profan³·/·i

profan³·i

   (tr)

   1.
          Mal·sankt⭑·ig·i, mal·observ⭑·ant·e la⭑ sankt⭑·ec·on de⭑ religi⭑·aĵ·oj: la⭑
          pastr⭑·oj en⭑ la⭑ templ¹·o profan³·as la⭑ sabat⭑·on ; ne⭑ tio, kio en·ir⭑·as en⭑
          la⭑ buŝ⭑·on, profan³·as la⭑ hom⭑·on, sed⭑ kio el·ir⭑·as el⭑ la⭑ buŝ⭑·o, tio
          profan³·as la⭑ hom⭑·on ; nenio, kio, en·ir⭑·ant·e en⭑ hom⭑·on de⭑ ekster⭑·e,
          pov⭑·as li·n profan³·i, sed⭑ kio el·ir⭑·as el⭑ hom⭑·o, tio profan³·as la⭑ hom⭑·on
          ; li konduk⭑·is Grek⁸·ojn en⭑ la⭑ templ¹·on kaj⭑ profan³·is ĉi⭑ tiu·n sankt⭑·an
          lok⭑·on ; Ne⭑ profan³·u / Per⭑ furioz⭑·o kaj⭑ per⭑ mort⭑·ig·ad·o / La⭑ templ¹·on
          de⭑ l’ diin’ . {sakrileg(i)i} {herez⭑·i} , {malĉast} ig⭑·i,
          {malsankt} ig⭑·i, {pek⭑·i^1}

   2.
          {Mal·respekt⭑·e} {mis·uz⭑·i} : [respekt⭑·e al⭑] tiu silent⭑·a, sed⭑ solen⭑·a
          kaj⭑ profund⭑·a sent⭑·o [de⭑ inter·kompren⭑·iĝ·ad·o] ni ne⭑ profan³·u ĝi·n per⭑
          teori⭑·aj klar⭑·ig·oj ; mi est⭑·is jam⭑ pret⭑·a ir⭑·i al⭑ la⭑ magistrat⁽⁺⁾·o kaj⭑
          protest¹·i, ke⭑ la⭑ kanajl⭑·o tiel⭑ profan³·as mi⭑·an nom⭑·on ; la⭑ skunk⁽⁺⁾·a
          ĉapel⭑·o kaj⭑ la⭑ falva aŭtomat¹·o re⭑~tro⭑·is al⭑ la⭑ apud⭑·a ĉambr⭑·o jam⭑
          profan³·it·a . {kompromit³·i} , {korupt³·i^2} , {makul⭑·i}

   Rim.: La⭑ radik⭑·o aper⭑·as plur⁴+karakter⭑·a: dum⭑ Zamenhof en⭑ en·konduk⭑·is ĝi·n
   kiel⭑ transitiv²·a en⭑ la⭑ senc⭑·o ‚mal·sankt⭑·ig·i, mal·respekt⭑·i‘, Kab⁽⁺⁾·e uz⭑·is ĝi·n
   en⭑ la⭑ senc⭑·o ‚hom⭑·o ne·eklezi¹·a‘, fin⭑·e malgraŭ⭑ la⭑ ambigu⁽⁺⁾·ec·o de⭑ la⭑ traduk⭑·oj
   en⭑ Oficial⭑·aj Al·don⭑·oj 3 tiu sugest⁹·as la⭑ signif⭑·on ‚ekster·eklezi¹·a
   (afer⭑·o)‘. Laŭ⭑ tiu la⭑ Z-an senc⭑·on oni dev⭑·us vort⭑·ig·i kiel⭑ ‚profan³·ig·i‘ kaj⭑
   tiu·n de⭑ Kab⁽⁺⁾·e kiel⭑ ‚profan³·ul·o‘. Jen⭑ bel⭑·a konfuz⭑·et·o. Ni do⭑ sekv⭑·as la⭑
   origin¹·an prezent⭑·on de⭑ kun⭑ la⭑ Z-a uz⭑·o unu⭑·e.

profan³·a

   1.
          Fremd⭑·a al⭑ la⭑ {sankt⭑·a} ĵoj kaj⭑ religi⭑·aj mister⭑·oj: Sinjor⭑·o […], mi
          neniam⭑ manĝ⭑·is io·n profan³·an aŭ⭑ mal·pur⭑·an ; evit⭑·u profan³·ajn
          babil⭑·ad·ojn, ĉar⭑ ili ir⭑·os antaŭ⭑·en al⭑ pli⭑ mult⭑·e da⭑ mal·pi⭑·ec·o .
          {sekular⁽⁺⁾·a}

          Rim.: Oni ne⭑ konfuz⭑·u tio·n kun⭑ „ {laik³·a} “. Io aŭ⭑ iu profan³·a
          est⭑·as tut⭑·e fremd⭑·a al⭑ kult¹·o; laik³·a pov⭑·as est⭑·i eklezi¹·an·o (ekz-e,
          bapt⭑·it·a krist⭑·an·o), kvankam⭑ ne⭑ konsekr⁴·it·a por⭑ sakrament¹·i. Tamen⭑
          ankaŭ⭑ diakon¹·o ne⭑ rajt⭑·as mem·star⭑·e sakrament¹·i.

