pot⭑·/·o

pot⭑·o

          Kav⭑·a {vaz⭑·o} por⭑ en·ten⭑·i io·n: sur⭑ la⭑ kamen⭑·o inter⭑ du⭑ pot⭑·oj star⭑·as
          fer⭑·a kaldron⭑·o ; la⭑ patr⭑·in·o met⭑·is en⭑ la⭑ forn⭑·on mal·grand⭑·an pot⭑·on
          kun⭑ bier⭑·o, por⭑ varm⭑·ig·i ĝi·n ; ne⭑ batal⭑·u pot⭑·' el⭑ ter⭑·o kontraŭ⭑
          kaldron⭑·o el⭑ fer⭑·o (ne⭑ atak⭑·u potenc⭑·ul·on) ; pot⭑·on taks⭑·u laŭ⭑ son⭑·o,
          sinjor⭑·on laŭ⭑ ton⭑·o ; bol⭑-pot⭑·o, kuir⭑-pot⭑·o.

flor⭑-pot⭑·o

          Pot⭑·o por⭑ kultiv⁽⁺⁾·ad·o de⭑ ornam⭑·aj plant⭑·oj: el⭑ la⭑ flor⭑-pot⭑·o el·kresk⭑·is
          du⭑ mal·grand⭑·aj verd⭑·aj foli⭑·et·oj ; kaj⭑ ili plant⭑·is la⭑ kern⭑·on en⭑
          flor⭑-pot⭑·on .

kuir⭑-pot⭑·o

          Pot⭑·o met⭑·ebl·a super⭑ fajr⭑·o por⭑ kuir⭑·i nutr⭑·aĵ·ojn en⭑ ĝi: mi rigard⭑·is
          la⭑ rost⭑·il·on kaj⭑, apud⭑ la⭑ fajr⭑·o, et⭑·an nap⭑·on long⭑·et·an kaj⭑ aĉ¹·an,
          kiu·n oni ĵet⭑·is tie·n sen·dub⭑·e ĉar⭑ ne⭑ bon⭑·a por⭑ la⭑ kuir⭑-pot⭑·o .
          {kaserol⭑·o} , {pat⭑·o}

miks⭑+pot⭑·aĵ·o, miks⭑-pot⭑·o

   1.
          Miks⭑·o de⭑ divers⭑·aj manĝ⭑·aĵ·oj, kun⭑·e kuir⭑·it·aj: Loren⁽⁺⁾·a miks⭑-pot⭑·o […]
          est⭑·as origin¹·e kamp⭑·ar·an·a nutr⭑·aĵ·o ; ni⭑·a hodiaŭ⭑·a varm⭑·a manĝ⭑·o
          konsist⭑·os el⭑ miks⭑+pot⭑·aĵ·o de⭑ krisp⭑·a brasik⭑·o .

   2.
          Miks⭑·o de⭑ divers⭑·aj, eventual¹·e ne·harmoni¹·aj afer⭑·oj; {pelmel⁽⁺⁾·o} ,
          {salat⭑·o^3} : Silezi⁽⁺⁾·o est⭑·is miks⭑-pot⭑·o, en⭑ kiu miks⭑·iĝ·ad·is influ⭑·oj
          aŭstri⁽⁺⁾·aj, bohem⁽⁺⁾·aj, luzacaj, german⭑·aj, pol⭑·aj kaj⭑ prus⁽⁺⁾·aj .

ter⭑-pot⭑·o

          Pot⭑·o el⭑ bak⭑·it·a argil⭑·o: pasteĉ⭑·o est⭑·as bak⭑·it·a en⭑ teg⭑·aĵ·o el⭑ past⭑·o
          aŭ⭑ en⭑ ter⭑-pot⭑·o .

unu⭑+pot⭑·aĵ·o

          Simpl⭑·a {plad⭑·o} el⭑ plur⁴+spec⭑·aj legom⭑·oj, eventual¹·e gren⭑·aĵ·o kaj⭑
          viand⭑·o- aŭ⭑ fiŝ⭑·o-pec⭑·oj, ĉio kun⭑·e kuir⭑·it·a en⭑ akv⭑·o-plen⭑·a pot⭑·o: bet⭑·a
          unu⭑+pot⭑·aĵ·o ; mi de·nov⭑·e gust⭑·um·is la⭑ fam⭑·an nigr⭑·an nudel⁽⁺⁾·on […],
          ĉin⁹-de·ven⭑·a unu⭑+pot⭑·aĵ·o . {olapodrid⁽⁺⁾·o}

pot⭑+far⭑·ist·o

          Hom⭑·o, kiu profesi⭑·e okup⭑·iĝ·as pri⭑ farad⁽⁺⁾·o de⭑ pot⭑·oj, precip⭑·e tiu,
          kiu far⭑·as ili·n per⭑ bak⭑·ad·o de⭑ argil⭑·o: ĉu⭑ dir⭑·as argil⭑·o al⭑ si⭑·a
          pot⭑+far⭑·ist·o: kio·n vi far⭑·as? vi⭑·a far⭑·it·aĵ·o est⭑·as mal·fort⭑·a? .
          {ceramik⁴·ist·o}

pot⭑-far⭑·ad·o

          Farad⁽⁺⁾·o de⭑ pot⭑·oj, precip⭑·e per⭑ form⭑·ad·o kaj⭑ bak⭑·ad·o de⭑ argil⭑·o:
          somer⭑·e est⭑·as organiz¹·at·aj tie „somer⭑·aj lern⭑·ej·oj de⭑ pot⭑-far⭑·ad·o“ ;
          pot⭑-far⭑·ad·o est⭑·as tradici¹·a meti⭑·o en⭑  .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2024/01/10 20:25:48 ]
     __________________________________________________________________