propozici²·/·o

propozici²·o

   1.
          Part⭑·o de⭑ fraz¹·o esprim⭑·ant·a per⭑ si mem⭑ komplet²·an senc⭑·on kaj⭑
          en·hav⭑·ant·a verb⭑·on kun⭑ fin⭑·aĵ·oj  ,  ,  ,  aŭ⭑
           , akompan⭑·at·an aŭ⭑ ne⭑ de⭑ subjekt⭑·o kaj⭑ predikat⭑·o aŭ⭑
          komplement²·o: en⭑ Esperant⭑·o la⭑ adverb⭑·a particip⭑·o ĉiam⭑ rilat⭑·as la⭑
          subjekt⭑·on de⭑ la⭑ ĉef⭑·a propozici²·o ; se⭑ ni iam⭑ post⭑ propozici²·o uz⭑·as
          la⭑ akuzativ⭑·on, la⭑ akuzativ⭑·o tie de·pend⭑·as ne⭑ de⭑ la⭑ prepozici⭑·o,
          sed⭑ de⭑ ali⭑·aj kaŭz⭑·oj ; „ke⭑“ est⭑·as konjunkci⭑·o kaj⭑ lig⭑·as du⭑
          propozici²·ojn ; simpl⭑·aj fraz¹·oj sen⭑ sub·ord⭑·ig·it·aj propozici²·oj .

          Rim. 1: Kiam⭑ la⭑ infinitiv²·o kaj⭑ particip⭑·o hav⭑·as esprim⭑·it·an
          subjekt⭑·on, oni konsent⭑·as, ke⭑ ili form⭑·as apart⭑·an propozici²·on: mi
          aŭd⭑·is li·n el·ir⭑·i; li ek·vid⭑·is la⭑ anĝel⭑·on star⭑·ant·an sur⭑ la⭑ voj⭑·o.
          Tio est⭑·as grav⭑·a por⭑ la⭑ uz⭑·ad·o de⭑ _si, si⭑·a_.

          Rim. 2: Ekzist⭑·as kelk⭑+foj⭑·e propozici²·oj, en⭑ kiu·j la⭑ ide⭑·o de⭑ la⭑
          verb⭑·o est⭑·as esprim⭑·at·a per⭑ ali⭑+spec⭑·a vort⭑·o: for⭑ (for·iĝ⭑·u) de⭑ tie
          ĉi⭑, fripon⭑·o!

   2.

        a)
                Asert¹·o pri⭑ matematik¹·aj objekt⭑·oj, kiu pov⭑·as est⭑·i ver⭑·a,
                fals⭑·a, aŭ⭑ kies⭑ ver⭑·ec·o est⭑·as ne·pruv⭑·ebl·a kadr⭑·e de⭑ la⭑
                koncern⭑·a teori⭑·o.

        b)
                Propozici²·o ^2.a, kiu·n oni propon⭑·as al⭑ si demonstr⁽⁺⁾·i.

                Rim.: Tiu iom⭑ fak⭑·ul-ĵargon¹·a uz⭑·o ne⭑ plu⭑ aper⭑·as en⭑ .

demand⭑·a propozici²·o

          {Propozici²·o^1} esprim⭑·ant·a demand⭑·on: Post⭑ la⭑ demand⭑·aj propozici²·oj
          sekv⭑·as demand⭑·o-sign⭑·o .

ek·kri⭑·a propozici²·o

          {Propozici²·o^1} esprim⭑·ant·a emoci³·on aŭ⭑ surpriz⭑·on: Post⭑ ek·kri⭑·a
          propozici²·o oni met⭑·as kri⭑-sign⭑·on.

indik³·a propozici²·o

          {Propozici²·o^1} per⭑ kiu oni rakont⭑·as, inform¹·as, asert¹·as: la⭑
          predikat⭑·o de⭑ indik³·a propozici²·o plej⭑ oft⭑·e star⭑·as en⭑ {indikativ²·o}
          ; la⭑ predikat⭑·o de⭑ tiu indik³·a propozici²·o est⭑·as {kondicional⁴·a} ,
          ĉar⭑ ĝi esprim⭑·as supoz⭑·on; Post⭑ la⭑ indik³·a propozici²·o oni met⭑·as
          punkt⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/31 09:27:19 ]
     __________________________________________________________________