plen⭑·/·a

plen⭑·a

   1.
          En·hav⭑·ant·a la⭑ tut⭑·an en·hav⭑·ebl·an kvant⭑·on: glas⭑·o plen⭑·a je⭑ vin⭑·o ; jen⭑
          sep⭑ spik⭑·oj el·kresk⭑·is sur⭑ unu⭑ spik⭑-trunk⭑·o, plen⭑·aj kaj⭑ bon⭑·aj ; ni⭑·aj
          gren⭑·ej·oj est⭑·as plen⭑·aj ; li pren⭑·os plen⭑·an incens²·uj·on da⭑ ard³·ant·aj
          karb⭑·oj de⭑ la⭑ altar⭑·o, […] kaj⭑ plen⭑·ajn plen⭑~man⭑·ojn da⭑ bon⭑+odor⭑·a
          pist⭑·it·a incens²·o ; plen⭑~blov⭑·i si·n , la⭑ lip⭑·ojn ; ni far⭑·iĝ·os plen⭑·a
          de⭑ ebri¹·ec·o kaj⭑ mal·ĝoj⭑·o ; apud⭑ plen⭑·a manĝ⭑·o-tabl⭑·o ĉiu est⭑·as tre⭑
          afabl⭑·a ; kor⭑·o tro⭑ plen⭑·a ― buŝ⭑·o parol⭑·as .

          Rim.: La⭑ radik⭑·o _plen_ est⭑·as oft⭑·e uz⭑·at·a kiel⭑ prefiks⭑·o kun⭑ la⭑
          signif⭑·o, ke⭑ la⭑ montr⭑·at·a en·ten⭑·ant·aĵ·o est⭑·as konsider⭑·at·a kiel⭑
          mezur⭑-unu⭑·o: plen⭑~buŝ⭑·o , plen⭑~man⭑·o da⭑ [io] ; pren⭑·u […] {plen⭑~man⭑·on}
          el⭑ la⭑ farun⭑·o ; plen⭑~kuler⭑·o; plen⭑~brak⭑·o ; plen⭑~gorĝ⭑·o , {plen⭑~buŝ⭑·o} da⭑
          lakt⭑·o; du⭑×dek⭑ kvar⭑ hor⭑·oj far⭑·as unu⭑ plen⭑~tag⭑·on .

   2.
          Komplet²·a; al⭑ kiu mank⭑·as nenia neces⭑·a part⭑·o aŭ⭑ ec⭑·o: la⭑ pli⭑ jun⭑·a
          fi·lin⭑·o […] est⭑·is la⭑ plen⭑·a portret⭑·o de⭑ si⭑·a patr⭑·o ; sabat⭑·o de⭑
          plen⭑·a ripoz⭑·o ; kalkul⭑·u al⭑ vi de⭑ post⭑ la⭑ morgaŭ⭑·a tag⭑·o […] sep⭑
          plen⭑·ajn semajn⭑·ojn ; la⭑ kre⭑·ad·o de⭑ tut⭑·e plen⭑·a vort⭑·ar·o est⭑·as labor⭑·o
          ne⭑ ebl⭑·a por⭑ unu⭑ hom⭑·o ; lum⭑·o lev⭑·iĝ·ant·a, kiu ĉiam⭑ pli⭑ lum⭑·as ĝis⭑
          plen⭑·a tag⭑·iĝ·o ; mal·ver⭑·a pes⭑·il·o est⭑·as abomen⭑·aĵ·o por⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o,
          sed⭑ plen⭑·a pez⭑·o plaĉ⭑·as al⭑ Li ; sur⭑ la⭑ trotuar⭑·oj larĝ⭑·aj part⭑·oj
          est⭑·is en⭑ plen⭑·a mal·lum⭑·o ; plen⭑·a mal·riĉ⭑·ec·o ; plen⭑~kuir⭑·u la⭑ viand⭑·on,
          bon⭑·e spic⭑·u ; mi jam⭑ est⭑·as plen⭑+aĝ⭑·a kaj⭑ sen·de·pend⭑·a ; plen⭑+kresk⭑·a
          knab⭑·in·o ; mastr⭑·ec·o […] en⭑ tut⭑·a plen⭑·ec·o ; ĉiu·j en·ter⭑·ig·it·oj est⭑·as
          plen⭑·aj de⭑ merit⭑·oj .

