vidu ankaŭ la klarigojn
pli

pli

   (adverb·o)

          En grad·o  kvant·o super·a je iu ali·a: ĉu vi dezir·as pli da pan·o?
          pli da okul·oj, pli da cert·ec·o ; la paper·o est·as tre blank·a sed
          la neĝ·o est·as pli blank·a ; lakt·o est·as pli nutr·a, ol vin·o ; li
          est·as pli stult²·a ol malic·a; nu, ir·u pli rapid·e ! du hom·oj pov·as
          pli mult·e far·i ol unu ; li est·as la pli ·a el ambaŭ; pli·bel·ig·i,
          pli·mult·ig·i, pli·grand·ig·i; li am·as li·n pli, ol si·n mem ; ne est·as
          permes·it·e al mi pli dir·i; li ne viv·os pli, ol unu tag·on ; mi […]
          nenio·n pli postul·us, krom ke oni montr·u al mi sin⁸+don·ec·on kaj
          estim·on ; [dir·u] nenio·n pli pri tio ĉi ; mien·o li·a montr·is pli
          (pli·e^1, pli ĝust·e) sufer·on, sed ne koler·on ; mi pli vol·as
          (prefer·as) ir·i al [ŝi] ; ne riproĉ·u vi·an amik·on, ĉar vi mem pli
          mult·e merit·as riproĉ·on ; li pli (prefer·e) drink·as ol labor·as.
          {plu}

pli·a

   1.
          Pli grand·a, en pli alt·a grad·o: Per tio oni ating·as pli·an
          inter·naci·ec·on de la ortografi¹·o ; de tiu temp·o 
          ek·sent·is pli·an fid·on ; Ali+flank·e, la pli·a re·kon·ebl·ec·o inter·naci·a
          est·as ĉe la land-nom·oj mult·e pli grav·a ol ceter·e .

   2.
          Al·don·a, ekstr·a: unu pli·a mort·is; jen pli·an komplez·on mi pet·as de
          vi; sur unu tia kub·o star·is pli·a mal·pli grand·a, kaj sur tiu tri·a
          ; akcept·int·e pli·an cenzur¹·an ofic·on, li ĉiu·vesp·er·e sub la lamp·o
          mal·lig·is dik·an amas·on da fremd·aj gazet·oj ; se vi postul·as nenio·n
          pli·an, mi pov·as facil·e plen·um·i vi·an vol·on . {krom·a} , {plu·a}

pli·e

   1.
          Krom tio: re·pag·u per ĝi·a plen·a valor·o kaj al·don·u pli·e kvin·on·on
          de ĝi ; kaj pli·e, krom ĉio tio, hodiaŭ est·as jam la tri·a tag·o,
          de kiam tio okaz·is ; unu par·o de man·oj pli·e ne montr·iĝ·is
          super·flu·a por revu²·o, kiu bezon·is vast·an kun·labor·ad·on ; li
          opini·as, ke la labor·ist·ar·o pov·as emancip¹·iĝ·i nur se ĝi est·as
          tut+mond·e organiz¹·it·a, kaj ke pli·e tiu organiz¹·it·ec·o pov·as est·i
          traf·a .

   2.
          Je pli alt·a grad·o: mi preĝ·as, ke vi·a am·o abund³·u ankoraŭ pli·e kaj
          pli·e ; mult·e pli·e la ŝajn·e mal·fort·aj membr·oj de la korp·o est·as
          neces·aj ; mi vol·as cert·ig·i vi·n, ke mi·aj afer·oj pli·e efektiv·iĝ·is
          .

pli·ig·i

   (tr)

          Pli·grand·ig·i  pli·mult·ig·i: Vi pli·ig·as mi·an grand·ec·on kaj de·nov·e
          mi·n konsol·as ; du·a el·don·o, re·vid·it·a, korekt·it·a, pli·ig·it·a ;
          pli·ig·i en·spez-impost¹·ojn . {kresk·ig·i} , {lev·i ^4}

pli·iĝ·i

   (ntr)

          ·i pli grand·a, fort·a, abund³·a...: la donac·oj mult·e pli·iĝ·ad·is ;
          tre mal·grand·a   tut·e mank·ant·a pli·iĝ·o de la sekreci¹·o ;
          esprim·o de pli·iĝ·ant·a embaras·o aper·is sur li·a vizaĝ·o .

