pret⭑·/·a

pret⭑·a

   1.
          Plen⭑·e prepar⭑·it·a; {dispon⭑·ebl·a} por⭑ tuj⁽⁺⁾·a uz⭑·o: est⭑·is jam⭑ pret⭑·a
          tag⭑-manĝ⭑·o ; ĉu⭑ ne⭑ est⭑·os baldaŭ⭑ pret⭑·a la⭑ sup⭑·o ? al·paŝ⭑·ad·is al⭑ la⭑
          pri·juĝ⭑·ad·o kun⭑ antaŭ⭑·e jam⭑ pret⭑·a konvink⭑·o ; por⭑ ĉiu demand⭑·o oni
          hav⭑·as pret⭑·an respond⭑·on ; la⭑ en·libr⭑·ig·it·aj artikol⭑·oj est⭑·is […] jam⭑
          pret⭑·aj sen·inter·rilat⭑·aj preleg⁸·et·oj ; mi⭑·a pret⭑·a produkt⭑·o ir⭑·as
          rekt⭑·e al⭑ la⭑ rotaci⁹-pres⭑·il·o .

          Rim.: Tiu+senc⭑·a radik⭑·o „  “ funkci¹·as kvazaŭ·sufiks⭑·e:
          batal⭑-pret⭑·a arme¹·o , funkci¹-pret⭑·a sistem⭑·o , pres⭑-pret⭑·a kompost⭑·aĵ·o ,
          pres⭑-pret⭑·ig·i revu²·on ; spirit⭑-pret⭑·ec·o .

   2.
          Far⭑·int·a taŭg⭑·ajn aranĝ⭑·ojn por⭑ ag⭑·i: est⭑·u pret⭑·a por⭑ la⭑ maten⭑·o, kaj⭑
          supr⭑·en~ir⭑·u maten⭑·e sur⭑ la⭑ mont⭑·on  ; dek⭑+mil⭑·a korpus⭑·o, pret⭑·a
          por⭑ la⭑ batal⭑·o .

   3.
          Plen⭑·e prepar⭑·it·a kaj⭑ {volont⭑·e} konsent⭑·ant·a por⭑ tuj⁽⁺⁾·a ag⭑·o: li est⭑·as
          pret⭑·a al·iĝ⭑·i al⭑ mal·bon⭑+ag⭑·ul·oj ; mi est⭑·is pret⭑·a respond⭑·i al⭑ tiu·j,
          kiu·j tio·n ne⭑ pet⭑·is ; vi·n mi est⭑·as pret⭑·a akompan⭑·i eĉ⭑ al⭑
          mal·liber⭑·ej·o kaj⭑ al⭑ mort⭑·o ; hodiaŭ⭑ li est⭑·is pret⭑·a far⭑·i por⭑ ŝi
          frenez⭑·aĵ·on ; ŝi⭑·a kor⭑·o bat⭑·is de⭑ tim⭑·eg·o, ŝi jam⭑ est⭑·is pret⭑·a ir⭑·i
          re·turn⭑·e, sed⭑ ŝi ek·pens⭑·is pri⭑ la⭑ reĝ⭑·id·o […] kaj⭑ far⭑·iĝ·is de·nov⭑·e
          kuraĝ⭑·a .

pret⭑·ec·o

          Ec⭑·o de⭑ io aŭ⭑ iu pret⭑·a: mi tim⭑·as, ke⭑ tia arm⭑·a pret⭑·ec·o pov⭑·as
          ofend⭑·i la⭑ nobl⭑·an Sargonon ; efektiv⭑·a pret⭑·ec·o por⭑ si·n ofer⭑·i ; mi
          vi·n aŭskult⭑·os kun⭑ pret⭑·ec·o por⭑ ĉio ; tiu·n ĉi⭑ sort⭑·on ŝi akcept⭑·is
          kun⭑ […] plen⭑·a kaj⭑ decid⭑·a pret⭑·ec·o ; pret⭑·ec·o pionir⭑·e ofer⭑·i si⭑·an
          temp⭑·on ; esprim⭑·i si⭑·an pret⭑·ec·on help⭑·i ; la⭑ pret⭑·ec·o al⭑ batal⭑·o kaj⭑
          kontraŭ·star⭑·o .

pret⭑·ig·i

   (tr)

