plend⭑·/·i

plend⭑·i

   (ntr)

   1.
          Esprim⭑·i per⭑ vort⭑·oj si⭑·an dolor⭑·on, ĉagren⭑·on: plend⭑·i pro⭑ kap⭑-dolor⭑·o;
          li stoik²·e sufer⭑·as ne·plend⭑·ant·e; plend⭑·a kri⭑·o, vizaĝ⭑·o; ne⭑ rigard⭑·ad·u
          al⭑ mi tiel⭑ plend⭑·e. {ĝem⭑·i} , {lament⁴·i} , {plor⭑·i} , {sopir⭑·i} ,
          {vek⭑-ri·i} .

   2.
          Esprim⭑·i per⭑ vort⭑·oj, ke⭑ oni est⭑·as mal·kontent⭑·a pri⭑ io aŭ⭑ iu: ne⭑
          tro⭑ plend⭑·u kaj⭑ ne⭑ perd⭑·u kuraĝ⭑·on; la⭑ infan⭑·o plend⭑·is al⭑ la⭑ patr⭑·o
          kontraŭ⭑ si⭑·a kamarad⭑·o; se⭑ neniu plend⭑·as, neniu defend⭑·as ; la⭑
          komerc⭑·ist·oj plend⭑·as, ke⭑ la⭑ dogan³-impost¹·oj est⭑·as tro⭑ alt⭑·aj;
          mal·jun⭑·aj vir⭑·in·oj plend⭑·as pri⭑ la⭑ facil⭑+anim⭑·ec·o de⭑ la⭑ jun⭑·ul·ar·o kaj⭑
          pri⭑ la⭑ mal·bon⭑·iĝ·o de⭑ la⭑ temp⭑·oj; li plend⭑·is pri⭑ la⭑ ne·sufiĉ⭑·a help⭑·o
          don⭑·it·a al⭑ ni⭑·a tiam⭑·a sol⭑·a gazet⭑·o; plend⭑·i pri⭑ la⭑ mal·bon⭑·a nutr⭑·aĵ·o;
          mi ne⭑ plend⭑·as kontraŭ⭑ la⭑ sort⭑·o. {protest¹·i} .

   3.
          Registr⭑·ig·i ĉe⭑ juĝ⭑·ej·o ke⭑ oni sufer⭑·is mal·just⭑·aĵ·on: plend⭑·i ĉe⭑ la⭑
          tribunal¹·o; plendito, kio·n vi pov⭑·as dir⭑·i por⭑ vi⭑·a prav⭑·ig·o?

plend⭑·o

   1.
          Ag⭑·o plend⭑·i pro⭑ dolor⭑·o: de⭑ plend⭑·o kaj⭑ plor⭑·o ne⭑ for·iĝ⭑·as dolor⭑·o ;
          ĉe⭑ ili est⭑·as plor⭑·o, ĝem⭑·oj, plend⭑·oj.

   2.
          Ag⭑·o plend⭑·i pro⭑ mal·kontent⭑·o pri⭑ io: plend⭑·o sen·far⭑·a ne⭑ est⭑·as
          defend⭑·o.

   3.
          Formal²·a sci⭑·ig·o al⭑ juĝ⭑·ej·o pri⭑ ricev⭑·it·a mal·just⭑·aĵ·o: met⭑·i plend⭑·on
          kontraŭ⭑ iu ĉe⭑ la⭑ tribunal¹·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________