   3.
          En·hav⭑·ant·a grand⭑·an kvant⭑·on: Nil⁽⁺⁾·o, plen⭑·a de⭑ ŝip⭑·et·oj ; la⭑ dom⭑·o
          est⭑·is plen⭑·a de⭑ vir⭑·oj kaj⭑ vir⭑·in·oj ; tekst⭑·o plen⭑·a de⭑ erar⭑·oj; ŝi⭑·a
          vizaĝ⭑·o est⭑·is plen⭑·a de⭑ feliĉ⭑·o ; kap⭑·o plen⭑·a je⭑ ide⭑·oj, projekt⭑·oj;
          inter⭑ plen⭑·e da⭑ kadavr¹·oj ; maten⭑·a hor⭑·o est⭑·as plen⭑·a de⭑ or⭑·o .
          {sat⭑·a} , {satur⭑·it·a} , {sufiĉ⭑·a} .

   4.
          (p.p. {angul⭑·o} ) Situ⁸·ant·a ekster⭑ du⭑ egal⭑·aj later⁴·oj, do⭑
          ampleks⭑·ant·a la⭑ tut⭑·an eben⭑·on; kies⭑ mezur⭑·o egal⭑·as al⭑ 360˚.

plen⭑·o

   1.
          La⭑ tut⭑·a, komplet²·a {en·hav⭑·o} de⭑ io: En⭑ brust⭑·o kuraĝ⭑·o kaj⭑ fort⭑·o
          bol⭑·ant·a, // Esper⭑·o kaj⭑ kred⭑·o en⭑ plen⭑·o ; mi ne⭑ pov⭑·as postul⭑·i de⭑
          unu⭑ el·don⭑·aĵ·o, ke⭑ ĝi prezent⭑·u la⭑ plen⭑·on de⭑ la⭑ viv⭑·o ; la⭑ paĝ⭑·oj en⭑
          inter·ret⭑·o oft⭑·e est⭑·as valor⭑·aj, sed⭑ en⭑ plen⭑·o ne⭑ plu⭑ tra·vid⭑·ebl·aj,
          ne⭑ el·ĉerp⭑·e util⭑·ig·ebl·aj ; antaŭ⭑ du⭑×cent⭑-tri⭑×cent⭑ jar⭑·oj oni flat⭑·e
          nom⭑·is la⭑ popol⭑·on font⭑·o de⭑ potenc⭑·o, la⭑ demagog²·oj modest⭑+mien⭑·e
          pet⭑·is ĝi·n deleg¹·i al⭑ ili pec⭑·et·on el⭑ la⭑ plen⭑·o de⭑ si⭑·aj rajt⭑·oj .
          {ĉio} , {komplet²·o^2}

   2.
          Special⭑·e, {kun·sid⭑·o} aŭ⭑ ali⭑·a aranĝ⭑·o kiu·n part⭑·o-pren⭑·as ĉiu·j an⭑·oj de⭑
          organiz¹·aĵ·o aŭ⭑ ties⭑ super⭑·a instanc²·o: la⭑ labor⭑·o […] nun⭑
          efektiv⭑·iĝ·as en⭑ la⭑ kun·ven⭑·oj de⭑ la⭑ plen⭑·o, en⭑ sekci¹·oj aŭ⭑ en⭑ apart⭑·aj
          labor⭑-kun·sid⭑·oj, de·pend⭑·e de⭑ la⭑ karakter⭑·o de⭑ la⭑ trakt⭑·ot·aj demand⭑·oj
          ; antaŭ⭑ la⭑ plen⭑·o est⭑·as proklam⭑·at·aj la⭑ gajn⭑·int·oj de⭑ divers⭑·aj
          konkurs⭑·oj ; special⭑·aj raport⭑·oj de⭑ la⭑ Komision⁴·o inform¹·as la⭑
          Plen⭑·on pri⭑ ĝi⭑·a ag⭑·ad·o . {konvent⁽⁺⁾·o^1}

plen⭑·ig·i

   (tr)

