prostitu²·/·i

prostitu²·i

   (tr)

          Dev⭑·ig·i iu·n akir⭑·i mon⭑·on per⭑ mal·ĉast⭑·a viv⭑·o: ne⭑ sen·honor⭑·ig·u vi⭑·an
          fi·lin⭑·on prostitu²·ant·e ŝi·n; si·n prostitu²·i.

prostitu²·ad·o

          Vend⭑·ad·o de⭑ mal·ĉast⭑·aj serv⭑·oj: leĝ⭑·oj kontraŭ⭑ la⭑ prostitu²·ad·o.

prostitu²·ej·o

          {bordel¹·o}

prostitu²·it·o

          Hom⭑·o, kiu·n oni prostitu²·as, aŭ⭑ kiu si·n prostitu²·as: al·ven⭑·int·e, ili
          mal·kovr⭑·is, ke⭑ ili dev⭑·as labor⭑·i kiel⭑ prostitu²·it·oj ; vi,
          prostitu²·it·o, sci⭑·u vi⭑·an lok⭑·on! . {amor⁴·ist·o}

prostitu²·it·in·o

          In⭑-seks⭑·a {prostitu²·it·o} ; {strat⭑·ul·in·o} ; {putin⁽⁺⁾·o} . {amor⁴·ist·in·o}

prostitu²·ist·o, prostitu²·ist·in·o

          Hom⭑·o kiu profesi⭑·e ekspluat²·as la⭑ prostitu²·ad·on.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________