   2.
          Mal·respekt⭑·ant·a sankt⭑·aĵ·ojn: kelk⭑·aj el⭑ li⭑·aj disĉipl³·oj manĝ⭑·as pan⭑·on
          kun⭑ man⭑·oj profan³·aj, tio est⭑·as ne·lav⭑·it·aj ; la⭑ leĝ⭑·o ekzist⭑·as […]
          por⭑ hom⭑·oj sen·leĝ⭑·aj kaj⭑ mal·obe⭑·em·aj, mal·pi⭑·aj kaj⭑ pek⭑·em·aj,
          mal·sankt⭑·aj kaj⭑ profan³·aj ; [por⭑] ampleks⭑·a antologi²·o de⭑ plej⭑+part⭑·e
          mal·ĉast⭑·aj anekdot¹·oj […] la⭑ aŭtor⭑·o prunt⭑·e~pren⭑·as titol⭑·ojn de⭑
          kon⭑·at·aj esperant⭑·aj art⭑-verk⭑·oj original¹·aj kaj⭑ traduk⭑·aj, […] tia·j
          profan³·aĵ·oj ne⭑ pov⭑·us okaz⭑·i sen⭑ literatur⭑·a kultur¹·o kon⭑·at·a inter⭑
          mult⭑·aj leg⭑·ant·oj . {mal·pur⭑·a} , {sakrilegi⁽⁺⁾·a} .

profan³·ad·o

          Ag⭑·o profan³·i: tem⭑·as pri⭑ profan³·ad·o al⭑ profet⭑·o, do⭑ ag⭑·o pun⭑·ind·a ;
          tio signif⭑·as komplet²·an neni⭑·ig·on de⭑ la⭑ tomb⭑·ej·o […] kaj⭑ profan³·ad·on
          de⭑ la⭑ rajt⭑·oj de⭑ la⭑ mort⭑·int·oj .

profan³·o

   1.
          Ag⭑·o profan³·i: mult⭑·aj […] rigard⭑·as ĉi⭑ tio·n kiel⭑ koler⭑·on de⭑ la⭑ di⭑·oj
          pro⭑ la⭑ profan³·o de⭑ la⭑ imperi⭑·estr·a aŭtoritat⭑·o .

   2.
          {Profan³·ul·o} : la⭑ rezultat⭑·oj de⭑ tia spert⭑·o est⭑·as […] ten⭑·at·aj en⭑
          plej⭑ grand⭑·a sekret⭑·o antaŭ⭑ la⭑ profan³·oj ; la⭑ di⭑·oj ne⭑ permes⭑·as al⭑
          la⭑ profan³·oj proksim⭑·iĝ·i al⭑ si⭑·aj altar⭑·oj ; li promes⭑·os ne⭑ parol⭑·i
          kun⭑ profan³·oj pri⭑ tio . {pagan⁽⁺⁾·o}

profan³·ul·o

   1.
          Hom⭑·o, kiu ne⭑ est⭑·as instru⭑·it·a pri⭑ la⭑ sankt⭑·aĵ·oj: est⭑·as
          mal·permes⭑·it·e al⭑ ĉiu profan³·ul·o en·ir⭑·i en⭑ la⭑ templ¹·on; ni⭑·aj
          inter·rilat⭑·oj kun⭑ la⭑ di⭑·oj en⭑ la⭑ unu⭑·a moment⭑·o est⭑·as afer⭑·o tro⭑
          sankt⭑·a por⭑ sin⁸·en~trud⭑·o de⭑ profan³·ul·oj ; ek⭑~de⭑ la⭑ 18-a jar⭑-cent⭑·o la⭑
          Reĝ⭑·a Bibliotek¹·o efektiv⭑·e pli⭑ kaj⭑ pli⭑ mal·ferm⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ kler⭑·ul·oj
          kaj⭑ al⭑ la⭑ profan³·ul·oj . {laik³·o} .

   2.
          Hom⭑·o, kiu ne⭑ est⭑·as kompetent⭑·a pri⭑ koncern⭑·a fak⭑·o: la⭑ pag⭑·o al⭑
          „kompetent⭑·o“ teĥnik³·ig·as la⭑ problem¹·ojn kaj⭑ mal·politik¹·ig·as ili·n –
          inkluziv²·e en⭑ la⭑ spirit⭑·oj de⭑ la⭑ profan³·ul·oj kiu·j intern⭑·ig·is la⭑
          divid⭑·on de⭑ la⭑ rol¹·oj kiel⭑ funkci¹·an neces⭑·on . {diletant³·o} {fak⭑·ul·o}

   3.
          {sakrilegi⁽⁺⁾·ul·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.39 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________