polv⭑·/·o

polv⭑·o

          Er⭑·et·oj de⭑ solid²·a material⭑·o sufiĉ⭑·e mal·pez⭑·aj por⭑ ŝveb³·i en⭑ gas⭑·o,
          apart⭑·e en⭑ aer⭑·o: viŝ⭑·i la⭑ polv⭑·on de⭑ l'⭑ plank⭑·o ; dis·fal⭑·i en⭑ polv⭑·on
          ; vi est⭑·as polv⭑·o kaj⭑ re·far⭑·iĝ·os polv⭑·o ; ĵet⭑·i polv⭑·on en⭑ la⭑ okul⭑·ojn
          ; (figur⭑·e: mir⭑-blind⭑·ig·i, iluzi¹·i, vd {bluf⁹·i} , {sabl⭑·o} ). li⭑·aj
          mal·amik⭑·oj lek⭑·u polv⭑·on ; la⭑ mebl⭑·oj est⭑·is kovr⭑·it·aj de⭑ polv⭑·o ; tus⭑!
          tus⭑! la⭑ pur⭑·ig·ist·o ne⭑ far⭑·u (flug⭑·ig·u) tiom⭑ da⭑ polv⭑·o ! {pulv⭑·o} ,
          {pulvor⭑·o} .

polv⭑·a

   1.
          El⭑ polv⭑·o: dens⭑·aj polv⭑·aj nub⭑·oj ; lev⭑·iĝ·is polv⭑·a nebul⭑·o ; sub⭑
          mal·dens⭑·a polv⭑·aĵ·o de⭑ neĝ⭑·o .

   2.
          Polv⭑·o-plen⭑·a: paper⭑·oj en⭑ mult⭑·aj apart⭑·aj amas⭑·oj plen⭑·ig·ad·is la⭑
          polv⭑·ajn ŝrank⭑·ojn, bret⭑·ojn kaj⭑ tabl⭑·ojn ; kiam⭑ radi⭑·o de⭑ la⭑ sun⭑·o
          tra⭑ tru⭑·o en⭑ la⭑ pord⭑·o fal⭑·as en⭑ polv⭑·an ĉambr⭑·on, ni vid⭑·as, ke⭑ tie
          mov⭑·iĝ·as lum⭑·ant·a kolon⭑·o da⭑ polv⭑·o ; vi⭑·aj memor⭑·ig·oj est⭑·as sentenc⭑·oj
          polv⭑·aj .

polv⭑·er·o

          Unu⭑·op·a er⭑·o de⭑ polv⭑·o: eĉ⭑ unu⭑ polv⭑·er·on vi ne⭑ trov⭑·os sur⭑ li⭑·a vest⭑·o
          ; ted⭑·a sent⭑·o […], kvazaŭ⭑ en⭑ la⭑ okul⭑·o est⭑·us polv⭑·er·o ; la⭑ komenc⭑·aj
          polv⭑·er·oj de⭑ la⭑ mond⭑·o ; kiel⭑ polv⭑·er·o sur⭑ pes⭑·il-tas⭑·o .

polv⭑·ig·i

   (tr)

          Dis·bat⭑·i, dis·frot⭑·i io·n ĝis⭑ ĝi est⭑·as polv⭑·o: romp⭑·it·a, neni⭑·ig·it·a,
          polv⭑·ig·it·a ; ĝi bomb²·ad·is moske¹·ojn, lern⭑·ej·ojn, hospital¹·ojn […],
          polv⭑·ig·is cent⭑·ojn da⭑ loĝ⭑·ej·oj, civil¹·aj struktur¹·oj, tut⭑·aj kvartal⭑·oj
          . {frakas⭑·i} , {pec⭑·et·ig·i} , {pist⭑·i} .

dis·polv⭑·iĝ·i, polv⭑·iĝ·i

   (ntr)

          {Dis·er⭑·iĝ·i} , {dis·fal⭑·i} , neni⭑·iĝ·i: ŝveb³·as super⭑ ni⭑·aj kap⭑·oj […]
          milit⭑·o, en⭑ kies⭑ unu⭑·a tag⭑·o ĉiu·j dokument⭑·e garanti⭑·it·aj princ⭑·aj
          alianc⁽⁺⁾·oj dis·polv⭑·iĝ·os ; Mi⭑·a bel⭑·a rev⭑·o pri⭑ la⭑ liber⭑·ec·o polv⭑·iĝ·is .

sen·polv⭑·ig·i

   (tr)

          Sen·ig⭑·i io·n je⭑ polv⭑·o, {pur⭑·ig·e} : li klin⭑·iĝ·is ĝis⭑ la⭑ ter⭑·o kaj⭑
          demand⭑·is la⭑ mal·jun⭑·an vir⭑·in·on, ĉu⭑ li ebl⭑·e sen·polv⭑·ig·u al⭑ ŝi la⭑
          ŝu⭑·ojn .

polv⭑·o-ŝovel⭑·il·o

          Ŝovel⭑·il·o, kun⭑ long⭑·a aŭ⭑ mal·long⭑·a ten⭑·il·o, por⭑ for·port⭑·i polv⭑·on kaj⭑
          ali⭑·ajn bala⭑·aĵ·ojn post⭑ bala⭑·ad·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________