   1.
          Met⭑·i io·n en⭑ uj⭑·on ĝis⭑ ĝi est⭑·as plen⭑·a: ŝi ir⭑·is kaj⭑ plen⭑·ig·is la⭑
          fel⭑-sak⭑·on per⭑ akv⭑·o kaj⭑ trink⭑·ig·is la⭑ knab⭑·on ; krak⭑·as vetur⭑·il·o,
          plen⭑·ig·it·a de⭑ garb⭑·oj ; plen⭑·ig·i trezor⭑·ej·on ; nub⭑·o plen⭑·ig·is la⭑
          intern⭑·an kort⭑·on ; prov⭑·i plen⭑·ig·i la⭑ barel⭑·on de⭑ la⭑ Dana⁽⁺⁾-id⭑·in·oj
          (van⭑·e klopod⭑·i, kvazaŭ⭑ iu, kiu prov⭑·as plen⭑·ig·i sen·fund⭑·an barel⭑·on);
          plen⭑·ig·i si⭑·an dom⭑·on per⭑ rab⭑·aĵ·o ; unu⭑ sol⭑·a (fin⭑·a) gut⭑·o la⭑ glas⭑·on
          plen⭑·ig·as ; sak⭑·on kun⭑ tru⭑·o vi neniam⭑ plen⭑·ig·os ; plend⭑·oj stomak⭑·on
          ne⭑ plen⭑·ig·as . {satur⭑·i} , {tra·sorb⭑·ig·i} , {penetr⭑·i} {spir⭑·i}

   2.
          {Komplet²·ig·i} io·n, ek·svarm¹·ig·i ie: mult⭑·iĝ·u, kaj⭑ plen⭑·ig·u la⭑ ter⭑·on ;
          li⭑·aj korespond⭑·aĵ·oj plen⭑·ig·as 12 volum⭑·ojn ; li plen⭑·ig·is la⭑ ĉambr⭑·on
          per⭑ pip⭑+fum⭑·a nebul⭑-spiral¹·o ; plen⭑·ig·i mank⭑·on. {mank⭑·o} , {neni⭑·ig·i}

   3.
          Ig⭑·i iu·n plen⭑·a je⭑ sent⭑·oj ks: ili plen⭑·iĝ·is de⭑ mir⭑·eg·o ; Jo⭑·ĉj·o aĝ⭑·as
          21 jar⭑·ojn, kaj⭑ […] du⭑ pasi⭑·oj plen⭑·ig·as li⭑·an viv⭑·on ; esper⭑·o ŝi·n
          plen⭑·ig·is ; melankoli³·a etos⁹·o plen⭑·ig·is la⭑ ĉambr⭑·on ; ne·vid⭑·ebl·a
          fort⭑·o puŝ⭑·is li·n antaŭ⭑·en kaj⭑ sen·dub⭑·e plen⭑·ig·is li·n per⭑ plezur⭑·o .

plen⭑·um·i

   (tr)

   1.
          Plen⭑·e, konsekvenc⭑·e {efektiv⭑·ig·i} tio·n, kio·n oni dev⭑·as far⭑·i: mi
          volont⭑·e plen⭑·um·is li⭑·an dezir⭑·on ; plen⭑·um·i ordon⭑·on , promes⭑·on ;
          plen⭑·um·int·e mi⭑·an ŝuld⭑·on (dev⭑·on?) ; oni plen⭑·um·is la⭑ […] leĝ⭑·on ; mi
          ne⭑ rajt⭑·as drink⭑·i dum⭑ mi plen⭑·um·as oficial⭑·an funkci¹·on ; taŭg⭑·e
          plen⭑·um·i si⭑·ajn instrukci⭑·ojn ; efik⭑·e plen⭑·um·i si⭑·an rol¹·on ; la⭑ plej⭑
          mal·agrabl⭑·ajn task¹·ojn […] ŝi plen⭑·um·is kun⭑ pedant¹·a perfekt⭑·em·o ; la⭑
          decid⭑·o est⭑·is firm⭑·a en⭑ li, sed⭑ nun⭑, kiam⭑ la⭑ temp⭑·o ĝi·n plen⭑·um·i
          al·ven⭑·is, spec⭑·o de⭑ ŝtop⭑·a bul⭑·o form⭑·iĝ·is en·gorĝ⭑·e, kaj⭑ li sent⭑·is si·n
          sen·help⭑·a ; kun⭑ la⭑ sal⭑·a gust⭑·o de⭑ l’ larm⭑·oj miks⭑·iĝ·is la⭑ plaĉ⭑·a
          gust⭑·o de⭑ plen⭑·um·it·a venĝ⭑·o ; la⭑ afer⭑·o est⭑·as plen⭑·um·it·a ; mult⭑·e
          komenc⭑·it·e, mal·mult⭑·e plen⭑·um·it·e . {re·al·ig⭑·i}

