plezur⭑·/·o

plezur⭑·o

          Agrabl⭑·a sent⭑·o de⭑ {bon⭑~stat⭑·o} , komfort⭑·ec·o, {ĝoj⭑·o} , kiu·n nask⭑·as
          kontent⭑·ig·o de⭑ dezir⭑·o aŭ⭑ inklin⭑·o: [ili] tiel⭑ laŭt⭑·e kaj⭑ agrabl⭑·e
          kant⭑·as, ke⭑ est⭑·as plezur⭑·o ili·n aŭd⭑·i ; ŝi⭑·a sol⭑·a plezur⭑·o est⭑·is sid⭑·i
          en⭑ si⭑·a ĝarden⭑·et·o ; est⭑·as por⭑ mi plezur⭑·o vid⭑·i, ke⭑ vi nun⭑ iom⭑
          ripoz⭑·as, li dir⭑·is al⭑ si⭑·a edz⭑·in·o ; li ruĝ⭑·iĝ·is de⭑ plezur⭑·o ; vetur⭑·o
          de⭑ plezur⭑·o ; por⭑ plezur⭑·o oni aranĝ⭑·as festen⭑·ojn ; [ili] trov⭑·as
          plezur⭑·on en⭑ la⭑ mal·ord⭑·o de⭑ la⭑ mal·bon⭑·ec·o ; ŝi⭑·aj kares⭑·oj ĝu⭑·ig·u vi·n
          […] ŝi⭑·a am⭑·o ĉiam⭑ don⭑·u al⭑ vi plezur⭑·on ; serĉ⭑·u plezur⭑·on ĉe⭑ la⭑
          Etern⭑·ul·o, kaj⭑ Li plen⭑·um·os la⭑ dezir⭑·ojn de⭑ vi⭑·a kor⭑·o ; ekzist⭑·as
          nenio pli⭑ bon⭑·a, ol⭑ ke⭑ hom⭑·o ĝu⭑·u plezur⭑·on de⭑ si⭑·aj far⭑·oj ; viv⭑·i en⭑
          silk⭑·o kaj⭑ velur⭑·o, en⭑ ĝoj⭑·o kaj⭑ plezur⭑·o ; mal·humil⭑·ec·o est⭑·as kar⭑·a
          plezur⭑·o ; antaŭ⭑ ĉio zorg⭑·u ofic⭑·on ― plezur⭑·o atend⭑·os si⭑·an vic⭑·on .
          {ĝu⭑·o^1} , {volupt⭑·o} {kun⭑ plezur⭑·o}

plezur⭑·a

   1.
          Plen⭑·a je⭑ plezur⭑·o, akompan⭑·at·a de⭑ plezur⭑·o, {agrabl⭑·a} : liber⭑·an
          viv⭑·on hav⭑·as ni, plezur⭑·an kaj⭑ sen⭑ mastr⭑·o ; li konsider⭑·ad·is kiel⭑
          bon⭑·an ĉio·n, kio est⭑·is al⭑ li plezur⭑·a ; aĝ⭑·o tro⭑ matur⭑·a ne⭑ est⭑·as
          plezur⭑·a . {ĉarm⭑·a}

   2.
          Cel⭑·ant·a plezur⭑·on: plezur⭑·a vojaĝ⭑·o; la⭑ plezur⭑·aj art⭑·oj ; ir⭑·ant·e el⭑
          la⭑ legom⭑·a al⭑ la⭑ {plezur⭑·a ĝarden⭑·o} .

plezur⭑·ig·a

          Kaŭz⭑·ant·a plezur⭑·on: di⭑·a, plezur⭑·ig·a viv⭑-manier⭑·o ; vi plant⭑·is
          plant⭑·aĵ·ojn plezur⭑·ig·ajn ; jen⭑ plezur⭑·ig·a respond⭑·o, kiel⭑ ne⭑ ven⭑·is
          al⭑ vi en⭑ la⭑ kap⭑·on dir⭑·i, ke⭑ post⭑ monat⭑·o oni pov⭑·as sci⭑·iĝ·i ankoraŭ⭑
          pli⭑ bon⭑·e ; sekv⭑·is la⭑ plezur⭑·ig·a tradici¹·o ir⭑·i al⭑ la⭑ kaf⭑·ej·o ; ĉiu·j
          tre⭑ gaj⭑·is, forges⭑·is la⭑ zorg⭑·ojn, kant⭑·is kaj⭑ rid⭑·is, kaj⭑ son⭑·is tie
          tia plezur⭑·ig·a muzik⭑·o .

plezur⭑·ig·i

          Kaŭz⭑·i plezur⭑·on al⭑...: mi serĉ⭑·is en⭑ mi⭑·a kor⭑·o, kiel⭑ plezur⭑·ig·i mi⭑·an
          korp⭑·on per⭑ vin⭑·o ; ge·sinjor⭑·oj de⭑ Prelongo, dezir⭑·ant·e plezur⭑·ig·i
          si⭑·an fi·lin⭑·on, konsent⭑·is ven⭑·i ĉiu+jar⭑·e en⭑ Pariz⭑·on ; kar⭑·a Petr⭑·o,
          por⭑ mi·n plezur⭑·ig·i ven⭑·u kun⭑ mi ; plezur⭑·ig·u vi·n kiel⭑ ĉiu·j ali⭑·aj .

