plej⭑

plej⭑

   (adverb⭑·o)

          Kvant⭑·e aŭ⭑ grad⭑·e super⭑ ĉiu·j ali⭑·aj: ŝi est⭑·is unu⭑ el⭑ la⭑ plej⭑ bel⭑·aj
          knab⭑·in·oj, kiu·jn oni pov⭑·is trov⭑·i ; tio·n oni pov⭑·as far⭑·i sen⭑ la⭑
          plej⭑ mal·grand⭑·a risk⭑·o ; la⭑ plej⭑ Supr⭑·a (Di⭑·o); la⭑ plej⭑ inteligent¹·a
          el⭑ ĉiu·j ; la⭑ sci⭑·on ŝat⭑·u pli⭑, ol⭑ plej⭑ pur⭑·an or⭑·on ; ĉio ir⭑·as plej⭑
          bon⭑·e .

plej⭑·a

          Tiom⭑ grand⭑·a, fort⭑·a..., ke⭑ pli⭑ grand⭑·a, fort⭑·a ne⭑ est⭑·as;
          {maksimum³·a} : laŭ⭑ mi⭑·a plej⭑·a kapabl⭑·o ; la⭑ plej⭑·a fripon⭑·o en⭑ la⭑
          urb⭑·o . {mal·plej⭑·a}

plej⭑·e

   1.
          En⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·a grad⭑·o, maksimum³·e: ĉiu labor⭑·ist·o plej⭑·e 50-jar⭑·a
          rajt⭑·as ripoz⭑·i.

   2.
          Plej⭑ oft⭑·e: oni pov⭑·is nur⭑ mal·oft⭑·e vid⭑·i ŝi⭑·an ĉapel⭑·on sur⭑ tiu lok⭑·o,
          kiu·n tiu ĉi⭑ vest⭑·aĵ·o plej⭑·e okup⭑·as ĉe⭑ la⭑ ali⭑·aj hom⭑·oj; plej⭑·e
          okaz⭑·as, ke⭑...; en⭑ ni⭑·a lingv⭑·o la⭑ vort⭑·oj plej⭑·e est⭑·as pli⭑ natur⭑·aj
          kaj⭑ pli⭑ bon⭑+son⭑·aj se⭑ ili est⭑·as ne⭑ kun·lig⭑·at·aj; la⭑ infan⭑·oj est⭑·as
          trankvil⭑·aj plej⭑·e tiam⭑, kiam⭑ oni en·lit⭑·ig·is ili·n.

mal·plej⭑

   (adverb⭑·o)

          Kvant⭑·e aŭ⭑ kvalit¹·e mal·super⭑ ĉiu·j ali⭑·aj: el⭑ ĉiu·j lern⭑·ant·oj jen⭑ la⭑
          mal·plej⭑ labor⭑·em·a.

mal·plej⭑·a

          Tiom⭑ mal·grand⭑·a, mal·fort⭑·a..., ke⭑ pli⭑ mal·grand⭑·a, mal·fort⭑·a ne⭑
          est⭑·as; {minimum³·a} : neniu sent⭑·is eĉ⭑ mal·plej⭑·an efik⭑·on {plej⭑·a}

mal·plej⭑·e

   1.
          Minimum³·e, almenaŭ⭑.

   2.
          Plej⭑ mal·oft⭑·e.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.104 2023/12/12 20:10:26 ]
     __________________________________________________________________