   1.
          Far⭑·i, ke⭑ io est⭑·u tuj⭑ uz⭑·ebl·a: mi pren⭑·is sur⭑ mi·n pret⭑·ig·i tiu·n ĉi⭑
          part⭑·on, kiu est⭑·is el·don⭑·ot·a post⭑·e ; ni far⭑·u brik⭑·ojn kaj⭑ ni
          brul⭑-pret⭑·ig·u ili·n per⭑ fajr⭑·o ; li pren⭑·is bov⭑·id·on delikat⭑·an […] kaj⭑
          don⭑·is al⭑ la⭑ jun⭑·ul·o, kaj⭑ tiu rapid⭑·e pret⭑·ig·is ĝi·n ; ili pret⭑·ig·is
          la⭑ donac⭑·ojn por⭑ la⭑ ven⭑·o de⭑  ; ili est⭑·is el·pel⭑·it·aj […] kaj⭑
          ili eĉ⭑ ne⭑ pret⭑·ig·is al⭑ si manĝ⭑·aĵ·on ; li fal⭑·is en⭑ la⭑ kav⭑·on, kiu·n
          li pret⭑·ig·is ; la⭑ konstru⭑·ist·oj […] pret⭑·ig·is lign⭑·on kaj⭑ ŝton⭑·ojn,
          por⭑ konstru⭑·i la⭑ dom⭑·on ; pret⭑·ig·u rapid⭑·e ĉambr⭑·on por⭑ la⭑ grav⭑·a
          gast⭑·o .

   2.
          Far⭑·i, ke⭑ iu pov⭑·u tuj⭑ ag⭑·i: ĉiu el⭑ vi zon⭑·is si·n per⭑ si⭑·aj
          batal⭑·il·oj, kaj⭑ vi pret⭑·ig·is vi·n, por⭑ ir⭑·i ; ili si·n pret⭑·ig·is al⭑
          for·kur⭑·ad·o ; du⭑ el⭑ mi⭑·aj fi·lin⭑·oj dev⭑·as pret⭑·ig·i si·n por⭑ edz⭑·in·iĝ·o ;
          ir⭑·u, pret⭑·ig·u vi·n! […], la⭑ reĝ⭑·o dezir⭑·as aŭskult⭑·i la⭑ komedi¹·on ;
          ili pret⭑·ig·is si·n al⭑ dolĉ⭑·a ripoz⭑·o .

   {prepar⭑·i}

fin⭑-pret⭑·ig·i

   (tr)

          {Komplet²·ig·i} kaj⭑ bel⭑·ig·i io·n tiel⭑, ke⭑ ĝi est⭑·as tut⭑·e pret⭑·a: la⭑
          sub·skrib⭑·int·o verk⭑·is plur⁴·ajn al·don⭑·ajn part⭑·ojn kaj⭑ fin⭑-pret⭑·ig·is la⭑
          manuskript¹·on ; Flandr¹⁰·a Lig⭑·o Esperant⭑·ist·a est⭑·is mal·permes⭑·it·a,
          ĝust⭑·e kiam⭑ ĝi fin⭑-pret⭑·ig·is la⭑ ses⭑·an ne·laŭ⭑+leĝ⭑·an numer⭑·on de⭑ si⭑·a
          organ¹·o ; [la⭑] program¹·o […] fin⭑-pret⭑·ig·is la⭑ instal²·ad·on . {el·far⭑·i}
          {polur⭑·i} , {lak⭑·i} , {glace⁽⁺⁾·ig·i} , {apretur⁽⁺⁾·i}

mal·pret⭑·a

          Ne⭑ antaŭ⭑-ag⭑·int·a, ne⭑ antaŭ⭑-pens⭑·int·a pri⭑ nov⭑·a situaci⭑·o, kaj⭑ sekv⭑·e
          facil⭑·e sen·help⭑·a aŭ⭑ konfuz⭑·it·a de⭑ ĝi: la⭑ drak⭑·o ne⭑ trov⭑·is ili·n tut⭑·e
          mal·pret⭑·aj .

serv⭑·o-pret⭑·a

          Dispon⭑·ebl·a, pret⭑·a por⭑ serv⭑·ad·o, {help⭑·em·a} , {komplez⭑·em·a} : li
          aspekt¹·is tre⭑ afabl⭑·a kaj⭑ ĝentil⭑·a, eĉ⭑ serv⭑·o-pret⭑·a ; tiu·j sin⁸+don⭑·aj,
          serv⭑·o-pret⭑·aj hom⭑·oj ĉiu+tag⭑·e solv⭑·as problem¹·ojn por⭑ person⭑·oj, kiu·jn
          plej⭑ oft⭑·e ili eĉ⭑ ne⭑ kon⭑·as ; societ⭑·o, simpl⭑·a, serv⭑·o-pret⭑·a kaj⭑
          mal·mult⭑·e~kost⭑·a ; por⭑ tiu·j membr⭑·oj kiu·j ne⭑ dispon⭑·as pri⭑ komput⁹·il·o
          nek⭑ kutim⭑·as ir⭑·i al⭑ inter·ret⭑·ej·o, est⭑·u serv⭑·o-pret⭑·a la⭑ land⭑·a
          reprezent⭑·ant·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.111 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________