poz¹·/·i

poz¹·i

   (tr)

          Pren⭑·i, plej⭑ oft⭑·e konsci⭑·e, special⭑·an ten⭑·iĝ·on:

        a)
                Pren⭑·i kaj⭑ konserv⭑·i ten⭑·iĝ·on por⭑ est⭑·i desegn⭑·at·a, pentr⭑·at·a,
                fot⁹·at·a: mi est⭑·as portret⭑·ist·o, ĉu⭑ vi akcept⭑·us poz¹·i por⭑ mi ?
                kiel⭑ mod⭑·a model⭑·o mi poz¹·as por⭑ mod⭑·aj katalog¹·oj, tio est⭑·as
                tre⭑ bon⭑·e pag⭑·at·a ; rol¹·int·oj en⭑ la⭑ du⭑·a sur·scen⭑·ig·o de⭑
                 poz¹·as kun⭑  , la⭑ aŭtor⭑·o de⭑ la⭑
                lirik¹·a dram¹·o .

        b)
                Afekt⭑·i grav⭑·an mien⭑·on; {ŝajn⭑·ig·i} si·n plaĉ⭑·ul·o, eminent⭑·ul·o:
                ĉes⭑·u poz¹·i kaj⭑ zorg⭑·i pri⭑ la⭑ opini⭑·o de⭑ la⭑ mond⭑·o ;
                 – poz¹·ant·e – „mi pet⭑·as vi·n, sinjor⭑·in·o, al⭑ mi
                est⭑·as tre⭑ agrabl⭑·e ... ricev⭑·int·e plen⭑·an liber⭑·ec·on, bru⭑·em·aj
                kaj⭑ sen·ord⭑·aj, ili poz¹·as leon⭑·in·ojn, pen⭑·as plaĉ⭑·i, parol⭑·as
                kaj⭑ ag⭑·as sen·takt¹·e ; poz¹·i sprit⭑·ul·on, scienc⭑·ul·on.

        c)
                Ten⭑·i si·n ia+manier⭑·e.

          {kondut⭑·i} , {lud⭑·i^3} , {mim⁽⁺⁾·i} , {prezent⭑·i^5}

poz¹·o

          Apart⭑·a {ten⭑·iĝ·o} aŭ⭑ {mien⭑·o} : ek·vid⭑·int·e la⭑ en·ir⭑·int·an vir⭑·in·on, li
          pren⭑·is poz¹·on du⭑·on·e salut⭑·an, du⭑·on·e atend⭑·an ; en⭑ la⭑ moment⭑·o, kiam⭑
          Mari⭑·o  en·ir⭑·is en⭑ la⭑ salon⭑·on, la⭑ poz¹·o de⭑ tiu jun⭑·a hom⭑·o
          est⭑·is iom⭑ strang⭑·a ; al·log⭑·a vid⭑·o de⭑ […] horizontal⭑·a poz¹·o de⭑
          dorm⭑·ant·a kuir⭑·ej·a graci⭑·o ; Vilhelm⭑·o star⭑·is kun⭑ la⭑ hok⭑-stang⭑·o en⭑
          rekt⭑·a poz¹·o en⭑ la⭑ boat⭑·o kaj⭑ gvid⭑·is ĝi·n tra⭑ la⭑ gaj⭑·a svarm¹·o .

poz¹·ist·o

          Hom⭑·o, kiu profesi⭑·e poz¹·as antaŭ⭑ art⭑·ist·oj. {model⭑·o ^1.c}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.96 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________