vidu ankaŭ la klarigojn
pli⭑
pli⭑
(adverb⭑·o)
En⭑ grad⭑·o aŭ⭑ kvant⭑·o super⭑·a je⭑ iu ali⭑·a: ĉu⭑ vi dezir⭑·as pli⭑ da⭑ pan⭑·o?
pli⭑ da⭑ okul⭑·oj, pli⭑ da⭑ cert⭑·ec·o ; la⭑ paper⭑·o est⭑·as tre⭑ blank⭑·a sed⭑
la⭑ neĝ⭑·o est⭑·as pli⭑ blank⭑·a ; lakt⭑·o est⭑·as pli⭑ nutr⭑·a, ol⭑ vin⭑·o ; li
est⭑·as pli⭑ stult²·a ol⭑ malic⭑·a; nu⭑, ir⭑·u pli⭑ rapid⭑·e ! du⭑ hom⭑·oj pov⭑·as
pli⭑ mult⭑·e far⭑·i ol⭑ unu⭑ ; li est⭑·as la⭑ pli⭑ aĝ⭑·a el⭑ ambaŭ⭑; pli·bel⭑·ig·i,
pli·mult⭑·ig·i, pli·grand⭑·ig·i; li am⭑·as li·n pli⭑, ol⭑ si·n mem⭑ ; ne⭑ est⭑·as
permes⭑·it·e al⭑ mi pli⭑ dir⭑·i; li ne⭑ viv⭑·os pli⭑, ol⭑ unu⭑ tag⭑·on ; mi […]
nenio·n pli⭑ postul⭑·us, krom⭑ ke⭑ oni montr⭑·u al⭑ mi sin⁸+don⭑·ec·on kaj⭑
estim⭑·on ; [dir⭑·u] nenio·n pli⭑ pri⭑ tio ĉi⭑ ; mien⭑·o li⭑·a montr⭑·is pli⭑
(pli⭑·e^1, pli⭑ ĝust⭑·e) sufer⭑·on, sed⭑ ne⭑ koler⭑·on ; mi pli⭑ vol⭑·as
(prefer⭑·as) ir⭑·i al⭑ [ŝi] ; ne⭑ riproĉ⭑·u vi⭑·an amik⭑·on, ĉar⭑ vi mem⭑ pli⭑
mult⭑·e merit⭑·as riproĉ⭑·on ; li pli⭑ (prefer⭑·e) drink⭑·as ol⭑ labor⭑·as.
{plu⭑}
pli⭑·a
1.
Pli⭑ grand⭑·a, en⭑ pli⭑ alt⭑·a grad⭑·o: Per⭑ tio oni ating⭑·as pli⭑·an
inter·naci⭑·ec·on de⭑ la⭑ ortografi¹·o ; de⭑ tiu temp⭑·o
ek·sent⭑·is pli⭑·an fid⭑·on ; Ali⭑+flank⭑·e, la⭑ pli⭑·a re·kon⭑·ebl·ec·o inter·naci⭑·a
est⭑·as ĉe⭑ la⭑ land⭑-nom⭑·oj mult⭑·e pli⭑ grav⭑·a ol⭑ ceter⭑·e .
2.
Al·don⭑·a, ekstr⭑·a: unu⭑ pli⭑·a mort⭑·is; jen⭑ pli⭑·an komplez⭑·on mi pet⭑·as de⭑
vi; sur⭑ unu⭑ tia kub⭑·o star⭑·is pli⭑·a mal·pli⭑ grand⭑·a, kaj⭑ sur⭑ tiu tri⭑·a
; akcept⭑·int·e pli⭑·an cenzur¹·an ofic⭑·on, li ĉiu·vesp⭑·er·e sub⭑ la⭑ lamp⭑·o
mal·lig⭑·is dik⭑·an amas⭑·on da⭑ fremd⭑·aj gazet⭑·oj ; se⭑ vi postul⭑·as nenio·n
pli⭑·an, mi pov⭑·as facil⭑·e plen⭑·um·i vi⭑·an vol⭑·on . {krom⭑·a} , {plu⭑·a}
pli⭑·e
1.