pliopo

          {Pli·mult·o} : en la pliopo de la hom·aj lingv·oj (kaj ankaŭ en
          Esperant·o) la konjunkci·oest·as plur⁴+senc·a ; as-ci·i: sep+bit⁹·a
          kod⁹·o […] dispon·ebl·a en la pliopo de la nun·aj komput⁹·il·oj .

mal·pli

          Adverb·o montr·ant·a kvant·on  grad·on mal·super·an al iu ali·a: vi·a
          pan·o est·as mal·pli freŝ·a, ol mi·a ; mal·pli da hav·o, mal·pli da
          zorg·oj ; ju pli da bru·o, des mal·pli da ĝu·o ; li est·as mal·pli
          fort·a ol vi; mi vol·us mal·pli konvink·i li·n ol pri·pens·ig·i li·n pri
          tio.

mal·pli·a

          Mal·pli grand·a, en mal·pli alt·a grad·o: Mank·o de sufiĉ·a dorm·ad·o
          konduk·as al mal·pli·a sekreci¹·o de lept⁽⁺⁾-in·o ; kompleks⁽⁺⁾·o de mal·pli·a
          valor·o ; Nenio mal·pli·a ven·ig·us vir·on dum tia tag·o kaj tia hor·o .
          {pli·a^1}

mal·pli·ig·at·o

   1.
          Kio  kiu spert·as mal·pli·iĝ·on.

   2.
          Unu·a term⁽⁺⁾·o en {subtrah⁸·o} : ĉe la subtrah⁸·o:  oni
          dir·as, ke  est·as la mal·pli·ig·at·o,  est·as la subtrah⁸·ant·o,
           est·as la diferenc·o .

mal·pli·ig·i

   (tr)

          Mal·grand·ig·i la kvant·on, la nombr·on, la intens⁴·on...: en kelk·aj
          okaz·oj la sekreci¹·o, anstataŭ est·i pli·ig·it·a, ŝajn·as 
          mal·pli·ig·it·a ; inflam⁴·o  brul·um·o est·as mal·bon·a stat·o de iu
          organ¹·o de la korp·o, karakteriz¹·it·a per pli·alt·iĝ·o de la
          temperatur¹·o, ŝvel·o, ruĝ·ec·o, dolor·o, mal·pli·ig·it·a funkci¹·ad·o .

mal·pli·iĝ·i

   (ntr)

          ·i pli kaj pli mal·fort·a, mal·grand·a, mal·mult·a: la nombr·o de la
          sen·kler·ul·oj mult·e mal·pli·iĝ·is; la akv·o konstant·e mal·pli·iĝ·ad·is ĝis
          la dek·a monat·o ; iom post iom la rapid·ec·o de la ĉeval·o
          mal·pli·iĝ·is . {fal·i ^5} , {mal·alt·iĝ·i} , {mal·fort·iĝ·i}

pli kaj pli, ĉiam pli

          Kresk·e laŭ la pas·o de la temp·o: tiu hom·o grand·iĝ·is kaj ĉiam pli
          kaj pli grand·iĝ·ad·is, ĝis li far·iĝ·is tre grand·a ; la son·ad·o de la
          korn·o far·iĝ·ad·is ĉiam pli kaj pli fort·a ; mi am·as vi·n pli kaj pli
          ; la neĝ·o fal·is ĉiam pli dens·e .

pli-mal·pli, pli  mal·pli

          {Proksim·um·e} , ne tut·e ekzakt⁴·e: la lern·o-libr·oj, kiu·jn mi el·don·is
          mem, est·as […] far·it·aj nur por hom·oj pli-mal·pli instru·it·aj ;
          baldaŭ ni hav·os unu+form·an pli mal·pli plen·an vort·ar·on ; pli 
          mal·pli fru·e la rid·ant·oj ven·os al ni ; la lingv·o est·os pli 
          mal·pli sen·erar·a, ĉar ĝis tiu temp·o ĝi jam est·os tra·ir·int·a la
          juĝ·on de l' tut·a mond·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.130 2023/12/12 20:10:26 ]
     __________________________________________________________________