   2.
          Vid⭑·ig·i aŭ⭑ aŭd⭑·ig·i art⭑·an verk⭑·on (muzik⭑-pec⭑·on, poezi¹·aĵ·on, danc⭑·on
          ktp): Kelk⭑·ajn el⭑ la⭑ muzik⭑·aĵ·oj sur⭑ la⭑ disk¹·o  ne⭑
          nur⭑ plen⭑·um·is (kant⭑·e kaj⭑ gitar⭑·--akompan⭑·e), sed⭑ ankaŭ⭑ aŭtor⭑·is ;
          ek·son⭑·is mal·laŭt⭑·a, sed⭑ bel⭑·a muzik⭑·o, dum⭑ kiu ĥor⭑·o de⭑ pastr⭑-in⭑·oj
          plen⭑·um·is solen⭑·an danc⭑·on . {interpret¹·i^3} , {lud⭑·i^2}

plen⭑·um·iĝ·i

   (ntr)

          Re·al·iĝ⭑·i konform⭑·e al⭑ plan⭑·o, intenc⭑·o, antaŭ·dir⭑·o: ĉio plen⭑·um·iĝ·is ;
          tio okaz⭑·as, por⭑ ke⭑ plen⭑·um·iĝ·u la⭑ vort⭑·o skrib⭑·it·a en⭑ ili⭑·a leĝ⭑·o ; la⭑
          plan⭑·o sukces⭑·e plen⭑·um·iĝ·is ; ni financ¹·is projekt⭑·on, kiu laŭ·dir⭑·e
          plen⭑·um·iĝ·is dum⭑ tri⭑ jar⭑·oj, […] sed⭑ ĉio est⭑·is fals⭑·a, nenio est⭑·is
          real¹·e efektiv⭑·ig·it·a ; plen⭑·um·iĝ·is la⭑ profet⭑·aĵ·o . {efektiv⭑·iĝ·i}

antaŭ·plen⭑·um·i

   (tr)

          Plen⭑·um·i antaŭ⭑ la⭑ plan⭑·it·a aŭ⭑ normal¹·a temp⭑·o, ekzempl⭑·e ies⭑ dezir⭑·on
          antaŭ⭑ ol⭑ ĝi est⭑·as esprim⭑·it·a: ĉiam⭑ pret⭑·a antaŭ·plen⭑·um·i ni⭑·ajn
          dezir⭑·ojn kaj⭑ forges⭑·i la⭑ propr⭑·ajn ; li ŝi·n fleg⭑·is kun⭑ zorg⭑·em·o
          kor⭑-tuŝ⭑·ant·a, kaj⭑ ĉiu·jn dezir⭑·et·ojn ŝi⭑·ajn li antaŭ·plen⭑·um·is delikat⭑·e
          . {antaŭ·ven⭑·i} , {anticip³·i}

mal·plen⭑·a

          En·hav⭑·ant·a nenio·n: la⭑ put⭑·o est⭑·is mal·plen⭑·a, akv⭑·o ne⭑ est⭑·is en⭑ ĝi ;
          ne⭑ for·send⭑·u li·n kun⭑ mal·plen⭑·aj man⭑·oj ; mal·plen⭑·a ĉambr⭑·o, kie est⭑·is
          nur⭑ mal·grand⭑·a tabl⭑·o ; ŝi hav⭑·is la⭑ sent⭑·on, kvazaŭ⭑ ŝi⭑·aj intest⭑·oj
          si·n mem⭑ for·manĝ⭑·as kaj⭑ ŝi far⭑·iĝ·as intern⭑·e tut⭑·e mal·plen⭑·a, terur⭑·e
          mal·plen⭑·a ; plen⭑·a de⭑ koler⭑·o li el·tir⭑·is si⭑·an glav⭑·on, sed⭑ li bat⭑·is
          nur⭑ la⭑ mal·plen⭑·an aer⭑·on, la⭑ kul⭑·ojn li ne⭑ pov⭑·is traf⭑·i ; la⭑ skrib⭑·o
          oft⭑·e aper⭑·as tiel⭑ pal⭑·a, […kvazaŭ⭑] oni hav⭑·as antaŭ⭑ si mal·plen⭑·an
          foli⭑·on ; almoz⭑-pet⭑·ant·o sin⁸+ĝen⭑·a rest⭑·as kun⭑ sak⭑·o mal·plen⭑·a ; barel⭑·o
          mal·plen⭑·a son⭑·as plej⭑ laŭt⭑·e . {kav⭑·a} , {sen·en·hav⭑·a}