Krom⭑ tio: re·pag⭑·u per⭑ ĝi⭑·a plen⭑·a valor⭑·o kaj⭑ al·don⭑·u pli⭑·e kvin⭑·on·on
de⭑ ĝi ; kaj⭑ pli⭑·e, krom⭑ ĉio tio, hodiaŭ⭑ est⭑·as jam⭑ la⭑ tri⭑·a tag⭑·o,
de⭑ kiam⭑ tio okaz⭑·is ; unu⭑ par⭑·o de⭑ man⭑·oj pli⭑·e ne⭑ montr⭑·iĝ·is
super·flu⭑·a por⭑ revu²·o, kiu bezon⭑·is vast⭑·an kun·labor⭑·ad·on ; li
opini⭑·as, ke⭑ la⭑ labor⭑·ist·ar·o pov⭑·as emancip¹·iĝ·i nur⭑ se⭑ ĝi est⭑·as
tut⭑+mond⭑·e organiz¹·it·a, kaj⭑ ke⭑ pli⭑·e tiu organiz¹·it·ec·o pov⭑·as est⭑·i
traf⭑·a .
2.
Je⭑ pli⭑ alt⭑·a grad⭑·o: mi preĝ⭑·as, ke⭑ vi⭑·a am⭑·o abund³·u ankoraŭ⭑ pli⭑·e kaj⭑
pli⭑·e ; mult⭑·e pli⭑·e la⭑ ŝajn⭑·e mal·fort⭑·aj membr⭑·oj de⭑ la⭑ korp⭑·o est⭑·as
neces⭑·aj ; mi vol⭑·as cert⭑·ig·i vi·n, ke⭑ mi⭑·aj afer⭑·oj pli⭑·e efektiv⭑·iĝ·is
.
pli⭑·ig·i
(tr)
Pli·grand⭑·ig·i aŭ⭑ pli·mult⭑·ig·i: Vi pli⭑·ig·as mi⭑·an grand⭑·ec·on kaj⭑ de·nov⭑·e
mi·n konsol⭑·as ; du⭑·a el·don⭑·o, re·vid⭑·it·a, korekt⭑·it·a, pli⭑·ig·it·a ;
pli⭑·ig·i en·spez⭑-impost¹·ojn . {kresk⭑·ig·i} , {lev⭑·i ^4}
pli⭑·iĝ·i
(ntr)
Iĝ⭑·i pli⭑ grand⭑·a, fort⭑·a, abund³·a...: la⭑ donac⭑·oj mult⭑·e pli⭑·iĝ·ad·is ;
tre⭑ mal·grand⭑·a aŭ⭑ eĉ⭑ tut⭑·e mank⭑·ant·a pli⭑·iĝ·o de⭑ la⭑ sekreci¹·o ;
esprim⭑·o de⭑ pli⭑·iĝ·ant·a embaras⭑·o aper⭑·is sur⭑ li⭑·a vizaĝ⭑·o .
pliopo
{Pli·mult⭑·o} : en⭑ la⭑ pliopo de⭑ la⭑ hom⭑·aj lingv⭑·oj (kaj⭑ ankaŭ⭑ en⭑
Esperant⭑·o) la⭑ konjunkci⭑·o „aŭ⭑“ est⭑·as plur⁴+senc⭑·a ; as⭑-ci⭑·i: sep⭑+bit⁹·a
kod⁹·o […] dispon⭑·ebl·a en⭑ la⭑ pliopo de⭑ la⭑ nun⭑·aj komput⁹·il·oj .
mal·pli⭑
Adverb⭑·o montr⭑·ant·a kvant⭑·on aŭ⭑ grad⭑·on mal·super⭑·an al⭑ iu ali⭑·a: vi⭑·a
pan⭑·o est⭑·as mal·pli⭑ freŝ⭑·a, ol⭑ mi⭑·a ; mal·pli⭑ da⭑ hav⭑·o, mal·pli⭑ da⭑
zorg⭑·oj ; ju⭑ pli⭑ da⭑ bru⭑·o, des⭑ mal·pli⭑ da⭑ ĝu⭑·o ; li est⭑·as mal·pli⭑
fort⭑·a ol⭑ vi; mi vol⭑·us mal·pli⭑ konvink⭑·i li·n ol⭑ pri·pens⭑·ig·i li·n pri⭑
tio.
mal·pli⭑·a
Mal·pli⭑ grand⭑·a, en⭑ mal·pli⭑ alt⭑·a grad⭑·o: Mank⭑·o de⭑ sufiĉ⭑·a dorm⭑·ad·o
konduk⭑·as al⭑ mal·pli⭑·a sekreci¹·o de⭑ lept⁽⁺⁾-in⭑·o ; kompleks⁽⁺⁾·o de⭑ mal·pli⭑·a
valor⭑·o ; Nenio mal·pli⭑·a ven⭑·ig·us vir⭑·on dum⭑ tia tag⭑·o kaj⭑ tia hor⭑·o .
