pra

   I.

pra-

          (prefiks⭑·o)

        1.
                Tre⭑ primitiv²·a, el⭑ antaŭ·long⭑·e: pra·arb⭑·ar·o (ekzist⭑·ant·a de⭑
                ne·memor⭑·ebl·a temp⭑·o); pra·hejm⭑·o (hejm⭑·o de⭑ la⭑ pra·ul⭑·oj);
                pra·histori⭑·o; pra·hom⭑·ar·o; pra·temp⭑·o; {pra·patr⭑·o} ,
                {pra·patr⭑·in·o} , pra·tip¹·o.

        2.
                Sekv⭑·a, pli⭑ mal·proksim⭑·a en⭑ grad⭑·o de⭑ parenc⭑·ec·o ol⭑ la⭑ ĵus⭑
                antaŭ⭑·a, tuj⭑ post⭑·a ol⭑ la⭑ indik³·it·a de⭑ la⭑ radikal¹·o: la⭑
                pra·nep⭑·o est⭑·as la⭑ fil⭑·o de⭑ la⭑ nep⭑·o; la⭑ pra·av⭑·o est⭑·as la⭑ patr⭑·o
                de⭑ la⭑ av⭑·o.

   II.
          Sam⭑+signif⭑·a vort⭑·er·o.

pra⭑·a

                Primitiv²·a, antaŭ·histori⭑·a, origin¹·a.

pra·ul⭑·o

                Individu¹·o de⭑ kiu oni de·ven⭑·as, precip⭑·e tia aparten⭑·ant·a al⭑
                mal·proksim⭑·a generaci⭑·o: inter⭑ li⭑·aj pra·ul⭑·oj est⭑·is kaj⭑
                pastr⭑·oj, kaj⭑ milit⭑·ist·oj ; la⭑ „natur⭑·a“ am⭑·o al⭑ la⭑ lok⭑·o, kie
                oni nask⭑·iĝ·is, kie est⭑·as en·tomb⭑·ig·it·aj la⭑ pra·ul⭑·oj est⭑·as
                lim⭑·ig·it·a al⭑ tre⭑ mal·vast⭑·a region⭑·o kaj⭑ neniel⭑ al⭑ tut⭑·a land⭑·o
                ; ebl⭑·e tem⭑·as pri⭑ atavism²·o, re·ven⭑·o al⭑ tiu epok⭑·o, kiam⭑ la⭑
                pra·ul⭑·o de⭑ l'⭑ hom⭑·o ne⭑ est⭑·is ankoraŭ⭑ animal⁸·o soci³·a kaj⭑ viv⭑·is
                izol⭑·e en⭑ si⭑·a kavern⭑·o . {post⭑·e·ul·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________