pis⁹·/·i

pis⁹·i

   (ntr)

          {Urin⭑·i} : kiu ses⭑- aŭ⭑ sep⭑-jar⭑·a infan⭑·o ne⭑ kelk⭑·a+foj⭑·e pis⁹·as en⭑ la⭑
          lit⭑·o, dum·dorm⭑·e? ; la⭑ di⭑·oj pren⭑·is la⭑ fel⭑·on de⭑ la⭑ vir⭑-bov⭑·o kaj⭑
          ejakul⁽⁺⁾·is aŭ⭑ pis⁹·is sur⭑ ĝi, sub·ter⭑·ig·ant·e post⭑·e la⭑ rezult²·on apud⭑ la⭑
          tomb⭑·ej·o de⭑ la⭑ edz⭑·in·o de⭑ Hirieo ; ĉu⭑ la⭑ reĝ⭑·o pis⁹·is star⭑·e (kiel⭑
          vir⭑·o) aŭ⭑ sid⭑·e (kiel⭑ vir⭑·in·o) .

pis⁹·o

          Ag⭑·o pis⁹·i kaj⭑ ties⭑ rezult²·o, t.e. {pis⁹·aĵ·o} : apartament³·o
           da⭑ libr⭑·oj odor⭑·ant·aj kat⭑-pis⁹·on ; diabl⭑·a pis⁹·o ... – li
          grumbl²·is ;  […] fin⭑·is la⭑ „teatr⭑·aĵ·on“ trink⭑·ant·e si⭑·an pis⁹·on
          .

pis⁹·aĵ·o

          {Urin⭑·o} : Zeŭs¹⁰·o […] dir⭑·is, ke⭑, kiam⭑ ili⭑·a pis⁹·aĵ·o flu⭑·os kiel⭑
          river⭑·o, tiu·j sufer⭑·oj sen·iĝ⭑·os,[…] tial⭑ nun⭑, se⭑ nur⭑ unu⭑ azen⭑·o
          pis⁹·as, ali⭑·aj azen⭑·oj ankaŭ⭑ pis⁹·as ĉirkaŭ⭑ ĝi .

for·pis⁹·iĝ·i, si·n for·pis⁹·i

          Mal·honest⭑·e, pretekst⭑·e, fuĝ⁸·i el⭑ mal·konven⭑·a situaci⭑·o: 
          kun⭑ si⭑·a parti⭑·o  for·pis⁹·is si·n el⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·o .

          Rim.: Pis⁹·ad·o en⭑ milit⭑·o oft⭑·e est⭑·is la⭑ sol⭑·a ebl⭑·ec·o for·iĝ⭑·i por⭑ iom⭑
          da⭑ temp⭑·o de⭑ la⭑ front⭑·o.

pis⁹-pot⭑·o

          {Nokt⭑·o-vaz⭑·o} , precip⭑·e tia por⭑ mal·grand⭑·aj infan⭑·oj, kiu·j ankoraŭ⭑
          ne⭑ pov⭑·as uz⭑·i neces⭑·ej·on.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2023/09/03 12:45:08 ]
     __________________________________________________________________