prezenc⁽⁺⁾·/·o

prezenc⁽⁺⁾·o

          Verb⭑·a {temp⭑·o} montr⭑·ant·a la⭑ est⭑·ant·ec·on; as⭑·--temp⭑·o, nun⭑-temp⭑·o^{Z}:
          li rigard⭑·as la⭑ afer⭑·on per⭑ okcident⭑·aj okul⭑·oj, ĉar⭑ aplik³·o de⭑
          termin⭑·oj kiel⭑ prezenc⁽⁺⁾·o kaj⭑ preterit²·o est⭑·as diskut¹-ind⭑·a, kiel⭑
          ankaŭ⭑ la⭑ rifuz⭑·o de⭑ futur⁽⁺⁾·o al⭑ la⭑ lingv⭑·o . {preterit²·o} , {futur⁽⁺⁾·o}
          , {perfekt⭑·o} , {imperfekt²·o} , {pluskvamperfekt⁽⁺⁾·o} .

histori⭑·a prezenc⁽⁺⁾·o

          Stil⭑·a rimed⭑·o, pri·skrib⭑·o de⭑ iam⭑ okaz⭑·int·a situaci⭑·o per⭑ verb⭑·oj
          prezenc⁽⁺⁾·aj, por⭑ ĝi·n aktual⁴·ig·i, prezent⭑·i en⭑ pli⭑ relief¹·a manier⭑·o:
          En⭑ si⭑·a §115.e PAG don⭑·as jen⭑·an ekzempl⭑·on pri⭑ histori⭑·a prezenc⁽⁺⁾·o:
          „ne⭑ suspekt⭑·ant·e io·n, ili ir⭑·ad·is tra⭑ la⭑ arb⭑·ar·o. _Subit⭑·e ek·son⭑·as
          paf⭑·o_...“.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________