭑·as pri⭑ pli⭑ mult⭑·e da⭑ karbon⁴+dioksid⁽⁺⁾·a gas⭑·o, kio kaŭz⭑·as pli⭑
          re·freŝ⭑·ig·an kaj⭑ pik⭑·an gust⭑·on .

   3.
          Rilat⭑·a al⭑ kart⭑·o kun⭑ emblem¹·o {pik⭑·o^3} : la⭑ pik⭑·a dam⭑·o .

pik⭑·o

   1.
          Ag⭑·o pik⭑·i aŭ⭑ rezult²·o de⭑ tiu ag⭑·o: pik⭑·oj de⭑ kudr⭑·il·o; kul⭑·o nenio·n
          valor⭑·as, sed⭑ ĝi⭑·a pik⭑·o dolor⭑·as ; mi ek·sent⭑·is kvazaŭ⭑ pik⭑·on tra⭑ la⭑
          kor⭑·o ; la⭑ bov⭑·o, malgraŭ⭑ du⭑·obl·ig·it·aj pik⭑·oj de⭑ la⭑ lanc¹·oj, star⭑·is
          sen·mov⭑·e ; pik⭑·oj de⭑ ard³·a sun⭑·o, de⭑ mal·varm⭑·o.

   2.
          Io, kio pik⭑·as^2.a: pro⭑ vort⭑·a pik⭑·o oft⭑·e perd⭑·iĝ·as amik⭑·o ; pik⭑·o de⭑
          konscienc⭑·o (pent⭑·o). {incit⭑·o}

   3.
          Lud⭑+kart⭑·a {emblem¹·o} , sign⭑·at·a per⭑ nigr⭑·a figur⭑·et·o, simil⭑·a al⭑ fer⭑·a
          lanc¹·o-pik⭑·il·o: se⭑ ni hav⭑·as as⭑·on de⭑ pik⭑·oj, ni ne⭑ rajt⭑·as pren⭑·i as⭑·on
          ali⭑+emblem¹·an ; ĉiu·j dam⭑·oj, la⭑ karo⭑·a, ker⭑·a, tref⭑·a kaj⭑ pik⭑·a . (♠)
          {ker⭑·o} , {karo⭑·o} , {tref⭑·o}

pik⭑·aĵ·o

          Io, kio pik⭑·as, io pik⭑·il·a: dorn⭑·ojn kaj⭑ pik⭑·aĵ·ojn ĝi kresk⭑·ig·os por⭑
          vi ; just⭑·ul·o est⭑·as kiel⭑ pik⭑·aĵ·a bar⭑·il·o ; plant⭑·a pik⭑·aĵ·o, kiel⭑ ĉe⭑
          rubus¹·o, est⭑·a konus⭑·o-form⭑·a el·star⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ epiderm¹·o kaj⭑ ne⭑
          komunik⭑·iĝ·as kun⭑ la⭑ intern⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ tig⁸·o […], botanik¹·e la⭑ pik⭑·aĵ·oj
          ĉe⭑ roz⭑·oj ne⭑ est⭑·as dorn⭑·oj .

pik⭑·em·a

          Sprit⭑·e, incit⭑·e {mok⭑·em·a} : „vi est⭑·as tre⭑ pik⭑·em·a, princ⭑·o, tre⭑
          pik⭑·em·a“ ; [ili] lev⭑·is si·n ankoraŭ⭑ du⭑·obl·e pli⭑ rigid⭑+mien⭑·e ol⭑
          antaŭ⭑·e kaj⭑ hav⭑·is vizaĝ⭑·on tut⭑·e pik⭑·em·an kaj⭑ ruĝ⭑·an, ĉar⭑ ili koler⭑·is
          ; Her⁽⁺⁾·o […] tia·jn vort⭑·ojn pik⭑·em·ajn al⭑ Zeŭs¹⁰·o potenc⭑·a el·dir⭑·is: […]
          ĉiam⭑ plaĉ⭑·as al⭑ vi ricev⭑·ad·i sekret⭑·ajn decid⭑·ojn, dum⭑ mi mal·est⭑·as
          de⭑ vi, kaj⭑ neniam⭑ al⭑ mi vi dir⭑·as […] pri⭑ kio vi pens⭑·as .

pik⭑·iĝ·em·a

          Facil⭑·e, rapid⭑·e {ofend⭑·iĝ·em·a} : li ne⭑ dezir⭑·is ke⭑ oni sci⭑·u pri⭑ li⭑·a
          mal·facil⭑·o aŭd⭑·i; li est⭑·is pik⭑·iĝ·em·a pri⭑ ĝi . {incit⭑·iĝ·em·a}

pik⭑·il·o

   1.
          Il⭑·o por⭑ pik⭑·i^1: ĉu⭑ vi pov⭑·as el·tir⭑·i levjatan⁽⁺⁾·on per⭑ fiŝ⭑-hok⭑·o […]
          kaj⭑ tra·pik⭑·i ĝi⭑·an vang⭑·on per⭑ pik⭑·il·o […], plen⭑·ig·i per⭑ pik⭑·il·oj ĝi⭑·an
          haŭt⭑·on ; la⭑ pik⭑·il·o de⭑ la⭑ mort⭑·o est⭑·as la⭑ pek⭑·o ; alt⭑·aj kard⭑·oj,
          kiu·j sur⭑ ĉiu foli⭑·o hav⭑·is pik⭑·il·ojn .

