vidu ankaŭ la klarigojn
plaŭd·/·i

plaŭd·i

   (ntr)

          {Bru·i} kiel akv·o kaj plat·aĵ·o inter·bat·iĝ·ant·aj: la ond·oj plaŭd·is
          sub la rem·il·oj; fiŝ·oj ... el·salt·is super la akv·on, kiu plaŭd·iĝ·is
          (ek·plaŭd·is) ; la mar·o plaŭd·as kontraŭ la rok³·oj, kontraŭ la ŝip·o;
          la vetur·il·oj plaŭd·aĉ·as tra la voj-kav·oj; anser·oj plaŭd·as en akv·o
          per la flug·il·oj; la rem·il·oj plaŭd·as sur la akv·o; ĉe la fenestr·oj
          plaŭd·as la flag·oj; plaŭd·u per vi·aj man·oj, frap·u per vi·aj pied·oj;
          li plaŭd·os (pen·e vad³·os) en si·a vom·ad·o . {aplaŭd·i} , {klak³·i} ,
          {ŝmaci}

plaŭd

          (son-imit·o)
          {Bru·o} de akv·o-bat·o  simil·a: la ŝton·oj plaŭd·' plaŭd·' fal·is en
          la put·on .

plaŭd·ad·o

          Tia son·o, kia·n far·as akv·o bat·ant·a  batat⁽⁺⁾·a: la plaŭd·ad·o de la
          akv·o sur la flank·ojn deSanta Mari·a" (ŝip·o) son·is en li·aj
          orel·oj kiel funebr·a sonor·ad·o ; la sopir·a plaŭd·o de la sen·fin·a
          pluv·o; subit·e inter·romp·is la silent·on plaŭd·ad·o de ĉeval·aj pied·oj
          en kot·o.

plaŭd·ej·o

          Lok·o de la {bord·o} , kie la ond·oj plaŭd·as.

plaŭd·ig·i

   (tr)

          Far·i, ke akv·o  plat·a objekt·o plaŭd·u: la bala·il·oj de la
          lav·ist·in·oj plaŭd·ig·is la ŝaŭm·on.

man-plaŭd·i

   (ntr)

          Kun·bat·i la man·ojn kun plaŭd·a bru·o, {aplaŭd·i} : Tade⁽⁺⁾·o kaj Zo⁽⁺⁾-fi·o
          man-plaŭd·is konstant·e, / Kvazaŭ laŭd·e, sed ver·e, aŭd·i ne vol·ant·e
          .

   [artikol-versi⁹·o: 1.23 2022/12/05 20:28:43 ]
     __________________________________________________________________