{pli⭑·a^1}
mal·pli⭑·ig·at·o
1.
Kio aŭ⭑ kiu spert⭑·as mal·pli⭑·iĝ·on.
2.
Unu⭑·a term⁽⁺⁾·o en⭑ {subtrah⁸·o} : ĉe⭑ la⭑ subtrah⁸·o: oni
dir⭑·as, ke⭑ est⭑·as la⭑ mal·pli⭑·ig·at·o, est⭑·as la⭑ subtrah⁸·ant·o,
est⭑·as la⭑ diferenc⭑·o .
mal·pli⭑·ig·i
(tr)
Mal·grand⭑·ig·i la⭑ kvant⭑·on, la⭑ nombr⭑·on, la⭑ intens⁴·on...: en⭑ kelk⭑·aj
okaz⭑·oj la⭑ sekreci¹·o, anstataŭ⭑ est⭑·i pli⭑·ig·it·a, ŝajn⭑·as eĉ⭑
mal·pli⭑·ig·it·a ; inflam⁴·o aŭ⭑ brul⭑·um·o est⭑·as mal·bon⭑·a stat⭑·o de⭑ iu
organ¹·o de⭑ la⭑ korp⭑·o, karakteriz¹·it·a per⭑ pli·alt⭑·iĝ·o de⭑ la⭑
temperatur¹·o, ŝvel⭑·o, ruĝ⭑·ec·o, dolor⭑·o, mal·pli⭑·ig·it·a funkci¹·ad·o .
mal·pli⭑·iĝ·i
(ntr)
Iĝ⭑·i pli⭑ kaj⭑ pli⭑ mal·fort⭑·a, mal·grand⭑·a, mal·mult⭑·a: la⭑ nombr⭑·o de⭑ la⭑
sen·kler⭑·ul·oj mult⭑·e mal·pli⭑·iĝ·is; la⭑ akv⭑·o konstant⭑·e mal·pli⭑·iĝ·ad·is ĝis⭑
la⭑ dek⭑·a monat⭑·o ; iom⭑ post⭑ iom⭑ la⭑ rapid⭑·ec·o de⭑ la⭑ ĉeval⭑·o
mal·pli⭑·iĝ·is . {fal⭑·i ^5} , {mal·alt⭑·iĝ·i} , {mal·fort⭑·iĝ·i}
pli⭑ kaj⭑ pli⭑, ĉiam⭑ pli⭑
Kresk⭑·e laŭ⭑ la⭑ pas⭑·o de⭑ la⭑ temp⭑·o: tiu hom⭑·o grand⭑·iĝ·is kaj⭑ ĉiam⭑ pli⭑
kaj⭑ pli⭑ grand⭑·iĝ·ad·is, ĝis⭑ li far⭑·iĝ·is tre⭑ grand⭑·a ; la⭑ son⭑·ad·o de⭑ la⭑
korn⭑·o far⭑·iĝ·ad·is ĉiam⭑ pli⭑ kaj⭑ pli⭑ fort⭑·a ; mi am⭑·as vi·n pli⭑ kaj⭑ pli⭑
; la⭑ neĝ⭑·o fal⭑·is ĉiam⭑ pli⭑ dens⭑·e .
pli⭑-mal·pli⭑, pli⭑ aŭ⭑ mal·pli⭑
{Proksim⭑·um·e} , ne⭑ tut⭑·e ekzakt⁴·e: la⭑ lern⭑·o-libr⭑·oj, kiu·jn mi el·don⭑·is
mem⭑, est⭑·as […] far⭑·it·aj nur⭑ por⭑ hom⭑·oj pli⭑-mal·pli⭑ instru⭑·it·aj ;
baldaŭ⭑ ni hav⭑·os unu⭑+form⭑·an pli⭑ mal·pli⭑ plen⭑·an vort⭑·ar·on ; pli⭑ aŭ⭑
mal·pli⭑ fru⭑·e la⭑ rid⭑·ant·oj ven⭑·os al⭑ ni ; la⭑ lingv⭑·o est⭑·os pli⭑ aŭ⭑
mal·pli⭑ sen·erar⭑·a, ĉar⭑ ĝis⭑ tiu temp⭑·o ĝi jam⭑ est⭑·os tra·ir⭑·int·a la⭑
juĝ⭑·on de⭑ l'⭑ tut⭑·a mond⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.130 2023/12/12 20:10:26 ]
__________________________________________________________________