vidu ankaŭ la klarigojn
poŝ·/·o

poŝ·o

   1.
          Spec·o de {sak·et·o} al·kudr·it·a al vest·aĵ·o: minac·i per pugn·o en la
          poŝ·o ; li […] met·is la fajr·il·on en la poŝ·on kaj ir·is ; en si·a
          dekstr·a poŝ·o li port·is la paper-mon·on, en li·a mal·dekstr·a poŝ·o
          trov·iĝ·is la pasport·o, kaj en led·a sak·et·o sur la brust·o li hav·is
          kelk·e da al·kudr·it·aj or·aj mon·er·oj ; el si·a veŝt-poŝ·o li el·ig·is la
          mon·on kaj don·is ĝi·n al A·nj·o. ; grup·o de jun·ul·oj kun la man·oj en
          la pantalon-poŝ·oj ; li met·as ambaŭ man·ojn en la jak-poŝ·ojn, post·e
          en la pantalon-poŝ·on, en la poŝ·ojn de la veŝt·o [sed] bank¹-bilet³·ojn
          li ne trov·as ; brust-poŝ·o ; libr·opoŝ+format¹·aĵ·o kun la tri·obl·a
          titol·o . {poŝ-horloĝ·o} , {poŝ-telefon¹·o} , {poŝ-tuk·o}

   2.
          {Mon·uj·o} : mult·o en kap·o, sed nenio en poŝ·o ; el fremd·a poŝ·o oni
          pag·as facil·e ( {led·o} ) ; si·n turn·i al [ies] poŝ·o ; (pet·i
          mon·on); [ili] pag·is bon·an {poŝ-mon·o} n al ofic·ist·oj . {kas·o} ,
          {kest·o} , {sak·o}

   3.
          Ia simil+form·a uj·o el fleks·ebl·a material·o; {sak·o} ks:
          {ventr·o-poŝ·o} ; kuir·i sup·on, prepar·i past·o-poŝ·ojn (t.e. {raviol⁽⁺⁾·oj}
          n, {pelmen⁽⁺⁾·oj} n) .

poŝ·a

   1.
          Sufiĉ·e mal·grand·a por est·i en·ten·at·a en poŝ·o: la tranĉ·il·o est·is
          tiel mal·akr·a, ke mi ne pov·is tranĉ·i per ĝi la viand·on kaj mi
          dev·is uz·i mi·an poŝ·an tranĉ·il·on ; tre util·a poŝ·a vort·ar·o ; ili
          tiel prezent·as la poŝ·an bibliotek¹·on de  ; telefon¹·o,
          hejm·a kaj poŝ·a, ne funkci¹·is .

   2.
          Rilat·a al poŝ·o: poŝ·a ŝtel·ist·o .

en·poŝ·e

          En si·a(j) poŝ·o(j): magnetofon⁹·et·o, kiu·n ebl·as hav·i en·poŝ·e ; Mi·a
          amik·oek·paŝ·is tie·n-re·en tra la ĉambr·o kun la man·oj en·poŝ·e kaj
          mien·o de plej profund·a serioz·ec·o .

el·poŝ·ig·i

   (tr)

   1.
          El {pren·i} el poŝ·o: li el·poŝ·ig·is cigared·on ; kiam oni pens·as, ke
          oni ating·is komplet²·an sen·nivel·ec·on, tiam la TV-produkt·ist·oj
          el·poŝ·ig·as nov·an format¹·on ; la telefon¹·o re·pep·as […], ŝi el·poŝ·ig·as
          ĝi·n kaj vid·as, ke […] iu al ŝi send·is tekst-mesaĝ⁹·on du+foj·e ; ni
          est·is trakt·it·aj kiel krim·ul·oj arest·at·aj: mi dev·is el·poŝ·ig·i ĉio·n,
           mi·ajn paper·ajn naz+tuk·et·ojn .

   2.
          {El·spez·i} : du·on·o de la stud¹·ant·ar·o ne lern·as sen·pag·e, sed
          el·poŝ·ig·as relativ²·e grand·ajn sum·ojn ; ĉiu+jar·e la par·o el·poŝ·ig·as
          amas·on da mon·o ĉe oper¹-festival⁹·oj .

en·poŝ·ig·i

   (tr)

   1.
          {En·ŝov·i} en poŝ·on: Kamarad·o Gaj·a […] rapid·e en·poŝ·ig·is la or·on ;
          re·turn·e en·poŝ·ig·i la flut·on ; li en·poŝ·ig·is (spert·is) de·nov·e
          fiask¹·on.

   2.
          {En·spez·i} : tiu·j kanajl·oj en·poŝ·ig·as grand·an part·on de la
           ; la popol·o de Burund⁽⁺⁾·o ne profit·as, ĉar et·a
          grup·o en·poŝ·ig·as ĉio·n ; ili pag·is 1800 eŭr⁹·ojn en la kas·on de la
          instituci·o kaj kaŝ·e dis·divid·is kaj en·poŝ·ig·is la ceter·an mon·on .

ventr·o-poŝ·o

          Ordinar·e sur·ventr·a haŭt-fald·o de pli mult·aj in·aj ventr·o-poŝ·ul·oj,
          ali+nom·e marsupi⁽⁺⁾·ul·oj, en kiu la id·oj lakt·o-suĉ·as kaj fin-kresk·as;
          {marsupi⁽⁺⁾·o} : kiam la id·oj jam tro·plen·ig·as la ventr·o-poŝ·on, la
          patr·in·o port·as ili·n sur si·a dors·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.43 2024/01/25 09:24:55 ]
     __________________________________________________________________