plezur⭑·i, plezur⭑·iĝ·i

          Sent⭑·i plezur⭑·on: ĉiu·j ĉi⭑ bien⭑·oj est⭑·as vi⭑·aj, je⭑ vi⭑·a komun⭑·a dispon⭑·o
          por⭑ promen⭑·ad·i kaj⭑, plezur⭑·i ; kiam⭑ fal⭑·as vi⭑·a mal·amik⭑·o, ne⭑ ĝoj⭑·u,
          kaj⭑ ĉe⭑ li⭑·a mal·feliĉ⭑·o vi⭑·a kor⭑·o ne⭑ plezur⭑·iĝ·u ; ni ĝu⭑·u sufiĉ⭑·e
          volupt⭑·on ĝis⭑ la⭑ maten⭑·o, ni plezur⭑·iĝ·u per⭑ la⭑ am⭑·o ; nu⭑, plezur⭑·u,
          Jozef⭑·o, plezur⭑·u – ĉar⭑ eg⭑·a feliĉ⭑·o traf⭑·is vi·n ! se⭑ [li] ne⭑ est⭑·us
          tiom⭑ turment⭑·it·a […], li ver⭑+ŝajn⭑·e plezur⭑·us rakont⭑·ant·e pri⭑ la⭑
          akcept⭑·o en⭑ la⭑ klinik²·o .

mal·plezur⭑·o

          {Mal·agrabl⭑·aĵ·o} , {ĉagren⭑·o} : kun⭑ nuanc⭑·o de⭑ mal·plezur⭑·o en⭑ la⭑
          voĉ⭑-ton⭑·o ; li ĉiam⭑ esprim⭑·ad·is si⭑·an mal·plezur⭑·on al⭑ la⭑ malfruinta
          student⭑·o ; pro⭑ la⭑ mult⭑·aj mal·plezur⭑·oj li tut⭑·e griz⭑·iĝ·is ; ĉi⭑ tiu
          sinjor⭑·in·o […] vol⭑·as don⭑·i al⭑ vi lecion⭑·ojn de⭑ franc⭑·a lingv⭑·o,
          memor⭑·u, ke⭑ vi far⭑·u al⭑ ŝi nenia·n mal·plezur⭑·on ; la⭑ vir⭑·in·o montr⭑·is
          embaras⭑·on kaj⭑ mal·plezur⭑·on ĉe⭑ la⭑ vid⭑·o de⭑ fremd⭑·aj vizit⭑·ant·oj .
          {dorn⭑·o} .

mal·plezur⭑·a

          Sen⁽⁺⁾·a je⭑ plezur⭑·o, {mal·agrabl⭑·a} : la⭑ rid⭑·et·o ĉirkaŭ⭑ ŝi⭑·a buŝ⭑·o
          trans·ir⭑·is en⭑ mal·estim⭑·an kaj⭑ mal·plezur⭑·an esprim⭑·on ; la⭑
          baston⭑-frap⭑·oj komenc⭑·is tambur⭑·i mal·plezur⭑·an ritm¹·on sur⭑ la⭑ dors⭑·o ;
          jen⭑ kaj⭑ jen⭑ li pro⭑ si⭑·a afabl⭑·a komplez⭑·em·o al⭑ fremd⭑·ul·oj, kiu·j ne⭑
          ĉiam⭑ uz⭑·as tio·n diskret¹·e kaj⭑ takt¹·e, ven⭑·is en⭑ mal·plezur⭑·ajn
          situaci⭑·ojn, kiu·j solv⭑·iĝ·is nur⭑ pro⭑ la⭑ saĝ⭑·a kaj⭑ energi⭑·a inter·ven⭑·o
          de⭑ li⭑·a edz⭑·in·o .

mal·plezur⭑·ig·a

          Kaŭz⭑·ant·a mal·plezur⭑·on: pardon⭑·u mi·n, se⭑ mi dir⭑·os io·n mal·plezur⭑·ig·an
          .

mal·plezur⭑·ig·i

   (tr)

          Kaŭz⭑·i mal·plezur⭑·on al⭑...: por⭑ ke⭑ li tiel⭑ mal·afabl⭑·e mi·n
          mal·plezur⭑·ig·u […], est⭑·os neces⭑·e, ke⭑ li hav⭑·u potenc⭑·eg·ajn motiv¹·ojn
          ; ne⭑ ĝen⭑·u, ne⭑ mal·plezur⭑·ig·u la⭑ infan⭑-fest⭑·ojn ; ne⭑ mal·plezur⭑·ig·u mi·n
          post⭑ la⭑ pen⭑·ad·o, kiu·n mi sufer⭑·is .

kun⭑ plezur⭑·o

          Ĝentil⭑·a esprim⭑·o por⭑ montr⭑·i si·n {serv⭑·o-pret⭑·a} , {help⭑·em·a} ;
          {mem·kompren⭑·ebl·e} : [mi] kun⭑ plezur⭑·o parol⭑·os kun⭑ vi sen·ceremoni¹·e
          ; Don⁽⁺⁾·u ĝi·n al⭑ mi prunt⭑·e ― rapid⭑·e! Cert⭑·e, cert⭑·e ... kun⭑ grand⭑·a
          plezur⭑·o ; sinjor⭑·in·o Ann⭑·et·o kun⭑ plezur⭑·o plen⭑·um·is li⭑·an modest⭑·an
          dezir⭑·on, — ŝi don⭑·is al⭑ li si⭑·an adres⭑·on, pren⭑·is de⭑ li li⭑·an ; al⭑
          la⭑ mal·amik⭑·' en⭑ kur⭑·o far⭑·u pont⭑·on kun⭑ plezur⭑·o . {cert⭑·e} , {jes⭑
          ja⭑^1} , {klar⭑·e^3}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2024/01/02 01:35:46 ]
     __________________________________________________________________