promen⭑·/·i

promen⭑·i

   (ntr)

          {Ir⭑·i} de⭑ lok⭑·o al⭑ lok⭑·o por⭑ plezur⭑·o aŭ⭑ san⭑·o: li promen⭑·as kun⭑ tri⭑
          hund⭑·oj ; tiu·j ĉi⭑ du⭑ amik⭑·oj promen⭑·as ĉiam⭑ du⭑·op·e ; en⭑ varm⭑·eg·a tag⭑·o
          mi am⭑·as promen⭑·i en⭑ arb⭑·ar·o ; promen⭑·ant·e apud⭑ la⭑ rel⭑·oj de⭑ fer⭑-voj⭑·o,
          li fal⭑·is ; Jesu³·o promen⭑·is en⭑ la⭑ templ¹·o ; vesper⭑·e  lev⭑·iĝ·is
          de⭑ si⭑·a kuŝ⭑·ej·o kaj⭑ ek·promen⭑·is sur⭑ la⭑ tegment⭑·o ; student⭑·o
          promen⭑·ad·is en⭑ la⭑ ale¹·o tie·n kaj⭑ re⭑·en ; la⭑ reĝ⭑·id·in·o […]
          preter·promen⭑·is, kaj⭑ kiam⭑ ŝi ek·aŭd⭑·is la⭑ melodi¹·on, ŝi halt⭑·is ; ili
          promen⭑·is man⭑·o en⭑ man⭑·o ; blank⭑·aj anser⭑·oj promen⭑·is sur⭑ la⭑ bord⭑·o ;
          [cikoni⭑·o] promen⭑·ad·as en⭑ la⭑ ŝlim⭑·o kaj⭑ manĝ⭑·as ran⭑·ojn ; kiam⭑ kat⭑·o
          promen⭑·as, la⭑ mus⭑·oj festen⭑·as ; kun⭑ urs⭑·o promen⭑·u, sed⭑ paf⭑·il·on
          pret⭑·e ten⭑·u ; vi sekret⭑·os al⭑ edz⭑·in·o, ŝi sekret⭑·os al⭑ frat⭑·in·o, kaj⭑
          tiel⭑ la⭑ sekret⭑·o promen⭑·ad·os sen⭑ fin⭑·o ; li⭑·a cerb⭑·o ir⭑·as promen⭑·i (li
          est⭑·as frenez⭑·et·a, {muŝ⭑·o} ). {ekskurs⭑·i} , {migr⭑·i} , {vag⭑·i} ,
          {vojaĝ⭑·i}

promen⭑·o, promen⭑·ad·o

          Ag⭑·o promen⭑·i; ir⭑·ad·o pro⭑ distr⭑·iĝ·o, edif⭑·o aŭ⭑ plezur⭑·o: en⭑ la⭑ nokt⭑·o
          far⭑·i promen⭑·on en⭑ la⭑ liber⭑·a aer⭑·o ; far⭑·i rajd⭑·an promen⭑·on ; bel⭑·eg·a
          est⭑·as la⭑ promen⭑·ad·o sur⭑ la⭑ rempar⭑·o ; mi hav⭑·os […] ĉeval⭑·ojn por⭑
          vetur⭑-promen⭑·ad·o, kiam⭑ mi vol⭑·as ; promen⭑·ad·o sur⭑ Nil⁽⁺⁾·o (per⭑ ŝip⭑·o) .

promen⭑·ant·o

          Iu, kiu promen⭑·as: la⭑ promen⭑·ant·oj vid⭑·is la⭑ vesper⭑·an ĉiel⭑·on
          ankoraŭ⭑ pli⭑ bel⭑·e ; park⭑·o bel⭑·a kaj⭑ zorg⭑·e konserv⭑·at·a, sed⭑ sen⭑
          promen⭑·ant·oj ; promen⭑·ant·oj ek·tim⭑·is: unu⭑·e est⭑·is fulm⭑·o sen⭑ bru⭑·o,
          post⭑·e mov⭑·iĝ·is okcident⭑·en lum⭑·a fenomen¹·o .

promen⭑·ej·o

          {Lok⭑·o} oportun⭑·a aŭ⭑ aranĝ⭑·it·a por⭑ promen⭑·ad·o, en⭑ kiu hom⭑·oj kutim⭑·e
          promen⭑·as: ŝi est⭑·is tre⭑ sci⭑+vol⭑·a, kaj⭑ tial⭑ ŝi sur⭑ la⭑ promen⭑·ej·o tuj⭑
          komenc⭑·is parol⭑·ad·on ; long⭑·a kaj⭑ bel⭑·eg·a promen⭑·ej·o laŭ·long⭑·e de⭑ la⭑
          mar⭑-bord⭑·o ; la⭑ promen⭑·ej·o ĉe⭑ Bistrico svarm¹·as pro⭑ ge·jun⭑·ul·oj ĉiu·n
          vesper⭑·on . {kors⁽⁺⁾·o}

promen⭑·ig·i

   (tr)

          Ir⭑·ig·i kun⭑ si promen⭑·e: promen⭑·ig·i amik⭑·on, hund⭑·on; [li]
          ek·promen⭑·ig·as ŝi·n el⭑ inter⭑ la⭑ popol⭑-amas⭑·o ; bonsaj⁽⁺⁾·on oni pov⭑·us
          kompar⭑·i kun⭑ dorlot⭑-best⭑·o, tamen⭑ ĝi·n oni ne⭑ bezon⭑·as promen⭑·ig·i ;
          ili decid⭑·as procesi¹·e promen⭑·ig·i la⭑ korp⭑·ajn post·rest⭑·aĵ·ojn de⭑
          sankt⭑·a  .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________