mal·plen⭑·aĵ·o

          Mank⭑-lok⭑·o en⭑ (aŭ⭑ rand⭑·e de⭑) solid²·a material⭑·o: Frederik⁽⁺⁾·o etend⭑·is la⭑
          brak⭑·ojn por⭑ si·n al·kroĉ⭑·i al⭑ la⭑ ŝnur⭑·o: sed⭑ li⭑·aj man⭑·oj ek·kapt⭑·is nur⭑
          la⭑ mal·plen⭑·aĵ·on ; rul⭑·ad·o sur⭑ la⭑ krut⭑·a dekliv⭑·o, sekv⭑·it·a de⭑
          tim⭑·eg·ind·a salt⭑·eg·o en⭑ la⭑ mal·plen⭑·aĵ·on ; vi⭑·a for·est⭑·o las⭑·us ĉirkaŭ⭑
          la⭑ tabl⭑·o tro⭑ vast⭑·an mal·plen⭑·aĵ·on ; en⭑ mi⭑·a kor⭑·o faŭk⭑·as mal·plen⭑·aĵ·o
          ! {mal·plen⭑·o} {abism¹·o^1} , {kav⭑·o} , {nenio^1} , {profund⭑·o^2} ,
          {tru⭑·o} , {vaku⁹·o}

          Rim.: Preskaŭ⭑ sam⭑+esenc⭑·a kun⭑ „mal·plen⭑·o“, oni prefer⭑·as
          „mal·plen⭑·aĵ·o“ por⭑ konkret²·aj mank⭑-lok⭑·oj, dum⭑ „mal·plen⭑·o“ iom⭑ pli⭑
          konven⭑·as por⭑ abstrakt¹·aj mank⭑·oj.

mal·plen⭑·o

          Mank⭑·o de⭑ en·hav⭑·o, mank⭑·o de⭑ ĉia·j atend⭑·ebl·aj aĵ⭑·oj: li sent⭑·as,
          kvazaŭ⭑ li fal⭑·eg·as en⭑ sen·fin⭑·an mal·plen⭑·on ; ili grimp³·is sur⭑ la⭑
          supr⭑·on de⭑ alt⭑·a amas⭑·o de⭑ dis·romp⭑·it·aj ŝton⭑·eg·oj […] kaj⭑ rigard⭑·is al⭑
          la⭑ mal·plen⭑·o de⭑ la⭑ ocean¹·o ; puf³·aj promes⭑·oj ne⭑ ŝtop⭑·as mal·plen⭑·on ;
          anim⭑·o […] plen⭑·a de⭑ mal·plen⭑·o ; la⭑ mank⭑·o de⭑ tiu al⭑ ŝi fremd⭑·a
          viv⭑·en~hav⭑·o kaŭz⭑·is la⭑ mal·gaj⭑·on kaj⭑ sent⭑·on de⭑ mal·plen⭑·o, kiu·j reg⭑·is
          en⭑ li⭑·a intern⭑·o . {abism¹·o} , {dezert⭑·o} , {profund⭑·o} , {tru⭑·o} ,
          {vaku⁹·o}

mal·plen⭑·ig·i

          Ig⭑·i mal·plen⭑·a, sen·ig⭑·i je⭑ ĝi⭑·a en·hav⭑·o: kiam⭑ ili mal·plen⭑·ig·is si⭑·ajn
          sak⭑·ojn, montr⭑·iĝ·is, ke⭑ ĉiu el⭑ ili hav⭑·as si⭑·an lig⭑·aĵ·on da⭑ mon⭑·o en⭑
          si⭑·a sak⭑·o ; por⭑ la⭑ san⭑·o de⭑ la⭑ fianĉ⭑·ig·it·a par⭑·et·o! dir⭑·is la⭑ patr⭑·o,
          kaj⭑ ĉiu glas⭑·o est⭑·is mal·plen⭑·ig·it·a ĝis·fund⭑·e ; Gre⁽⁺⁾·nj·o mal·plen⭑·ig·is
          si⭑·an antaŭ·tuk⭑·on kaj⭑ la⭑ dis·ŝut⭑·it·aj perl⭑·oj kaj⭑ mult⭑·e~kost⭑·aj ŝton⭑·oj
          salt⭑·is en⭑ la⭑ ĉambr⭑·o ; sur⭑ la⭑ tabl⭑·o star⭑·is ankoraŭ⭑ […] du⭑·on·e
          mal·plen⭑·ig·it·aj frukt⭑·uj·oj ; la⭑ cezar⁽⁺⁾·o […] ordon⭑·is mal·plen⭑·ig·i ĉiu·jn
          mal·liber⭑·ej·ojn ; iom⭑ post⭑ iom⭑ oni mal·plen⭑·ig·as mi⭑·an est⭑·aĵ·on,
          ĉiu+tag⭑·e oni el·ĉerp⭑·as mi⭑·an anim⭑·on, gut⭑·on post⭑ gut⭑·o .