   2.
          Organ¹·o per⭑ kiu insekt⭑·oj kaj⭑ ali⭑·aj best⭑·oj pik⭑·as: pik⭑·il·o de⭑ kul⭑·o ;
          skorpiono, kiu kaŝ⭑·int·e si·n en⭑ la⭑ sabl⭑·o, vund⭑·as ne·sin⁸+gard⭑·an
          pied⭑·on per⭑ si⭑·a venen⭑·a pik⭑·il·o ; serpent⭑·oj, kiu·j […] en·puŝ⭑·is si⭑·ajn
          pik⭑·il·ojn en⭑ ĉiu·jn punkt⭑·ojn de⭑ ŝi⭑·a korp⭑·o .

el·pik⭑·i

   (tr)

          El·tir⭑·i, el·bat⭑·i pik⭑·ant·e: korv⭑·oj el·pik⭑·os al⭑ li la⭑ okul⭑·ojn ; ili
          parol⭑·is ali⭑·an lingv⭑·on kaj⭑ hav⭑·is ali⭑·an gent⭑·an religi⭑·on, ol⭑ tiu·j
          ĉi⭑ sovaĝ⭑·ul·oj, pro⭑ tio oni frakas⭑·is la⭑ krani⭑·ojn, kaj⭑ el·pik⭑·is la⭑
          okul⭑·ojn al⭑ vir⭑·oj kaj⭑ vir⭑·in·oj ; tiu ĉi⭑ sinjor⭑·o montr⭑·is al⭑ mi
          fingr⭑·on, kaj⭑ mi tuj⭑ kompren⭑·is, ke⭑ li vol⭑·as al⭑ mi el·pik⭑·i okul⭑·on
          kaj⭑ mi respond⭑·is, ke⭑ mi pov⭑·as el·pik⭑·i al⭑ li eĉ⭑ ambaŭ⭑ okul⭑·ojn .

en·pik⭑·i

   (tr)

          Fiks¹·i en⭑ io·n per⭑ pik⭑·o: li vid⭑·is la⭑ ŝu⭑+far⭑·ist·on en·pik⭑·ant·a najl⭑·ojn
          en⭑ la⭑ ŝu⭑·ojn per⭑ martel⭑·o .

tra·pik⭑·i

   (tr)

          Pik⭑·i de⭑ unu⭑ flank⭑·o al⭑ la⭑ ali⭑·a, tra·bor⭑·e: tra·pik⭑·i tru⭑·on en⭑ foli⭑·o ;
          mi trov⭑·is, ke⭑ li⭑·a glav⭑·o tra·pik⭑·as mi⭑·an mal·dekstr⭑·an brust⭑·on ;
          permes⭑·u, ke⭑ mi tra·pik⭑·u li·n per⭑ la⭑ lanc¹·o al⭑ la⭑ ter⭑·o .

pik⭑-baston⭑·o

          Pint⭑·a baston⭑·o por⭑ help⭑·i grimp³·ad·on ĉe⭑ rok³·o aŭ⭑ glaci⭑·o.
          {mont⭑-baston⭑·o}

pik⭑-stang⭑·o

          Il⭑·o aŭ⭑ arm⭑·o konsist⭑·ant·a el⭑ lign⭑·a stang⭑·o fin⭑·iĝ·ant·a per⭑ fer⭑·a larĝ⭑·a
          pint⭑·o: la⭑ tranĉ⭑-rand⭑·oj de⭑ la⭑ […] hak⭑·il·oj kaj⭑ de⭑ la⭑ pik⭑-stang⭑·oj
          mal·akr⭑·iĝ·is ; rajd⭑·ant·o Georg⭑·o Venk⭑·int·o frap⭑·as drak⭑·on per⭑
          pik⭑-stang⭑·o ; oni el·fos⭑·is la⭑ korp⭑·on kaj⭑ for·tranĉ⭑·is la⭑ kap⭑·on, kiu
          est⭑·is ekspozici⭑·at·a sur⭑ pik⭑-stang⭑·o . {halebard²·o} , {lanc¹·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.52 2023/11/22 09:27:27 ]
     __________________________________________________________________