pro⭑

   I.

pro⭑

          Prepozici⭑·o montr⭑·ant·a:

        1.
                La⭑ kaŭz⭑·on, motiv¹·on de⭑ ag⭑·o: ni ven⭑·is pro⭑ serioz⭑·a afer⭑·o ; la⭑
                mar⭑·o est⭑·is griz⭑·a pro⭑ ŝaŭm⭑·o; mi rid⭑·as pro⭑ li⭑·a naiv⭑·ec·o ; li
                am⭑·as tiu·n knab⭑·in·on pro⭑ ŝi⭑·a bel⭑·ec·o ; li demand⭑·is ŝi·n […]
                pro⭑ kio (vd {kial⭑} ) ŝi plor⭑·as ; mi tim⭑·as pro⭑ la⭑ urb⭑·o, li
                jam⭑ de⭑ long⭑·e port⭑·as koler⭑·on kontraŭ⭑ ĝi ; mi trink⭑·os pro⭑
                vi⭑·a san⭑·o ; ne⭑, pro⭑ Di⭑·o, li ne⭑ dev⭑·as tio·n sci⭑·i (vd {per⭑} )
                ! oni pro⭑ prov⭑·o nur⭑ ek·spir⭑·u sur⭑ ĝi·n kaj⭑ la⭑ ŝaŭm⭑·aj vezik⭑·oj
                krev⭑·os ; mal·pac⭑·o pro⭑ lim⭑·o far⭑·iĝ·as kutim⭑·o, mal·pac⭑·o pro⭑
                kred⭑·o far⭑·iĝ·as hered⭑·o ; pro⭑ tio, ke⭑ ... {de⭑^3} , {pri⭑} ,
                {kaŭz⭑·e de⭑} , {sekv⭑·e de⭑} , {dank⭑·e al⭑}

                Rim.: La⭑ disting⭑·o inter⭑ kaŭz⭑·o kaj⭑ cel⭑·o de⭑ ag⭑·o ne⭑ ĉiam⭑
                klar⭑·as. Tial⭑ la⭑ prepozici⭑·oj _por⭑_ kaj⭑ _pro⭑_ pov⭑·as altern⭑·i
                en⭑ iu·j fraz¹·oj. Oni ne⭑ pov⭑·as dir⭑·i „mort⭑·i por⭑ ne·sin⁸+gard⭑·em·o“
                anstataŭ⭑ „mort⭑·i pro⭑ ne·sin⁸+gard⭑·em·o“; sed⭑ inter⭑ „mort⭑·i por⭑ la⭑
                patr⭑·uj·o“ kaj⭑ „mort⭑·i pro⭑ la⭑ patr⭑·uj·o„ ekzist⭑·as nur⭑ nuanc⭑·o:
                la⭑ unu⭑·a esprim⭑·as pli⭑+vol⭑·e la⭑ entuziasm⭑·on, la⭑ du⭑·a la⭑
                rezign³·em·on. Sam⭑·e pri⭑ „pag⭑·i mon⭑·on pro⭑ io“ (emfaz³·ant·a
                el·spez⭑·on) kaj⭑ „pag⭑·i mon⭑·on por⭑ io“ (emfaz³·ant·a akir⭑·on). En⭑
                „ĉiu·j Egipt⁽⁺⁾·oj fos⭑·is pro⭑ akv⭑·o por⭑ trink⭑·i“  ne⭑
                skrib⭑·is „por⭑ akv⭑·o“ nur⭑ por⭑ evit⭑·i ripet⭑·on, sed⭑ _por⭑_ tie
                pli⭑ konven⭑·us.

        2.
                La⭑ objekt⭑·on, kiu·n oni inter·ŝanĝ⭑·as je⭑ ali⭑·a: kio·n vi don⭑·os
                pro⭑ tio ? pro⭑ vi⭑·aj komerc⭑·aĵ·oj ili al·port⭑·ad·is al⭑ vi
                tritik⭑·on [kaj⭑] ole⭑·on ;  aĉet⭑·is la⭑ bov⭑·ojn pro⭑
                kvin⭑×dek⭑ sikl⁽⁺⁾·oj ; manĝ⭑·aĵ·on aĉet⭑·u de⭑ ili pro⭑ mon⭑·o ; ili
                vend⭑·u la⭑ viv⭑·an bov⭑·on kaj⭑ divid⭑·u inter⭑ si egal⭑+part⭑·e la⭑
                mon⭑·on pro⭑ ĝi ; kiu mort⭑·ig·os brut⭑·on, tiu pag⭑·u pro⭑ ĝi ; ili
                demand⭑·is, kiom⭑ li postul⭑·as pro⭑ la⭑ fel⭑·oj ; okul⭑·on pro⭑
                okul⭑·o, dent⭑·on pro⭑ dent⭑·o ; ni⭑·aj infan⭑·oj loĝ⭑·os en⭑ la⭑
                fortik⭑·ig·it·aj urb⭑·oj pro⭑ ( {anstataŭ⭑} ) la⭑ loĝ⭑·ant·oj de⭑ la⭑
                land⭑·o ; vi manĝ⭑·as gren⭑·on mal·nov⭑·an […], kaj⭑ vi el·port⭑·os la⭑
                mal·nov⭑·an pro⭑ (anstataŭ⭑) la⭑ nov⭑·a ; ne⭑ pren⭑·u el·aĉet⭑·on pro⭑
                anim⭑·o de⭑ mort⭑·ig·int·o . {kontraŭ⭑^3} , {je⭑} , {por⭑^3} ,
                {por⭑^4}

pro⭑ tio ke⭑

                {Ĉar⭑} , {tial⭑ ke⭑} : la⭑ Etern⭑·ul·o ben⭑·u vi·n pro⭑ tio, ke⭑ vi
                kompat⭑·is mi·n ; vi merit⭑·as la⭑ mort⭑·on pro⭑ tio, ke⭑ vi ne⭑
                gard⭑·is vi⭑·an sinjor⭑·on ; oni dev⭑·as pag⭑·i jar⭑·an impost¹·on al⭑ la⭑
                urb⭑·a administraci³·o nur⭑ pro⭑ tio, ke⭑ oni la⭑ dom⭑·on posed⭑·as ;
                est⭑·us facil⭑·e riproĉ⭑·i ĉi⭑ tiu·n libr⭑·on, pro⭑ tio, ke⭑ ĝi […]
                tro⭑ rapid⭑·e preter·ir⭑·as divers⭑·ajn dub⭑·aĵ·ojn .

   II.

        Prefiks⭑·o sam⭑+senc⭑·a kiel⭑ la⭑ prepozici⭑·o:
        1.
                pro·pek⭑·a ofer⭑·o ; la⭑ pro·kulp⭑·a vir⭑-ŝaf⭑·o ; pro·pek⭑·a kapr⭑·o ; la⭑
                pastr⭑·o pren⭑·os el⭑ la⭑ farun⭑-ofer⭑·o la⭑ part⭑·on pro·memor⭑·an ;
                pro·mal·ĉast⭑·aj donac⭑·oj (donac⭑·oj pro⭑ mal·ĉast⭑·iĝ·o); ni⭑·ajn
                dom⭑·ojn ni don⭑·as pro·prunt⭑·e (pro⭑ prunt⭑·o).

        2.
                anĝel⭑·o pro·parol⭑·ant·a (parol⭑·ant·a anstataŭ⭑ iu, favor⭑·e por⭑
                iu); li ĉiam⭑ viv⭑·as, por⭑ pro·pet⭑·i pro⭑ ili (pet⭑·i favor⭑·e al⭑
                ili) .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.41 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________