vidu ankaŭ la klarigojn
pist·/·i

pist·i

   (tr)

          Dis·pec·et·ig·i  pulvor·ig·i per bat·ad·o, frot·o kaj prem·o: pist·i
          pipr·on, sal·on, gri·aĵ·on; li sen·ĉes·e pes·is kaj pist·is,
          murmur·et·ant·e preĝ·on ; se vi pist·os mal·saĝ·ul·on en pist·uj·o inter
          gri·aĵ·o, li·a mal·saĝ·ec·o de li ne apart·iĝ·os . li·a edz·in·o pist·is per
          ŝton·o tritik·on por plat·a kuk·o ; la pastr·ar·on […] li vol·is
          dis·pist·i (sub·prem·i) kaj far·i ĝi·n si·a serv·ist·o . {dis·bat·i} ,
          {frakas·i^1} , {maĉ·i} , {muel·i} .

pist·ej·o

          Lok·o, kie oni pist·as rikolt·aĵ·on, material·on: lin+pist·ej·o .

pistil²·o

   1.
          Instrument¹·o por pist·i, ordinar·e konsist·ant·a el ten·il·o kun
          glob+form·a mal·supr·o: pistil²·oj kaj pist·uj·oj ekzist·is jam en
          pra·histori·a epok·o, kiam oni uz·is ili·n por pec·et·ig·i plant·er·ojn 
          substanc²·ojn, ekzempl·e por kre·i farb⁸·ojn ; inter·naci·aj norm²·oj
          mar·aj sever·as, sekv·e la ŝip·o en·ten·as divers·ajn il·ojncindr·ig·il·ojn, pistil²·ojn, kompakt⁹·ig·il·ojnpor ke neniu rub·o
          solid²·a est·u en·mar·en ĵet·it·a .

   2.
          {Pist·uj·o} : ili do vizit·is la muel·ej·ojn, kie la sklav·oj en
           da muel·il·oj kaj pistil²·oj prepar·is la farun·on ; ĉi
          tie vi hav·as fajr·uj·on, tie benk·on, sur kiu oni pov·as dorm·i,
          pistil²·on por la tritik·o kaj vaz·on por la past·o .

   Rim.: La in·an organ¹·on de flor·o pro simil·a form·o on ankaŭ nom·as
   {pistil·o}

pist·uj·o

          Special·a vaz·o, en kiu oni pist·as: la popol·o dis·ir·ad·is kaj
          kolekt·ad·is kaj muel·ad·is per muel-ŝton·oj  pist·ad·is en pist·uj·o,
          kaj kuir·ad·is en kaldron·o kaj farad⁽⁺⁾·is el ĝi kuk·ojn ; en pist·uj·oj
          oni pist·is spic·ojn .

   [artikol-versi⁹·o: 1.30 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________