mal·plen⭑·um·i

   (tr)

          Ne⭑ far⭑·i tio·n, kio·n oni dev⭑·us: mal·plen⭑·um·i si⭑·an promes⭑·on; li
          mal·plen⭑·um·as si⭑·ajn patriot¹·ajn kaj⭑ soldat⭑·ajn dev⭑·ojn ; la⭑
          instru⭑-sistem⭑·o grand⭑+part⭑·e mal·plen⭑·um·is la⭑ atend⭑·ojn de⭑ instru⭑·ist·oj
          ; Mi⭑·ajn decid⭑·ojn ili mal·plen⭑·um·os kaj⭑ Mi⭑·ajn ordon⭑·ojn ili ne⭑
          observ⭑·os . {mal·atent⭑·i} , {mal·respekt⭑·i} , {mal·observ⭑·i} ,
          {romp⭑·i^1}

ne·plen⭑·um·ebl·a

          Kiu·n oni ne⭑ pov⭑·as plen⭑·um·i, far⭑·i, ating⭑·i: la⭑ afer⭑·o propon⭑·at·a al⭑
          ili est⭑·as ne·plen⭑·um·ebl·a ; vi⭑·a dezir⭑·o est⭑·as absolut⭑·e ne·plen⭑·um·ebl·a
          ; [ili] star⭑·ig·as ŝajn⭑·e ne·plen⭑·um·ebl·ajn postul⭑·ojn ; kio teori⭑·e
          ŝajn⭑·is bon⭑·a, en⭑ la⭑ praktik⭑·o ebl⭑·e montr⭑·iĝ·os ne·plen⭑·um·ebl·a ; mult⭑·aj
          vir⭑·in·oj trov⭑·as tio·n ne·plen⭑·um·ebl·a task¹·o far⭑·i si⭑·an hejm⭑·on tia, ke⭑
          ĝi·n pri·lum⭑·as rid⭑·et·o radi⭑·ant·a, kie·n ajn⭑ oni rigard⭑·as . {ĥimer⭑·o^3}
          , {iluzi¹·a} {rev⭑·o}

plen⭑~plen⭑·a, plen⭑·eg·a, tro⭑ plen⭑·a

          Tro⭑ plen⭑·ig·it·a, ŝtop⭑·it·a: la⭑ strat⭑·oj de⭑ la⭑ urb⭑·o […] est⭑·as
          plen⭑~plen⭑·aj de⭑ bala⭑·aĵ·oj ; la⭑ gut⭑·o, kiu tro·plen⭑·ig·is jam⭑ la⭑
          plen⭑·eg·an pokal⭑·on ; kor⭑·o […] est⭑·as plen⭑~plen⭑·a de⭑ mal·ĝoj⭑·o ; 
          ĉes⭑·is parol⭑·i […] pro⭑ tro·plen⭑·ec·o de⭑ la⭑ kor⭑·o ; ĉambr⭑·o, plen⭑~plen⭑·a
          de⭑ ne·taks⭑·ebl·aj materi¹·oj ; ve⭑ al⭑ vi, murd⁴·ist·o! tro·plen⭑·iĝ·is vi⭑·a
          mezur⭑·o kaj⭑ proksim⭑·iĝ·as vi⭑·a hor⭑·o ! li […] el·ir⭑·is […] port⭑·ant·e
          paper⭑·an sak⭑·on, kiu aspekt¹·is plen⭑~plen⭑·a ; ili est⭑·is amik⭑·oj
          plen⭑~plen⭑·e ; ĉar⭑ est⭑·is plen⭑~plen⭑·e da⭑ propon⭑·oj dum⭑ tiu·j jar⭑·oj, li
          ne⭑ rapid⭑·is .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.134 2023/10/24 09:25:57 ]
     __________________________________________________________________